ขนาด "รัฐธรรมนูญดีไซน์มาเพื่อพวกเรา" แล้วยังจะคอยเอาอย่างเขาอีกหรือ

‘Life imitating Art’ ว่ากันเรื่อง ‘ปะรัดชะยา’ สักเล็กน้อย วลีของ ออสการ์ ไวลด์ นี้เป็นทฤษฎีต่อต้านการเลียนแบบ ที่บอกว่า ‘ชีวิต’ จะยิ่งใหญ่เพียงไรก็ยังต้องเลียนแบบ ‘ศิลปะ’

เอามาเปรียบกะ ‘ตะหาน’ จะยิ่งใหญ่แค่ไหน แม่งก็ยังพยายามเลียนแบบนักการเมือง ‘เอกชน’ จนได้ ดูจากทวิตเตอร์ ‘เรารักกองทัพบก’ @weloverta นั่นปะไร

“ร้านกาแฟทหาร ราคาเบาๆ แต่รสชาติไม่เบาเลยนะครับ!! ตอนนี้เปิดให้บริการแล้วที่ กองพันเสนารักษ์ที่ 3 ค่ายสุรธรรมพิทักษ์...ทั้งอร่อย ถูก และดี แบบนี้อย่าลืมแวะมาอุดหนุนกันนะครับ #กาแฟทหาร”

แม้นว่าเขาพยายามจะบอก “ซึ่งรายได้จากการขายนั้นจะนำมาเป็นสวัสดิการให้แก่กำลังพล และส่วนหนึ่งยังนำมาพัฒนากองพันอีกด้วย” ก็ยังเข้าข่ายเอาอย่างฝ่ายสายการเมือง มันต่างกับที่ สุรนันทน์ เวชชาชีวะ เปิดร้านกาแฟ ‘ปลุกสมอง’

แต่มันค่อนข้างจะตรงกับที่มีคนตั้งข้อสังเกตุไว้ว่า น่าจะคล้าย ‘เซเว่น’ ขายข้าวแกง คือกินเหลา กินรวบไปเสียแทบทุกอย่าง จะเอาอย่างเครือข่าย ‘บลูเมาเทน’ และ ‘สตาร์บัค’ ได้หรือไม่ รอให้พลังประชารัฐตั้งรัฐบาลและไอทู้บเป็นนายกฯ อีกสิ เดี๋ยวก็รู้

วันวานนี้ หมอสลักธรรม โตจิราการ โพสต์ข้อความ “แถวบ้านผมมีซุปเปอร์มาร์เก็ตของหน่วยทหาร” แม้ว่าโดยเฉลี่ย “ไม่สะอาด...ความเป็นระเบียบยังไม่เท่าของเอกชน อาศัยว่าสินค้าถูกกว่าซุเปอร์มาร์เก็ตของเอกชนและอยู่ในทำเลที่ดี เลยมีทั้งทหารและพลเรือนมาช่วยอุดหนุนอยู่พอควร”

คุณหมอแกเขียนไว้ยาวกว่านี้ แต่ขี้เกียจก๊อปมาลง เอาแค่แก่นๆ ที่ว่า “เรื่องนี้น่าจะสะท้อนให้เห็นถึงความสามารถของทหารในการเข้ามาทำเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตนเอง” น่านละ

 

๑๘ พฤศจิกาเช่นกัน นายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ แกนนำกลุ่มสามมิตรนำสมาชิกไป ‘เท’ รายชื่อเป็นสมาชิกพรรคพลังประชารัฐ ร่วมกับแกนนำอื่นๆ โดยเฉพาะนายสมศักดิ์ เทพสุทิน โดยบอกว่าการปิดตัวสามมิตรไปรวม พปชร. ครั้งนี้ “ยิ่งใหญ่กว่าการเปิดพรรคไทยรักไทย”

ฟังสุริยะแล้วเซ็ง ติดเชื้อ คสช. เสียจนพูดพล่ามไม่คิดถึงผลกระทบเข้าเนื้อตัวเอง ในเมื่อไปเปรียบกับไทยรักไทย จะยิ่งใหญ่กว่าหรือไม่ยังไม่รู้จนกว่าจะเกือบสี่ปีผ่านไป แต่แน่ๆ แสดงว่า พปชร.พยายามเลียนแบบ  ทรท. เกือบจะทุกกระเบียดนิ้ว

ไม่เกรงใจคนข้างเคียงที่พรรค รปช. ที่ประกาศว่าจะต่อสู้กับ ‘ระบอบทักษิณ’ จนวันตายนั่นไรเชียว หนักเข้าไปอีก สมศักดิ์จ้อมั่ง ยอมรับว่า “ถ้าเปลี่ยนความรู้สึกในกระแสพรรคเก่าไม่ได้ โอกาสที่เราจะชนะจะยาก

การเลือกตั้งครั้งนี้ รัฐธรรมนูญดีไซน์มาเพื่อพวกเรา เราจึงต้องใช้ประโยชน์ในส่วนนี้” ไหมล่ะ เผลอหลุดออกมาจนได้ว่าตนเองจะสู้ไม่ไหว ‘ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็เอาด้วยกล’ ไม่มีมนต์ก็เลยต้องใช้คาถา ‘วิชามาร’ ที่เจ้านายเสกไว้ให้ มาเข้าขย่ม

(https://www.matichon.co.th/politics/news_1232373GVrPnWHgU)

ราคาคุยของสุริยะที่ว่า “เราต้องเป็นแกนนำตั้งรัฐบาล และฟื้นฟูประเทศ โดยเฉพาะด้านเศรษฐกิจ” นั่นก็ดูท่าจะยากเช่นกัน คสช.ใช้มนต์สะกดคลังด้วยนะจังงัง ถอนเงินเอามาถลุงและทุ่มสองสามแสนล้านเข้าไปแล้ว หายต๋อมละลายแม่น้ำทั้ง ๕

 

วันเดียวกัน โพลนิด้า ที่ ผอ.เพิ่งลาออกเพราะถึงเวลาประกาศตัวเป็นสมาชิกพรรค พปชร. มีตัวเลขเล็กๆ น้อยๆ มาแฉว่า ‘ปลัก คสช.’ สี่ปีครึ่งเนี่ยลึกแค่ไหนแล้ว เริ่มกันที่ดัชนีความสุข ผู้ตอบสำรวจต่ำกว่าครึ่งยอมรับว่าแค่ ครือๆ “ชีวิตความเป็นอยู่ยังคงเหมือนเดิม”

ถ้างงว่าเหมือนเดิมตรงไหน ต้องไปดูที่เขาเทียบเคียงกับเมื่อ ๖ เดือนที่แล้ว พฤษภา ๖๑ คนที่บอกว่าความสุขย่ำเท้าอยู่กับที่น้อยกว่าตอนนี้เกือบ ๑ เปอร์เซ็นต์ หากยังคลุมเคลืออยู่อีกไปดูที่ตัวเลขคนบอกความสุขเพิ่ม

อ้าว พวกที่บอกว่า คสช. ทำให้มีสุขเพิ่มดันมีจำนวนลดลงตั้ง ๗ เปอร์เซ็นต์ครึ่ง จาก ๒๗.๖๙% มาเป็น ๒๑.๒๐% เท่านั้นไม่พอ ต้องดูที่จำนวนคนด่าว่าความสุขน้อยลงด้วย กันเหนียว อันนี้โพลเค้ายอมรับว่ามันเพิ่มเหมือนกันอีก ๕ เปอร์เซ็นต์ อะ

(https://www.posttoday.com/politic/news/571143)

เข้าประเด็นเรื่องเศรษฐกิจที่ ‘อังเคิลสุริยะ’ คุยไว้จั๊กหน่อย พระเดชพระคุณนิด้านักสำรวจความเห็น พบความจริงว่าถ้าลงรายละเอียดทำไม คสช. บ้อท่าไม่สามารถคืนความสุขแก่ประชาชนได้อย่างที่ ‘ตู่’ เอาไว้เมื่อสี่ปีครึ่งที่แล้ว เพราะอะไร

มากที่สุด ๓๓.๔๔ เปอร์เซ็นต์เห็นว่า คสช. ไม่มีปัญญาแก้ปัญหาเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศชาติไง ใช้เวลาสี่ปีครึ่งแล้วยังไม่รู้หมู่รู้จ่า จะขอต่ออีกสี่ปีกว่าๆ ใครล่ะจะเชื่อ แม้กระทั่งสลิ่มเดี๋ยวนี้ยังพากันร้องยี้

แหม่อังเคิลน่าจะดูตัวอย่างหลานสักนิดนะ ดูตอนเขาไปอภิปรายที่เกษตรดิ ว่าฉะฉานมาเพื่ออะไร แล้วจะไปยังไง ขนาดหัวหน้า ๑ ใน ๒ พรรคเก่าที่อากลัว ยังเหลือบมองด้วยท่วงทำนองริษยา