เกลื่อนเน็ตวานนี้ ๒๑ มิ.ย. มีแต่รูป ‘ไอทู้บ’ อินลันดั้น กับวันเกิดยิ่งลักษณ์ ไม่รู้จะก็อปแปะอันไหนดี
รักพี่เสียดายน้อง ระหว่างน่ารักกับสวย เลยปั่นแปะได้คนน่าร้าก ก็เออนะ ไหนๆ
เขาอุตส่าห์มาเต็มที่ “เสื้อ ผ้า หน้า ผม...เป๊ะ”
ดังที่วาสนา นาน่วม ถ่ายทอดภาพ “ผ้าพันคอ...Louis
Vuitton (ราคาสองหมื่นกว่าเชียวนา) แว่นตา...Ray Ban...บิ๊กตู่จัดเต็มเยือนเมืองผู้ดีอังกฤษ” มีทั้งเสื้อกั๊ก (แบบซับในพอง) ผูกผ้าพันคอ
(อากาศอุ่นอุณหภูมิราว ๒๕-๓๒ เซลเซียส) แสงจ้าเลยสวมแว่นกันแดด
ลุงแกน่าร้ากมากกกก ตอนไปเลขที่ ๑๐
ถนนดาวนิ่ง นั่งเจี๋ยมเจี้ยมฟังเธรีซ่า เมย์ นายกฯ อังกฤษถามเมื่อไหร่จะเลือกตั้ง
งานนี้มีคลิปแชร์กันทั่วโซเชียลครื้นเครงมาก ขนาดมนุษย์ออฟฟิชรายหนึ่งต้องรีทวี้ตว่า
“กำลังเครียดเรื่องงานอยู่
เห็นคลิปนี้แล้วฮาลั่นเลยครับ...ลุงตู่นี่คืนความสุขให้ประชาชนจริงๆ”
แต่ก็เนอะ ต้องยอมรับ “คนรักเท่าผืนหนัง
คนชังเท่าผืนเสื่อ” จึงมีใครสองสามคนทำแค้ปชั่นเปรียบเทียบ เช่น “อยู่ในประเทศ vs
อยู่ต่างประเทศ” (สตีฟจ๊าก @stevejar)
หรือ “อยู่เมืองไทย กับ ไปเมืองนอก” ไหงต่างลิบ
บ้างทำกราฟฟิคเทียบเคียงคำที่เฮียตุ่นเที่ยวบอกคนโน้นคนนี้เวลาไปทัวร์มหาอำนาจ
เรื่องโร้ดแม็พเลือกตั้ง
ตอนปี ๕๘ บอกอาเบ้ นายกฯ ญี่ปุ่นว่า
คาดจะมีเลือกตั้งต้นปี ๕๙ ต่อมาเจอบัน คี มูน เลขาฯ ยูเอ็น ก็บอกเขาว่าน่าจะกลางปี
๖๐ จัดเลือกตั้งได้ พอไปยูเอสปี ๖๐ เจอทรั้มพ์ รีบแจ้งเขาทันทีปีหน้า (๖๑)
ไอจะมีอีเร็คชั่น (อุ๊บ สะกดผิดขออภัย ต้อง ‘เล็ค’)
คราวนี้ก่อนเจอะคุณนายเมย์ชิงประกาศก่อนเขาถาม
ว่าเลือกแน่ตอนกุมภา ๖๒ ทั้งที่พวกลิ่วล้อและบริกรนำร่องไปแล้วว่าอาการไส้เลื่อนมาเยือน
ต้องยืดเลือกตั้งไปถึงเมษา
นางเธรีซ่าเธอถึงได้ย้ำกับลุงตู่ว่า “ขอกระตุ้นให้สาวต่อความก้าวหน้าไปสู่การเลือกตั้งอย่างเปิดเผยในประเทศไทย
โดยเดินตามแนวมาตรฐานของนานาชาติ รวมถึงเร่งปลดล็อคพรรคการเมืองเสียแต่เนิ่นๆ”
นอกนั้นนายกฯ
หญิงของอังกฤษยังให้ข่าวดีถึงความสัมพันธ์รอบใหม่ “จะดำเนินการเจรจาเกี่ยวกับการเปิดการค้าเสรี
(FTA) ไทย-สหราชอาณาจักร ตลอดจนความเชื่อมั่นที่มีต่อนโยบาย
Thailand 4.0 และยินดีสนับสนุนให้ภาคเอกชนอังกฤษร่วมลงทุนในโครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก
(EEC)” (ลอกมาจาก Wassana Nanuam)
นายกฯ
ไทยที่ไม่ได้มาจากประชาชนเหมือนอังกฤษ ยิ้มแก้มปริไปเลย ที่จริงแกยิ้มรอตั้งแต่เดินเข้าห้อง
ก่อนจะนั่งลงด้วยซ้ำ อาจเป็นเพราะประจวบเหมาะ นิตยสารไทม์ตีพิมพ์บทสัมภาษณ์
โดยชาลี แคมพ์เบลล์
คงยิ้มเพราะเขาพาดหัวว่า “นักประชาธิปไตย
เผด็จการ ไม่รู้แบบไหนที่ประยุทธ์ จันทร์โอชา เลือกจะเป็น”
นอกจากบอกกับชาลีว่า
ประเทศไทยมีสัมพันธภาพกับจีนมาหลายพันปี และกับสหรัฐราวๆ ๒๐๐ ปี “ไชน่าเป็นหุ้นส่วนอันดับหนึ่งของไทย”
ชาลีเขาคงขี้เกียจขุดประวัติศาสตร์มาถามแย้งว่าประเทศไทยนี่เก่าแก่หลายพันปีเชียวหรือ
ช่างเถอะ ประยุทธ์บอกชาลีด้วยว่า
ที่อยู่มาสี่ปีนี่ไม่ใช่เสริมอำนาจ (หรือสร้างบารมี) นะ “แต่มาแก้ปัญหาต่างๆ
เอาชนะอุปสรรค เสริมสร้างความมั่นคง เพื่อมุ่งหน้าสู่อนาคต” หูย ขนลุก
แต่กระนั้นชาลีอดตั้งปุจฉาไม่ได้
“อนาคตที่จะมายังฝ้าฟางอยู่นะ
การชุมนุมประท้วงโดยสันติยังถูกสกัดกั้นเป็นปกติ อย่างน้อยๆ มีผู้ต้องหารในศาลทหาร
๑,๘๐๐ ราย และดังที่ฮิวแมนไร้ท์ว้อทช์กล่าวไว้
มันดิ่งลึกลงไปในห้วงวังเวงของการละเมิดสิทธิมนุษยชน”
“ความพยายามที่จะก่อตั้งระบบการเมืองชนิดใหม่
ที่อ้างว่าจะทำให้ประเทศไทยได้ประชาธิปไตยอันสมบูรณ์
ยังคงหมายความว่าต้องมีกองทัพกำกับควบคุม” ชาลีอ้างประยุทธ์บอกเขาว่าจะสลายระบบเสียงข้างมากชนะขาด
“เราไม่อาจใส่ใจแต่กับเสียงข้างมาก
แล้วละเลยเสียงข้างน้อยอย่างที่เป็นมาอีกต่อไป” นี่ก็เข้าลักษณะคนเป็นใหญ่พูดได้ตามใจ
เพราะไม่น่าที่จะมีการละเลยเสียงข้างน้อย มิหนาซ้ำเสียงข้างน้อยนั้นเองข่มเหงเสียงข้างมากด้วยอำนาจปลายปากกระบอกปืนของทหาร
ใครอยากอ่านว่าประยุทธ์คุยกับชาลี
(ผ่านปากของปณิธาน วัฒนายากร) โดยละเอียดอะไรบ้าง ไปดูที่ http://time.com/5318235/thailand-prayuth-chan-ocha/
ทว่าลงท้ายลุงตูบยังไม่วายยันว่า “การเป็นเผด็จการของเขาทำอย่างไม่เต้มใจและเพียงชั่วคราว”
ที่เขาตัดสินใจเข้ามา (ครองเมืองสี่ปีนี่) “มันยากมากกว่าจะทำใจได้”
ดังนั้นเขาจะไม่ยื้ออยู่หลังจากกุมภาพันธ์ ๖๒ แล้วละ แต่ข้อแม้มีว่า “สถานการณ์และประชาชนทั่วไปเป็นอย่างไร”
เขายักไหล่ขณะเสริมว่า “ผมไม่สามารถควบคุมได้นะ”
