ขอบคุณอธึกกิตคิดเลขให้ดู เรื่อง สว.ใบสั่ง ที่ คสช. บอกให้มีชัยเพิ่มในบทเฉพาะกาลร่างรัฐธรรมนูญใหม่
“ยิ่งกว่านายกฯ คนนอกใน รธน. ๒๕๓๔ เพราะให้ สว.ลากตั้งมีอำนาจลงมติไม่ไว้วางใจรัฐบาลเหมือน รธน. ๒๕๒๑ ถ้ารัฐบาลมีไม่ถึง ๓๗๖ เสียง สว. ๒๕๐ เสียงก็ร่วมมือฝ่ายค้าน ๑๒๕ เสียงขึ้นไป ล้มรัฐบาลได้” (Atukkit Sawangsuk)
ข้อนี้ทั่นรองฯ วิษณุ (เครืองาม) บอกว่า “เพื่อไม่อยากให้บิดเบือนเสียงที่มาจากการเลือกตั้งไปสู่ประโยชน์ส่วนตัวเพราะฉะนั้นคงจะต้องให้สมาชิกสภาในระยะแต่งตั้งชุดหนึ่งเข้ามามีส่วนมากพอประมาณ”
ส่วนทั่นรองฯ ประวิตร (วงษ์สุวรรณ) อ้างว่า “เราไม่อยากให้รัฐประหารขึ้นอีก เพราะผู้บัญชาการเหล่าทัพจะได้ช่วยแก้ไขปัญหาได้”
(http://www.matichon.co.th/news/73125 และhttp://www.matichon.co.th/news/73063)
มันจึงหนีไม่พ้นแบบที่ โสรัจจ์ หงศ์ลดารมภ์ ว่าไว้ “เอาเลือกตั้งแบบพวงใหญ่กลับมาอีก” และจริงอย่างอธึกกิตจวก “ถอยหลังย้อนยุคยิ่งกว่า ๔๐ ปี...วางระบบเลือกตั้งเขตใหญ่ ๓ คนแต่ให้ประชาชนเลือกคนเดียว คะแนนหัวแตกหมด พรรคเดียวกันยังต้องสู้กันเอง”
ตรงกับที่พรรคเพื่อไทยประกาศคัดค้าน “เห็นว่าข้อเสนอของ คสช....เป็นความต้องการของ คสช. โดยตรง ที่ต้องการจะควบคุมอำนาจการบริหารราชการแผ่นดินต่อไป โดยผ่านตัวแทนที่ตนเองแต่งตั้งขึ้นโดยทางอ้อม”
(http://www.ptp.or.th/news/468)
การตีสำนวนแถกแถโดยทั่นรองฯ ทั้งสอง ไม่ได้ทำให้แบบบทของ คสช. หลุดพ้นกระดองเผด็จการไปได้ เช่นเดียวกับไม่สามารถสร้างภาพพจน์ประชาธิปไตยตบตาชาวโลก
อย่างนี้อย่าว่าแต่สื่อและนักวิชาการไทยตีตรา คสช. ว่า “ถอยหลังสุดคลอง” เลย แม้แต่นักการทูตตะวันตกก็ยังชี้ให้เห็นว่าคณะทหารไทย “สวนกระแสประวัติศาสตร์และอาเซียน” กับการรวบยอดอำนาจและบ่อนทำลายสิทธิมนุษยชน
นายสตีเฟ็น ลิลลี่ ผู้อำนวยการแผนกเอเซียแปซิฟิคของกระทรวงต่างประเทศสหราชอาณาจักรและเครือจักรภพ อดีตเอกอัคราชทูตอังกฤษประจำฟิลิปปินส์ ไปแสดงปาฐกถาที่มูลนิธิคาร์เนกี้เพื่อสันติภาพระหว่างประเทศ ในกรุงวอชิงตัน ดีซี เมื่อสองวันก่อน กล่าวถึงความคืบหน้าทางประชาธิปไตยในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้
“เปรียบเทียบตัวอย่างทางบวกเห็นได้จากที่เกิดขึ้นเร็วๆ นี้ในเอเซียอาคเนย์ อย่างเช่นการพัฒนาประชาธิปไตยในอินโดนีเซีย และการเปลี่ยนผ่านที่กำลังดำเนินอยู่ในพม่า
ไทย ประเทศประชาธิปไตยซึ่งเพิ่งมีรัฐประหารอีกครั้งเมื่อเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๗ และกำลังเดือดร้อนกับปัญหาสิทธิมนุษยชนของคณะทหารผู้ปกครอง โดดโด่อยู่แห่งเดียวในทางลบ”
นายสตีเฟ็นกล่าวกับวารสารออนไลน์ เดอะดิโพลแม็ท ว่ามาตรการแซงชั่นที่ประเทศอังกฤษและสหภาพยุโรปใช้กับประเทศไทยหลังรัฐประหาร เพราะไม่สามารถยอมรับการล้มล้างประชาธิปไตยและการละเมิดสิทธิมนุษยชนได้นั้น
ผอ. ลิลลี่ เจ้าหน้าที่ระดับสูงของกระทรวงต่างประเทศอังกฤษบอกด้วยว่า “ความสำคัญของการรักษามิตรภาพกับประเทศไทยไว้ มีแก่นกลางอยู่ที่ รัฐบาลทหารจะต้องแสดงให้เห็นว่าได้ดำเนินการตามรายการต่างๆ ที่ชุมชนนานาชาติแจ้งเอาไว้ว่ามีความกังวลอะไรบ้าง”
“ความคืบหน้าเหล่านั้นควรที่จะเป็นมากกว่าเรื่องข้อกังวลต่อการรื้อฟื้นประชาธิปไตย อันรวมถึงประเด็นสิทธิมนุษยชน อาทิ การดำเนินคดีต่อพลเรือนในศาลทหาร การควบคุมตัวผู้วิจารณ์รัฐบาลเอาไปปรับทัศนคติ และการใช้กฎหมายหมิ่นประมาทกษัตริย์เพื่อข่มขู่บีบคั้นฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง”
“เราต้องการที่จะเห็นรัฐบาลของคณะทหาร ดำเนินการอย่างจริงใจและจริงจังสนองต่อข้อกังวลของสหราชอาณาจักร สหภาพยุโรป และสหรัฐอเมริกา”
(http://thediplomat.com/…/thailand-going-against-the-tide-o…/)
อีกสิ่งหนึ่งที่นักการทูตอังกฤษเอ่ยถึงต่อท่าทีของ คสช. ที่จะต้องแสดงให้เป็นประจักษ์ ในบทบาทแห่งความเป็นชาติอารยะ น่าเชื่อถือว่าสามารถปฏิบัติตนตามพันธะกรณีระหว่างประเทศได้ ในโอกาศอันใกล้ที่จะมาถึงในช่วงเดือนเมษา-พฤษภานี้
ภาคีสิทธิมนุษยชนสหประชาชาติจะถึงกำหนดการพิจารณาตรวจสอบสภาวะสิทธิมนุษยชนสากล (Universal Periodical Review) ของสมาชิกแต่ละประเทศในรอบสี่ปี ซึ่งประเทศไทยในยุค คสช. ยังติดกับอย่างเหนียวแน่นในเรื่อง ‘การบังคับให้คนสูญหาย’
“จากกระบวนการ UPR รอบแรกไทยรับข้อเสนอแนะ ๖ ข้อในประเด็นนี้ แต่ที่ผ่านมามีความก้าวหน้าเพียงเล็กน้อย จนปัจจุบันประเทศไทยมีการแจ้งคดีการบังคับสูญหายกว่า ๘๙ คดี คณะทำงานระบุว่ากว่า ๘๑ กรณียังไม่ได้รับการคลี่คลาย และมีเพียง ๒ กรณีเท่านั้นที่รัฐบาลไทยชี้แจง”
(http://isranews.org/isra-news/item/45564-artical_45564.html)
เรื่องนี้ประเทศไทยได้ลงนามอนุสัญญาระหว่างประเทศเรื่องคนสูญหายไว้เมื่อต้นปี ๒๕๕๕ แต่จนบัดนี้ยังไม่ได้ให้สัตยาบัน อนุสัญญาดังกล่าวจึงไม่สามารถบังคับใช้ได้ในประเทศไทย
แม้จะมีการเสนอร่างกฎหมายป้องกันการทรมานเข้าสู่สภานิติบัญญัติของ คสช. แต่ สนช. ก็ยังไม่อาจพิจารณาผ่านร่างสัตยาบันนี้ได้ แม้ว่าจะได้ชื่อว่าเป็น สนช. ที่ผ่านกฎหมายได้อย่างรวดเร็วหาที่ไหนทัดเทียม ใกล้จะติดอันดับกินเนสอยู่รอมร่อก็ตาม
การเตะถ่วงสัตยาบันอนุสัญญาคนสูญหาย ในขณะที่ทหารลิ่วล่อ คสช. ทำการจับกุมบุคคลที่ต้องสงสัย (หรือทหารเข้าใจผิดเอง) ไปควบคุมตัวไว้ ๗ วันตามคำสั่งคณะรัฐประหาร โดยไม่แจ้งข้อหา ไม่แจ้งญาติพี่น้อง ไม่บอกด้วยซ้ำว่าเอาไปกักกันที่ไหน (หลายรายถูกใช้ผ้าผูกตา) ดังกรณีนายสราวุธ บำรุงกิตติคุณ ผู้จัดทำเพจเฟชบุ๊ค ‘เปิดประเด็น’ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเป็นตัวอย่าง
อาจเป็นความสะดวกและได้ผลดียิ่งแก่ คสช. ในทางข่มขู่ให้หวาดกลัว แต่นี่แหละคือหลักฐานสำคัญสำหรับการพิจารณาความประพฤติในทางเผด็จการ ทวนกระแสโลกอารยะ ของคณะทหารไทย
“จิตตก คุณลองคิดดูแล้วกันว่าถูกกักบริเวณต่อต่อกัน ๖ วันโดยติดต่อใครไม่ได้เลย จะเป็นอย่างไร ทุกข์ของเรายังพอสวดอธิษฐาน แต่คนที่เป็นห่วงเราล่ะ” นายสราวุธเล่าถึงประสบการณ์ถูกทหารควบคุมตัวจากสุราษฎร์ไปไว้ที่ มทบ. ๑๑
“สิ่งที่กระทบความรู้สึกคือ เขาไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองว่าจะถูกควบคุมตัวนานแค่ไหน และกำลังถูกตรวจสอบเรื่องอะไร...
พานั่งเครื่องบินไปถึงกรุงเทพฯ มีเจ้าหน้าที่สอบสวนอีกชุด ถามว่าผมเป็นเครือข่ายหมิ่นสถาบันหรือเปล่า ผมตกใจแทบสิ้นสติเลย เพราะผมไม่ชอบเฮทสปีช ไม่ชอบภาพตัดต่อใส่ร้าย ไม่ว่าจะเกี่ยวกับสถาบันหรือไรก็ตาม”
(https://www.facebook.com/BBCThai/photos/a.1527194487501586.1073741828.1526071940947174/1749202145300818/?type=3&theater)
อย่างนี้ที่ผู้สื่อข่าวถามบิ๊กป้อมเรื่องจะให้ผู้บัญชาการเหล่าทัพเข้าไปนั่งเป็น สว.สรรหา คอยกำกับรัฐบาลนั้นจะไม่ใช่รัฐประหารซ่อนรูปละหรือ ทั่นรองฯ ฝ่ายกลาโหมตอบว่า
“เราไม่อยากให้รัฐประหารขึ้นอีก เพราะผู้บัญชาการเหล่าทัพจะได้ช่วยแก้ไขปัญหาได้”
เออนะ ตรรกะเหลือล้ำ ตีความใต้ผิวได้เลยว่า “เพื่อไม่ให้เขายึดอำนาจ ก็ให้เขาอยู่ในอำนาจเสียสิ”
ขอยืมคำของอธึกกิตมาใช้หน่อย “คนพวกนี้พูดเหมือน ‘คนไทยยังโง่อยู่’ ต้องให้กรูปกครองต่อไป”
ใช่เลย “บางที คสช.อาจถูกก็ได้ คนไทยยังโง่อยู่ โดยเฉพาะพวกคนชั้นกลางมีการศึกษาที่เชียร์ทหารไม่ลืมหูลืมตานั่นเอง”
