"สลิ่มซินโดรม" และผลประโยชน์ที่ตนคิดว่าได้ แต่จริง ๆไม่ได้ จากระบบที่เป็นอยู่

...

วันนี้มีมิตรสหายท่านหนึ่งตั้งคำถามกับเพื่อนในเฟซบุคว่า "สลิ่มชนชั้นกลางที่เชียร์ประยุทธ์ได้ผลประโยชน์อะไรบ้าง"

ในทัศนะผม ที่ชนชั้นกลาง บางส่วนมีทัศนะชื่นชมและพิทักษ์ประยุทธ์มากทั้งที่ไม่ได้ให้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ก็เพราะบางคนคือมีความเชื่อไปในแนวเดียวกับชนชั้นนำอยู่แล้ว ทั้งที่เอาเข้าจริงตัวเองก็ไม่ได้อะไรมากจากระบบที่เป็นอยู่

ที่เป็นเช่นนี้เพราะ

1) การปลูกฝังอย่างเข้มข้นผ่านระบบความเชื่อ โรงเรียน สื่อ รวมถึงค่านิยมในสังคม (ที่เรียกกันว่า "โครงสร้างชั้นบน") ว่าการสนับสนุนค่านิยมเหล่านั้นคือเรื่องของ “คนดี” ฉะนั้นไม่ว่าจะทำเลวอะไรไว้ถ้าสนับสนุนค่านิยมแบบนี้ตัวเองจะรู้สึกว่าอย่างน้อยก็ตัวเองก็กลายเป็น”คนดี” ที่ดำรงอยู่ในสังคมได้

2)ระบบสังคมที่ตัวเองอยู่ในตอนนี้ ตัวเองก็ได้ประโยชน์อยู่ในระดับหนึ่ง อย่างน้อยก็มีกินมีใช้ ไม่ถึงกับยากจนจนหมดสิ้นทุกสิ่ง เลยกลัวว่าการเปลี่ยนสมดุลทางการเมืองจะนำไปสู่”เขตแดนใหม่ที่ไม่เคยไป” (uncharted territory) ที่ทำให้ตัวเองแย่ลง ทั้งที่จริงแล้วเขตแดนใหม่ที่ไม่เคยไปถึงอาจดีกว่าก็ได้ จึงได้ยอมรับ "โครงสร้างชั้นบน" มาครอบตัวเองอย่างเต็มที่

3) กลัวความเปลี่ยนแปลงจะมาเขย่าให้คนจนโตขึ้น ซึ่งก็แปลว่าตัวเอง”ดู”จนลงและดูอำนาจต่อรองในฐานะชนชั้นของสังคมดูจะลดลงในเชิงเปรียบเทียบ และกลัวว่าคนจนจะมาแบ่งปันทรัพยากรของสังคม (รูปธรรมก็เช่นกลัวว่างบโครงการ 30 บาทรักษาทุกโรคจะไปแย่งงบจากโครงการอื่นๆที่เป็นประโยชน์ต่อชนชั้นกลางเป็นต้น) จึงหวังพึ่ง "อำนาจชนชั้นนำ" มากดคนจนเอาไว้ให้อำนาจต่อรองต่ำๆ เพื่อ "เหลือที่ยืนให้ชนชั้นกลางในสังคม"


สลักธรรม โตจิราการ