"...แท้จริงแล้ว #อำนาจ ดำรงอยู่ในบริบททางวัฒนธรรมเพราะการที่เรายอมรับอำนาจของเจ้าหน้าที่รัฐ ผู้นำการเมือง ก็เพราะเราเชื่อว่าเขาทำเพื่อส่วนรวม โดยมีความชอบธรรมทั้งในด้านที่มาในเชิงที่มา จุดหมาย และวิธีการในการใช้อำนาจที่ถูกต้อง
.
ในทางกลับกันผู้ใช้อำนาจก็ต้องสนใจบริบททางวัฒนธรรม เพราะการใช้อำนาจ หากมีการใช้อำนาจตามอำเภอใจ หรือหลุดไปจากกรอบความคิดของผู้อยู่ใต้อำนาจ บางครั้งแทนที่จะก่อให้เกิดการทำตาม กลับสร้างความกระด้างกระเดื่อง หรือขบถ ซึ่งถ้าไม่มีการแก้ไขปรับปรุงก็จะเป็นจุดเริ่มของการสูญเสียอำนาจในที่สุด
.
แม้ว่าในบางกรณีก็จะมีการสร้างความหวาดกลัวขึ้นเพื่อรักษาอำนาจเช่นนี้ไว้ แต่อำนาจที่เกิดจากการข่มขู่คุกคามนั้น ถึงอย่างไรก็ไม่ยั่งยืน เนื่องจากมันได้หว่านเพาะเมล็ดพันธุ์ของความเคียดแค้นชิงชังเอาไว้ในหัวใจของของผู้อยู่ใต้อำนาจ..."
- เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
ที่มา FB
Dvibhadr Bundrikswast
