วันศุกร์, มกราคม 12, 2567

ชวนอ่านเรื่องราวของGen Z ที่ตาสว่างตั้งแต่6ขวบ


Nithiwat Wannasiri
3h·
ชวนอ่านเรื่องราวของGen Z ที่ตาสว่างตั้งแต่6ขวบ

Nitchakarn Rakwongrit
5h
·
Review ตาสว่าง by N’Memee ได้มาต้อนรับ 2024 เลยพึ่งได้อ่าน
ตอนแรกคิดว่า ปี 2553 อายุ 7 ขวบ แต่ความเป็นจริงคือยังหกขวบ จนงานรำลึกครบรอบ 6 เดือน เสื้อแดงถูกสลายการชุมนุม (19 พ.ย. 53) ค่อยอายุครบ 7 ขวบบริบูรณ์ แปลว่า วันที่ 12 มีนา, 10 เมษา, 13-19 พฤษภา 53 ยังเป็นเด็กอายุ 6 ขวบที่เล่นตีนตบเปาะแปะอยู่บ้าน (ตอนอนุบาลครูถามเป็นเสื้ออะไร เด็กน้อยทั้งห้องตอบเป็นเสื้อแดง)
มีความสงสัยว่าทำไมต้องเป็นหนังสือ Visual Art แต่พออ่านจบ พบว่ามันมาเติมเต็มภาพและเรื่องราวให้เด็ก 6 ขวบในเด็ก 20 ขวบ รู้สึกเชื่อมโยงกับเรื่องราวแบบ Extreme
- ถ้าดูคลิปใน YouTube จะรู้สึกถึงความ powerful ของประวัติศาสตร์
- ถ้าไปนั่งอ่านไทม์ไลน์ จะเห็นภาพขึ้นว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นตอนไหน มีชนวนจากเรื่องอะไร
- ถ้าไปนั่งอ่าน/ฟังประสบการณ์คนเสื้อแดง จะเห็นเรื่องราวและสตอรี่เบื้องหลังก่อนจะมาเป็นบุคคลที่นิยามตัวเองว่าเป็นเสื้อแดง
- ถ้าไปนั่งฟังคนที่วิเคราะห์ที่มาที่ไปของขบวนการเสื้อแดง ก็จะเห็นถึงภาพรวมและความเชื่อมโยงของทั้งอัตลักษณ์ ตัวตน สถานการณ์ทางการเมือง/เศรษฐกิจ ท่าทีของรัฐ ฯลฯ
แต่หนังสือ visual art ที่เลือกตัวละคร เลือกเรื่องราวที่มีแบคกราวนด์ เป็นเกษตรกรจากต่างจังหวัด เข้ากรุงเทพมาทำงานหาเงินเลี้ยงลูกเมีย มีช่วงเวลาติดยาบ้า พร้อม highlight สถานการณ์เศรษฐกิจที่ส่งผลกระทบต่อชีวิตและทางเลือกของตัวละคร เล่าเรื่องเหมือนชวนให้นั่งลงไหลไปกับตัวละคร แค่มองเห็นและเข้าใจในสิ่งที่อยู่ตรงหน้า หาเงินได้เยอะ หาเงินได้น้อย ขายของดีขึ้น ขายของไม่ได้ มีเพื่อนที่สนใจการเมืองหนึ่งคนถ้วนข้าง ๆ motivation คือการยอมเสี่ยงสู้เพื่อจะสร้างอนาคตที่ดีให้ลูกหลาน โดยที่ตัวละครหลักก็ไม่ได้ไปนั่งคุยกับคนบนเก้าอี้ตำแหน่งใหญ่โต ไม่ใช่ทหารวางแผนปฏิบัติการยิ่งใหญ่ 101 มันทำให้รู้สึกเหมือน step foot ลงบนเรื่องราวคนคนนึง ที่ถึงสุดท้ายความรู้สึกภาคภูมิใจของตัวละครจะเหลือแค่การถูกเชิญให้ไปเล่าเรื่องเสื้อแดงประปราย ที่ก็ทำให้รู้สึก overwhelmed ว่าจนถึงตอนนี้คนตายยังไม่ได้รับความยุติธรรม คนเสื้อแดงยังไม่ได้ความเป็นธรรม
ตรงที่รู้สึกว่ารับมาแล้วประทับใจมาก คือความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งในประวัติศาสตร์ (ของคนอื่น) ตอนเด็กพ่อเล่าให้ฟังว่า พ่อเคยไปม็อบเสื้อแดงม็อบใหญ่ที่กรุงเทพมารอบนึง แต่กว่าพ่อจะตัดสินใจนั่งรถจากสารคามไปกรุงเทพ ต้องเกิดอะไรขึ้นบ้างในความคิดและจิตใจคนคนนึง หรือแม่ที่ไปพฤษภาเลือด(2535) แล้วต้องไปหลบตามบ้านช่อง กว่าจะไปถึงจุดที่อยากเดินออกจากบ้าน และกลับมาแบบภูมิใจว่า ครั้งนึงกูเคยไป มันฟีลทัชใจมาก (เพราะเด็กรุ่นหลัง 2563 แบบเรา ถามว่าที่ทำกันไปทั้งหมด รู้ไหมว่ากำลังสู้อยู่กับอะไร ยอมรับว่าความเข้มข้นต่างกันมากฟ้ากับเหว)
พฤติกรรมรัฐบาล นักการเมือง ทักษิณ จะเป็นยังไงก็ไม่สามารถลดทอนความ Cool ความเจ๋งของขบวนเสื้อแดงได้ค่ะ
*** Gen Z ที่ไม่สะดวกใจอ่านอะไรยาวยาวควรอ่าน อย่างน้อยจะได้ไม่พัฒนาไปเป็นสลิ่มเฟส 2 ***