๒ มกรา ๖๗ ในกรุงปารีส ‘หอคลังจดหมายเหตุ’ เปิดให้เข้าชม ‘เอกสารปรีดี ๒๐๒๔’

เช้านี้ (๒ มกรา ๖๗) ตั้งแต่ ๑๐.๓๐ น.ในกรุงปารีส ‘หอคลังจดหมายเหตุ’ หรือ “Centre des Archives diplomatiques du ministère des Affaires étrangères” จะเปิดให้เข้าชม ‘เอกสารปรีดี ๒๐๒๔’ Nithiwat Wannasiri โพสต์แจ้ง

“พิกัดสถานที่ 3 Rue Suzanne Masson 93120 เมือง La Courneuve ทางตอนเหนือของปารีส ทาง ‘ไฟเย็น’ จะไปร่วมสังเกตการณ์การเปิดเอกสารสำคัญทางประวัติศาสตร์ กับ อ. Jaran Ditapichai ,Junya Yimprasert และคุณ Yan Marchal (ให้ความช่วยเหลือทางการแปล)”

เอกสารชิ้นนี้นับว่ามีความสำคัญทางประวัติศาสตร์อยู่ไม่น้อย แม้นอาจจะไม่ทำให้เกิดความฮือฮากับสถานการณ์ในประเทศไทยปัจจุบัน ดังที่ Pavin Chachavalpongpun มีคอมเม้นต์ไว้เมื่อวันก่อนว่า “irrelevant ไปแล้ว”

เขาให้เหตุผลว่า “สมมตินะว่าเรื่องที่เขียนคือเรื่องการยืนยันว่า (น้อง) สังหาร (พี่) แล้วไง?” เขาว่าคนไทยพูดกันถึงเรื่องนั้นมานานมาก (จนตกผลึกแล้วก็ว่าได้) เรื่องความเกี่ยวข้องของน้องกับความตายของพี่ เขาชี้เลยว่าสังคมฟันธงไปแล้ว

“ต่อให้ปรีดีพูดถึง...ในแง่ลบ มันก็ไม่ได้ช่วยให้ชื่อเสียง...เสียไปมากกว่านี้ และอีกอย่าง...แทบไม่มีความหมายกับคนรุ่นใหม่แล้ว” ด้วย เขาจึงสรุป “จดหมายปรีดีไม่น่าให้อะไรใหม่เกี่ยวกับสถาบัน...

เผลอๆ ถ้าเขียนสูตรข้าวมันไก่เปิบพิศดารจริง อาจจะเป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติมากกว่า” ทว่าขณะนี้มีเพจปฏิกิริยาชื่อ ‘ฤๅ - Lue History’ ออกมาโจมตีปรีดี อย่างมีเลศนัยสำคัญ โดยเฉพาะในกรณีสวรรคตของรัชกาลที่ ๘

โดยกล่าวอ้างให้ร้ายพฤติกรรมของนายเฉลียว ปทุมรส เพราะนายเฉลียวเป็นคนสนิทของปรีดี และเป็นราชเลขาฯ (สามารถเข้าๆ ออกๆ ห้องบรรทมของราชชนนีสังวาลย์ได้)

เพจ ‘ลือ’ ดังกล่าวใส่ไคล้ว่าปรีดีมีส่วนรู้เห็นกรณีสวรรคต เช่นเดียวกับการกล่าวหาของเพจ ‘คณะร่านฯ’ ในอดีต ฉะนี้ จดหมายปรีดี ๒๐๒๔ ถ้ามีเอ่ยถึงกรณีสวรรคตฯ ก็จะทำให้ประวัติศาสตร์ในเรื่องนี้ได้มีการชำระในระดับหนึ่ง

(https://www.facebook.com/pavinchachavalpongpun/posts/37dhXpm8y และ https://www.facebook.com/Lue.History.Thai/posts/2wqomEtWvAHYA)