ลืออุ้ม อ.สุรชัย ผู้ลี้ภัยหายจากที่พัก ตั้งแต่วันที่ 12

สุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์ (สุรชัย แซ่ด่าน) นักเคลื่อนไหวทางการเมือง ผู้ลี้ภัยวัย 75 ปี พร้อมเพื่อนผู้ลี้ภัยอีก 2 คน ขาดการติดต่อและหายตัวจากที่พักได้ 12 วันแล้ว ยังไม่ทราบชะตากรรม https://t.co/nyxEWZMQTi

— prachatai (@prachatai) December 23, 2018

ภาพจาก อินเทอร์เน็ต


เรียน ทุกๆท่านที่แสดงความเป็นห่วงเป็นใยและซักถามมา ต่อกรณี การหายไปของอาจารย์สุรชัย

เบื้องต้นแยมต้องแจ้งให้ทราบคร่าวๆก่อนว่า ณ เวลานี้
“อาจารย์สุรชัย แซ่ด่าน”

ผู้ต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยมาตลอดทั้งชีวิต ได้ขาดการติดต่อหายไปจากพวกเราที่อาศัยอยู่ทางนี้ มาตั้งแต่ วันที่12แล้ว แต่ช่วงเวลานั้น พวกเราทุกคนที่อยู่ทางนี้ ก็ต้องหลบไปหาที่ซ่อนตัวเนื่องจากสถานการณ์อยู่ในช่วงอันตราย ต่างคนต่างก็คิดว่า เหตุผลที่ทางอาจารย์สุรชัยปิดเครื่องติดต่อไม่ได้นั้น มาจากการปิดลับที่ซ่อนตัวของอาจารย์และทีมงานอาจารย์ จึงไม่ได้เอะใจอะไร และพอผ่านช่วงที่อันตราย สามารถขยับออกมากันได้ ทุกคนปลอดภัย ใช้ชีวิตตามปกติ

จนกระทั่ง เมื่อวานได้รับแจ้งจากมิตรสหายหลายท่านว่า ตอนนี้ยังติดต่อ อาจารย์สุรชัย และทีมงานไม่ได้ และมีมิตรสหายของเรา (ภูผาเสรี สะเร็น)แจ้งให้เราทราบเพิ่มเติมอีกว่า ตัวเขานั้น ได้เข้าไปหาอาจารย์สุรชัย ที่บ้านของแก แต่ปรากฏว่า ไม่มีใครอยู่เลยสักคน แต่มีความผิดปกติตรงที่ ประตูเปิดอยู่ และข้าวของเครื่องใช้ รวมไปถึงรถที่เอาไว้เดินทางสำหรับอาจารย์สุรชัยก็ยังจอดอยู่ พี่ภูผาเห็นถึงความไม่ปกติ. จึงได้รีบออกมาก่อน

ตอนนี้ทุกๆคนก็ได้แต่หวังว่า

อาจารย์สุรชัยและทีมงานจะไม่เป็นอะไร. ขอให้ปลอดภัย. และแยมเข้าใจถึงความรู้สึกของทุกๆท่านที่ติดตามสอบถามเรื่องของอาจารย์สุรชัยเป็นอย่างดี พวกเราทางนี้ก็ไม่ได้ต่างกัน. แต่พวกเราก็ยังคงอยู่ในช่วงที่ต้องสืบหาอาจารย์สุรชัยต่อไป..หากมีอะไรคืบหน้าเพิ่มเติมจากนี้
จะแจ้งให้ทราบโดยทันทีค่ะ ขอบคุณค่ะ


แยมมี่ขันแดง (วงไฟเย็น)
23 ธันวาคม 2561

...


จากสถานการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเราทุกคนและพี่น้องในไทยควรต้องตั้งสติกันนะคะ เพราะตอนนี้ มีการส่งข่าวชี้ตัวกล่าวหาว่าเป็นผู้ต้องสงสัยกันมั่วไปหมด เพื่อเสี้ยมให้หวาดระแวงกันเอง. ขอให้มีสติใช้เหตุและผลไตร่ตรองให้ดีอย่าพึ่งด่วนสรุปอะไรง่ายๆ.

...

ช่วงเวลา 3ปีกว่า ของการได้ใช้ชีวิตและต่อสู้ทางการเมืองอยู่ที่นี่ แยมได้เห็นว่า ทุกปีจะต้องมีคนถูกอุ้มหายตัวไป จริงๆแล้วแยมคิดมาก แยมคิดทุกครั้ง ว่าทำไม? เพราะอะไร? ทำโดยใคร ? แล้วทำไมถึงเรียกร้องตรวจสอบและทวงถามหาความเป็นธรรมใดๆให้กับผู้ที่ถูกอุ้มหายไปไม่เคยได้เลย?

บางอารมณ์แยมก็น้ำตาซึมบ้าง มันก็มีบ้างที่บางช่วงมันมีอารมณ์ที่อ่อนไหว แยมคิดว่า หากจะต้องมีผู้ต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยที่อยู่ทางนี้ ถูกอุ้มหายไปในทุกๆปี แล้วปีหน้าล่ะ ปีหน้าใครจะเป็นรายต่อไป อาจจะเป็นแยมรึเปล่า หรืออาจจะเป็นมิตรสหายคนใดคนหนึ่ง

ทีนี้มาในเรื่องของการที่จะลี้ภัยไปประเทศที่3 พวกเราที่อยู่ทางนี้ เคยพยายามหาทางที่จะไปประเทศที่ปลอดภัยกว่านี้แล้วหลายครั้ง แต่ก็ต้องติดเงื่อนไขต่างๆนานาที่พวกเราต้องแบกรับเอาไว้ จนหลายๆท่านที่อยากจะยื่นมือเข้าช่วยเหลือก็ต้องหันหลังจากไป

ไม่มีองค์กรใดๆเข้ามาช่วยเหลือ เข้าสัมภาษณ์พวกเราอย่างจริงจัง มีแต่สื่อที่มีใจรักความเป็นธรรมเพียงไม่กี่ช่องทาง เช่น ประชาไท ,สถานี Thai voice ของคุณ จอม เพชรประดับ ที่คอยช่วยนำเสนอข่าวคราวและเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นกับพวกเราที่อยู่ทางนี้ทุกครั้งที่มีความเคลื่อนไหวใดๆ แยมก็ต้องขอบคุณจากใจอันบริสุทธิ์

พวกเราต่อสู้ก็ไม่ได้หวังต้องการบารมี อำนาจ หรือ กระแสความนิยมชมชอบจากคนไทยเลย เพราะพวกเราตระหนักกันดีอยู่แล้ว ว่าสิ่งเหล่านั้นมันไม่ใช่เจตนารมณ์ของพวกเราที่เลือกเส้นทางนี้ แต่พวกเราต้องการให้คนไทยได้รับความเป็นธรรม พวกเราเรียกร้องมาตลอด ถึงแม้จะไม่มีใครได้ยิน แต่มันคือตัวตนที่แท้จริงของพวกเรา พวกเรายินดีที่จะทำ และทราบถึงผลที่จะตามมาดี

แต่ที่รู้สึกไม่แฟร์และน้อยเนื้อต่ำใจอยู่อย่างหนึ่งคือ ในขณะที่พวกเราก็เรียกร้องความเป็นธรรมให้กับคนอื่นๆ เป็นการแสดงพลังที่มีไม่มากก็น้อยแต่นั่นคือทั้งหมดที่มี ในการร่วมแรงร่วมใจกัน แต่ชีวิตของพวกเราเองที่อยู่ทางนี้ กับกลายเป็นว่า พวกเราไม่สามารถเรียกร้องความเป็นธรรมใดๆจากใครได้เลย ทุกคนที่ถูกอุ้มหายไป สุดท้ายพอนานไปเป็นเดือนเป็นปี ก็ไม่มีใครทวงถาม ไม่มีใครกล่าวถึง ในเหตุการณ์อันแสนป่าเถื่อนเหล่านั้น

นี่แหละ ที่มันทำให้แยมน้ำตาไหล...

ที่มา FB
Romchalee Yammy Sinseubpol