เสรีภาพหรือเสรีพร่อง V2 หากเชื่อว่าคนพิการคือมนุษย์คนหนึ่งที่มีวิถีชีวิต การตัดสินใจ และเสรีภาพในการมีชีวิตไม่ต่างจากมนุษย์คนอื่น เหตุใดเรื่องราวของคนพิการจึงต้องถูกนำเสนอเฉพาะในแง่มุมวิชาการ หรือทางการแพทย์เพียงไม่กี่มิติ?

ThisAble.me
สรุปเสวนาเสรีภาพหรือเสรีพร่อง 2.0 “ฉันจะช่วยเมื่อเธอต้องการ ” เสวนาที่ว่าด้วยสิทธิและสวัสดิการของผู้ช่วยคนพิการ
https://thisable.me/content/2023/08/889

อุปสรรคการทำงาน
ชศรา: ญาติของคนพิการที่เราไปดูแลเขามาตัดสินใจแทนตลอด เราบอกให้คนพิการบอกญาติว่าเราไม่สามารถทำตามคำสั่งเขาได้ แต่ทั้งสองคนไม่คุยกัน อีกอย่างคือ ตัวคนพิการใหญ่ เขาต้องพลิกตัวบ่อยเลยต้องใช้แรงเยอะ
.
เงินค่าตอบแทนคนพิการได้น้อย เราได้ชั่วโมงละ 50 บาท ทำได้ไม่เกิน 6 ชั่วโมงต่อวัน หากทำเกินเวลาไม่ได้เงิน เงินค่าเดินทางไม่ได้เบิกได้ตามจริงแต่ขึ้นอยู่กับเจ้าหน้าที่ศูนย์จะจัดให้เท่าไร ซึ่งเงินหาได้เดือนนึงไม่พอต่อการดำรงชีพ
.
ไซ: เราเป็นพีเอนอกระบบ ทำงานตลอด 24 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด หากมีพีเอของรัฐมาดูแลนายจ้าง เราจะได้มีเวลาหยุดพักบ้าง เจ้านายเราทำเรื่องขอพีเอจากรัฐบาล ปีที่ผ่านมาบอกว่าได้แล้ว จนถึงเดือนสิงหาคมปีนี้ก็ยังไม่มีพีเอรัฐมา