วันพุธ, สิงหาคม 30, 2566

ก้อนกรวดในรองเท้า กรณี หมออ๋อง ปดิพัทธ์ สันติภาดา เป็น “รอง ปธ.สภาคนที่ 1” ต่อไป


Fah Borkan
18h
·
ก้อนกรวดในรองเท้า

ผมเห็นด้วยกับ พิธา ลิ้มเจริญรัตน์
ที่ไม่ยินดีกับตำแหน่ง “หัวหน้าฝ่ายค้าน”
แต่ยินดีที่จะเห็น หมออ๋อง ปดิพัทธ์ สันติภาดา
เป็น “รอง ปธ.สภาคนที่ 1.”ต่อไป

ไม่ใช่ ไม่เห็นความสำคัญของ “หัวหน้าฝ่ายค้าน”
หรือไม่เห็นด้วยกับ ปิยบุตร แสงกนกกุล ที่ให้ประกาศตัว
แต่พิธา ต้องการรักษาภาพฝันของประชาชน 14.5 ล้าน
ที่จะยังคงขานชื่อ พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ นายกฯคนที่ 30 ไว้

นี่คือนัยยะทางการเมือง แรก

นัยยะที่สอง ก็คือ
รักษาอำนาจตำแหน่งในสภาไว้ให้มั่น
รักษา ศักยภาพในก้อนกรวดที่แกร่งในรองเท้ามาร
อย่าให้มันเดินสะดวก ให้มันเจ็บปวดทุกย่างก้าวที่เดิน
ยิ่งก้าว ยิ่งปวด ยิ่งไกล ยิ่งเจ็บ ให้รู้รสคนก้าวไกล

และจัดเลี้ยง หมูกระทะ บ่อยๆ
กับประชาชน คนยากไร้ คนสลัม คนจนที่ไม่ได้ลิ้มรสหมู
เคยแต่ลิ้มรสวิญญาณหมู ในชีวิต

อย่าไปฟังเสียงสำราก เสียงเห่าหอน
ของขี้ข้าตระกูลชินวัตร ที่ทะยอยอิ่มชามน้ำข้าวแล้ว
ยิ่งพิธีกรโสเภณีชั้นต่ำ ที่แหกปากเรื่องจริยธรรม
ความสำคัญของตำแหน่ง “หัวหน้าฝ่ายค้าน”
ผู้หญิงบางคน ชอบอ้างสิทธิในโยนีจนเปรอะ
แหกหู แหกตา แหกปาก อยู่ในว๊อยซ์ทีวี
ไปทุกเรื่อง ตามใจปรารถนา

ผมจะเป็น
“หัวหน้าฝ่ายค้านนอกสภา”
ให้เอง

ฟ้า บ่กั้น