จากการกระทำซ้ำซากยืนยันว่า อดิศร
เพียงเกษ เป็น ‘ทารก’
ทางการเมืองที่ชอบเล่นละเลงขี้ โดยที่คนเลี้ยงดูไม่ใส่ใจระมัดระวัง
จนเป็นที่สะอิดสะเอียนของผู้พบเห็น
และนี่เป็นอีกครั้งที่เขาเขียนกลอนอย่างไร้วุฒิภาวะ แล้วกลับเปรอะเปื้อนศีรษะตนเองต่อการที่อดีต ส.ส.สอบตกเพื่อไทยเชียงใหม่ ย้ายค่ายไปสังกัดก้าวไกลเมื่อเดือนกว่าๆ ที่ผ่านมา ในช่วงหาเสียงเลือกตั้ง อบจ.พอดี เสียงตอบรับจากฟากส้มดียิ่ง ถ้ามองในแง่ยุทธศาสตร์ท่ามกลางฝุ่นพิษ (การเมือง) ภาคเหนือน่าที่จะพรรคเก่าควรเฉยไว้
แต่ ส.ส.รุ่นเก๋าในบัญชีรายชื่อเพื่อไทย ซึ่งหันมาเอาดีทางเขียนกลอนค่อนแคะพรรคคู่แข่ง เละเทะแล้วอีกก็ยังไม่รู้จำ คราวนี้แซะ ทัศนีย์ บูรณุปกรณ์ ว่า “ถีบหัวส่ง ถิ่นเคยก่อ กำเหนิดกาย...เห็นฟ้าแลบ แป๊บป๊าบ ฉาบท้องฟ้า เลยกลัวโดน ฟ้าผ่า จึงวิ่งหนี”
รวมความว่า “ลืม กตัญญู กตเวที” นั่นละ ทว่าเสียงวิพากษ์ไปลงที่ ส.ส.ชายรุ่นแก่เสียมากกว่า อย่างรายนี้ ประเวช ฉายแสง ไปคอมเม้นต์ที่โพสต์ของอดิศรแล้วโดนลบ จึงเอามขยายต่อในที่กว้างกว่า ว่า “ท่านนั้นกำลังติดกับดัก ‘คนแก่ดื้อ’...
ท่านไม่ได้ตรงไปตรงมาใดๆ เลยครับ...เซียงเมี่ยง ลั่นวาจาใดไว้ ถ้าหากพรรคไปร่วมกับเขา ไหนครับจะไปเป็น ส.ส.อิสระที่ท่านว่า ทำได้บ้างไหม” ส่วนอดีต ส.ส.กุ้งนั้น “คุกก็ติดจริง ไม่ใช่ติดทิพย์ เขาถูกกระทำมาเท่าไหร่ครับ แกล้งไม่รู้รึ”
เจ้าตัวนางสาวทัศนีย์เองโต้ว่า “ไม่เคยทิ้งพรรคตอนพรรคลำบาก ปกป้องทุกอย่างได้เพราะเห็นพรรคเป็นสถาบัน แต่เมื่ออุดมการณ์ไม่เหมือนกัน อยู่ไปก็ต่างไม่สบายใจ ตั้งแต่ออกมา ไม่เคยเลยที่จะโจมตีพรรค...แต่มันคือจุดยืนที่เคยมี ไม่สามารถเปลี่ยนไปอยู่กับ ๒ พรรคลุงได้ค่ะ”
พร้อมกันนั้นเธอได้ส่งบทกลอนของตนเองกลับไปให้อดีตเพื่อน ส.ส.ผู้สูงอายุ
“แค่สอบตก เพียงครั้ง ยังมุ่งมั่น
ไม่เคยหวั่น ห่อเหี่ยว เลี้ยวหนีหาย
อุดมการณ์ ย้ำเตือน ไม่เคลื่อนคลาย
คงมุ่งหมาย ให้สัญญา ประชาชน
ด้วยคำพูด เป็นนาย กายเป็นบ่าว
เคยให้ข่าว อภิปราย มาหลายหน
บอกกล่าวไว้ ไม่ปรองดอง ลุงสองคน
แต่ว่าผล มิได้เป็น เช่นวาจา
จำเดินจาก พรากไป มิใช่หนี
ทัศนีย์ มีหลัก ต้องรักษา
เห็นฟ้าแลบ แปลบใจ มาหลายครา
ภายภาคหน้า ฟ้าผ่าซ้ำ ไม่ยำเกรง
ทัศนีย์ บูรณุปกรณ์
17 มีนาคม 2567”
