พอดีเห็นมีข่าวฟี้ด นพ.เกษม วัฒนชัย องคมนตรี กับ นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว รมว.สาธารณสุข ไป “ประชุมวิชาการพัฒนาโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราช ที่ อ.เดชอุดม จ.อุบลราชธานี”
ขอให้ทั่นผู้ใหญ่ๆ ทั้งสองรับทราบตามนี้ด้วยนะครับ
“สภาพการทำงานเป็นงี้ ที่ทำให้หมอพากันลาออก ก็คือคนปกติทำงาน ๔๐ ชั่วโมงต่อสัปดาห์ใช่ไหม แต่หมอโรงพยาบาลรัฐนี่ทำงานประมาณ ๑๐๐ ถึง ๑๒๐ ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เยอะกว่าคนปกติทั่วไป ๓ เท่า”
เขาแจกแจงลงรายละเอียดว่า “ตื่นมาตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า ต้องไปดูคนไข้ ประมาณ ๕๐-๖๐ คนต่อ ๑ วอร์ด หลังจากตรวจคนไข้ตอนเช้าก็ต้องไปตรวจผู้ป่วยนอก ซึ่งก็ตกประมาณ ๖๐-๗๐ คน ต่อหมอ ๑ คน คุณต้องตรวจให้เสร็จก่อนเที่ยง”
ตกลงเฉลี่ยได้คุยกับคนไข้คนละประมาณ ๑-๒ นาทีมั้ง หลังจากนั้นตอนบ่ายกลับไปดูคนไข้ในวอร์ด ๕๐-๖๐ คนอีก มีทำ “อัลตร้าซาวด์ เจาะปอด เจาะหลัง สั่งออร์เดอร์ (งาน) สั่งอะไรเพิ่มให้พี่พยาบาล ถึงสี่โมงเย็นก็อยู่เวรต่อ”
ซึ่งไม่ได้ดูแค่วอร์ดตัวเองนะ “ต้องดูเกือบทั้งโรงพยาบาล ประมาณ ๓-๔ วอร์ดต่อหมอ ๑ คน เวรนี่เริ่มแต่สี่โมงเย็นถึง ๘ โมงเช้าของอีกวัน เวลาพักต่อคืน ๑๖ ชั่วโมงได้พัก ๑ หรือ ๒ ชั่วโมง ก็คือไม่ได้นอนนั่นเอง”
แล้วต้องทำไงต่อเมื่อถึงแปดโมงเช้า “คุณก็ต้องกลับไปดูวอร์ดที่ดูแลอยู่ จนถึง ๔ โมงเย็นอีก วนหลูปนี้เหมือนเดิม หลังจากนั้นคุณจะได้พักแล้ว นี่เป็นการทำงานประมาณ ๓๒ ชั่วโมงติดต่อกัน และก็ได้พักประมาณ ๑๖ ชั่วโมง”
“แล้วต้องเริ่มโพรเซสนี้ใหม่ ‘๓๒ พัก ๑๖’ ๆ ลองคิดดูว่าระหว่างทำงานที่มันเหนื่อยๆ นี่ คุณไม่ได้คุยธรรมดานะ คุณต้องคุยกับความเป็นความตายของคน คุณต้องตัดสินใจให้คนอื่นว่าใครจะรอด ใครจะอยู่
ทุกวันผมต้องคุยกับญาติคนไข้ว่า พ่อคุณกำลังจะเสียปล่อยเขาไปดีมั้ย เราคงไม่ยื้อชีวิตเขาต่อไปแล้วให้ต้องทนทุกข์ทรมาน ผมต้องคุยสภาพนี้ ต้องตัดสินใจว่าใครจะเป็นจะตายทุกวัน แล้วคุณไม่ได้พักไม่ได้หลับเลย”
เขาว่า “สภาพการทำงานคุณเครียดขนาดนี้ ฮื่อ มันก็เลยไม่อยู่กันไงครับ เขาก็ลาออกกันหมด คุณแก้ปัญหาตรงนี้ได้หรือเปล่า...สาธารณสุข”
ขอบคุณทวี้ตของ ฮ.นกฮูก(สีส้ม) @skongki2000 https://twitter.com/skongki2000/status/1774254864589279563
