Atukkit Sawangsuk
Yesterday at 10:04 AM ·
“ประชาธิปไตยกินได้”
แต่การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยมันไม่ใช่แค่เรื่องผลประโยชน์ปากท้องอยู่ดีกินดี
ทักษิณกับพรรคไทยรักไทยทำให้ประชาชนลืมตาอ้าปาก ทำให้ตระหนักประชาธิปไตยกินได้ และไม่พอใจที่รัฐบาลโดนรัฐประหาร
:
แต่การลุกฮือต่อต้าน มันไม่ใช่แค่ต้องการรัฐบาลที่ทำให้ปากท้องดีกลับมา
มันมีเรื่องของความอยุติธรรม
มันมีเรื่องความเท่าเทียม
มันมีเรื่องของความคับแค้นที่ถูกเลือกปฏิบัติ
มันมีเรื่องของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
มันจึงเกิดเสื้อแดง
:
นับตั้งแต่การรวมตัวที่ธันเดอร์โดม
ก็เพราะความคับแค้นจากงานศพพันธมิตร ไม่ใช่หรือ
เพราะการให้ท้ายม็อบยึดทำเนียบปิดรัฐสภา
มาจนการลุกฮือในปี 52-53
เพราะความอยุติธรรมของ “อำมาตย์” ในการยุบพรรค เปลี่ยนรัฐบาล แย่งอำนาจจากประชาชน
ซ้ำยังถูกเข่นฆ่า จับกุมคุมขัง ยัดข้อหา ชายชุดดำ เผาบ้านเผาเมือง
จำได้ไหมตอนนั้นเสื้อแดงชี้ว่าใครสั่งฆ่าสั่งยิง
:
ว่าที่จริง ชัยชนะของพรรคเพื่อไทยในปี 2554
ก็ข้ามเรื่องปากท้องไปเยอะแล้ว
แม้แน่ละมีความเชื่อมั่นฝีมือเศรษฐกิจมากกว่าแมลงสาบ
แต่ไม่ต้องมีจำนำข้าวก็ชนะ
เพราะความคับแค้นแน่นอก เพราะพลังที่ต้องการตอบโต้จากการถูกกระทำย่ำยี เพราะต้องการทวงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ของมวลชนเสื้อแดงอันไพศาล
ซึ่งทุ่มเทช่วยกันหาเสียงหาคะแนนอย่างยอมเหนื่อยยาก จนผลเลือกตั้งแดงทั้งแผ่นดิน
:
การพยายามบอกว่า จะเอาชนะอีกครั้งด้วยความเชื่อมั่นฝีมือเศรษฐกิจ
จึงสนองความต้องการมวลชนแค่ครึ่งเดียว
การบอกว่าจะกลับมาทำให้ประชาชนอยู่ดีกินดี
แต่เรื่องสำคัญเรื่องโครงสร้าง เลิกแล้วต่อกัน
ออกตัว จำกัดกรอบตั้งแต่แรก
มันไม่ใช่แค่คนรุ่นใหม่นะ
คนเสื้อแดงที่ต่อสู้มา 15-16 ปี ก็ต้องการแค่นั้นหรือ
