วันนี้ ‘การแก้รัฐธรรมนูญ’ กลายเป็นประเด็นเห็นชอบขององคาพยพต่างๆ ทางการเมืองไปแล้ว ไม่เฉพาะแต่ ‘ฝ่ายค้าน’ ทั้งเล็กและใหญ่ พรรคร่วมรัฐบาลที่เป็นแค่ ‘กิ๊ก’ มาจนกระทั่ง สว.ตู่ตั้งบางคนในสายพลเรือนแบะท่าว่าจะ ‘เอาด้วย’ บ้างแระ
ท่ามกลางการโหมกระหน่ำของเหล่า ‘เยาวชนปลดแอก’ ที่ออกมาชุมนุมเรียกร้องการเปลี่ยนแปลงแทบทุกมิติในสังคมไทย ตั้งแต่เสื้อผ้าหน้าผม เครื่องแบบนักเรียน ไปถึงนโยบายการศึกษา ทิศทางการเมือง และการปฏิรูประบอบกษัตริย์
พูดได้ไม่อายปากว่า พลังเด็กๆ ก้าวหน้าทั้งหลายนี่แหละ ทำให้พรรคการเมืองใหญ่ที่สุดซึ่ง คสช.เป็นคนตั้ง มีการจัดกลุ่ม ‘สว.อิสระ’ กันขึ้น อ้างว่ามีสมาชิกไม่น้อยกว่า ๖๐ คน พร้อมที่จะยกมือให้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญ เพื่อตัดอำนาจของ สว.
นับแต่การประกาศของ วันชัย สอนศิริ ผู้ที่เคยคุยอวดตัวว่า ผมนี่แหละเป็นคนริเริ่มเสนอให้มีบทเฉพาะการ มอบอำนาจ สว.ตู่ตั้ง ไว้โหวตผ่านหัวหน้ารัฐประหารเข้าเป็นนายกรัฐมนตรีง่ายดาย แล้วยังเตรียมไว้รอบสองเมื่อครบเทอมรัฐบาลชุดนี้
วันชัยบอกว่าก่อนหน้านี้มี สว.หลายคนออกมาค้านการแก้ รธน.เพื่อตัดอำนาจ สว. “เรื่องนี้จะทำให้ ส.ว.เสียหาย แล้วจะพลอยทำให้ พล.อ.ประยุทธ์เสียหายไปด้วย” แนะเข้าใจไซโค “สถานการณ์ขณะนี้ ผมคิดว่า ส.ว.มีส่วนอย่างสำคัญในการลดความขัดแย้งทั้งในและนอกสภาฯ ได้”
ว่าไปก็เป็นกลเม็ด “ยอมเสียแขนขาเพื่อรักษาร่างกายเอาไว้” คือยอมปิดสวิทช์ ม.๒๗๒ ที่ให้อำนาจ สว.ร่วมโหวตให้ใครก็ตามได้เป็นนายกรัฐมนตรี แม้แต่กรณีที่เป็นบุคคลไม่อยู่ในรายชื่อซึ่งพรรคการเมืองต้องเสนอเผื่อเลือก ๓ คน
วันชัยประกาศ “ต่อไปนี้การแก้รัฐธรรมนูญจะสำเร็จหรือไม่ ถ้ามีการโหวตนายกฯ เมื่อไหร่ก็ตาม ผมขออนุญาตปิดสวิตช์ตัวเอง...เพราะเห็นว่า ไม่มีความจำเป็นใดๆ แล้ว เก็บเอาไว้ รังแต่จะขัดแย้งสร้างปัญหา” โหย สมพรปากทั่น
ไม่ใช่แค่นั้น คำนูณ สิทธิสมาน โผล่มาอีกคน อ้างอย่างหัวหมอเชียวละ รัฐธรรมนูญจะแก้ได้ต้องใช้เสียง สว.อย่างน้อย ๒ ใน ๓ หรือ ๘๔ คน นัยว่าบลั๊ฟนิดๆ พวกคุณต้องพึ่งผมนะ (แหม คิดอย่างเดียวกับพรรคฝ่ายค้านรุ่นใหญ่รายหนึ่งเลยเชียว)
คำนูณสาวความยืดว่าที่ผ่านมามันประชาธิปไตยไม่ปกติ แค่เฉพาะกิจ-เฉพาะกาล ช่วงเปลี่ยนผ่าน (ภาษาชาวบ้านบอกว่า คสช.ยึดอำนาจแล้วต้องได้ครองเมืองเต็มที่สิน่ะ) “เพื่อให้บรรลุ ๒ เป้าหมาย คือ ความสงบสุขในบ้านเมือง อย่างน้อยก็ชั่วคราว
และเพื่อให้การปฏิรูปประเทศตามแผนงานเดินหน้าได้ดี ในช่วง ๕ ปีแรก” นี่อยู่มาจะ ๗ ปี “ความสงบสุขของบ้านเมืองนั้นปรากฎชัดเจน ว่าไม่มีอยู่อย่างแน่นอนแล้ว เพราะเกิดความขัดแย้งทางการเมืองขนาดหนัก” เลยยอมแก้ รธน.ด้วย
ฟังอ้างเหตุอย่างนั้น มันทะแม่งๆ อยู่เหมือนกัน ในเมื่อคำนูณก็บอกเองว่า ‘ไม่แน่’ แก้ รธน.แล้วจะหาย “แต่ความพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ตามหน้าที่และอำนาจที่มีอยู่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย มิใช่หรือ” เออวะ ใช่ก็ใช่ ไหนๆ มาแล้วไม่ให้เสียเที่ยว
คำนูณสรุป “เมื่อชั่งน้ำหนักแล้วผมขอตอบโจทย์โดยไม่ลังเล ขณะนี้ ‘ไม่คุ้มค่า’ ที่จะคงมาตรการพิเศษเฉพาะกิจและเฉพาะกาลช่วงเปลี่ยนผ่าน...ไว้อีกต่อไป” เขาเสนอแทรกบ้างว่าจะต้องแก้ “ประเด็นที่เป็นปัญหาเร่งด่วนที่สุด” เช่น ม.๒๗๒
ขอบคุณคำนูณทำให้กระจ่างขึ้นมาหน่อยว่า จะแก้ ๒๗๒ หรือ ๒๕๖ ต่อไปภายหลังไม่เป็นปัญหาสำหรับสมาชิกสภาตู่ตั้งอย่างพวกตนแล้วละ ข้อสำคัญที่วับๆ แวมๆ อยู่แม้แต่กับพรรคใหญ่ฝ่ายค้านก็คือ “ควรแก้รัฐธรรมนูญรายมาตราว่ากันเป็นประเด็นๆ ไป”
หมายถึงนอกจากไม่มีการแตะต้องหมวด ๑ ว่าด้วยรูปแบบของรัฐ กับห้ามแตะหมวด ๒ อำนาจ (และเหนืออำนาจ) ของสถาบันพระมหากษัตริย์ ที่แท้จริงคือต้นสายปลายเหตุของการเรียกร้องแก้รัฐธรรมนูญในหมู่ม็อบนักเรียนนักศึกษา
แล้วยังเป็นชั้นเชิง ‘ตัดไฟต้นลม’ ไม่ให้เกิดข้อเสนอเป็นรูปร่างที่จะตัดทอนอำนาจอื่นๆ ของ คสช.ที่แฝงอยู่ในรัฐธรรมนูญฉบับที่ ‘ออกแบบมาเพื่อพวกเรา’ ที่ชอบการสืบทอดอำนาจ คสช.นี้ เพราะถ้าเด็กๆ ปลดแอกเกิดตกผลึกกับ ‘คณะก้าวหน้า’ ละก็ ไปใหญ่
จึงมี ‘ตัวเอก’ พวกหนุนสืบทอดอำนาจอีกคนออกมา ‘เอาบ้าง’ กิตติศักดิ์ รัตนะวราหะ โผล่มาบอกว่า ผมก็หนึ่งใน สว.อิสระ ๖๐ คนด้วยนะ พวกเรา “เห็นตรงกันว่า หมดความจำเป็นที่จะให้ ส.ว.มาโหวตเลือกนายกฯ แล้ว”
ถ้าประยุทธ์อยากเป็นต่ออีกสมัย “ต้องใช้ความสามารถตัวเอง” นะทั่น ฉะนั้นไม่ขัดข้อง “หากจะมีการแก้รัฐธรรมนูญ มาตรา ๒๗๒ ตัดอำนาจ ส.ว.โหวตนายกรัฐมนตรี” ขอแต่เพียง “ควรทำเป็นแบบรายมาตรา” อย่าได้ยกยอดทั้งฉบับ
นี่ละกลเม็ดเด็ดพรายฝ่าย ‘ตู่ตั้ง’ ยังรู้เชิงว่าดันไว้ไม่อยู่แน่เรื่องแก้ รธน.ตัดอำนาจ สว. ขอมีเอี่ยวเป็น ๘๔ เสียงที่พรรคใหญ่ฝ่ายค้านต้องการ เพื่อรักษาทั้งวุฒิสภาเอาไว้ก่อน แม้กระทั่ง รธน.ฉบับเพื่อพวกเรา ไม่ถูกยกเลิกระหว่างมี สสร.
(https://prachatai.com/journal/2020/09/89404, https://workpointtoday.com/senate-13/ และ https://www.khaosod.co.th/politics/news_4849575)
