เรื่องการให้ คอวอยอ ยังไม่ยอมจบ

สุชาติ สวัสดิ์ศรี
8h ·

การทำรัฐประหารเป็นการกระทำที่ "หยาบช้าลามกที่สุด" ที่เกิดขึ้นในประชาคมที่ประกาศตัวกับชาวโลกว่าปกครองด้วย "ระบอบประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข"
การทำรัฐประหารเป็นความหยาบช้าลามกที่ยิ่งกว่าคำหยาบใดๆที่มีปรากฎในภาษาต่างๆในโลก
การทำรัฐประหารเป็นความหยาบช้าและเป็นการแสดงอำนาจตามอำเภอใจที่แสดงความลามกมากกว่าความลามกใดๆในปฐพี
การทำรัฐประหารเป็นการใช้กำลังข่มขู่คุกคามและ "ข่มขืนใจ" ที่เลวร้ายที่สุดและหยาบคายที่สุดที่กระทำต่อประชาชนในสังคมประชาธิปไตย
การทำรัฐประหาร ไม่ว่าจะโดยข้ออ้างใดๆ ไม่ใช่การกระทำที่เป็น "บุญของประเทศ" ดังที่มีนักวิชการและนักเขียนบางคนในประเทศนี้เคยกล่าวอ้าง ถ้าการทำรัฐประหารเป็น "บุญของประเทศ" บ้านเมืองคงสงบร่มเย็นเป็นสุข ปราศจากความเหลื่อมลํ้าตํ่าสูง และไม่บังเกิดเป็นความล่มสลายรวมศูนย์ดังสิ่ง "ที่เห็นและเป็นอยู่" ในปัจจุบัน
บอกตามตรง คำว่า "ควย" นั้นเป็นคำสบถที่แสนไพเราะยิ่งนักเมื่อนำมาปรากฎต่อหน้า "ปากกระบอกปืน" และหรือองค์กรใดๆที่เป็นสัญลักษณ์ของการใช้อำนาจตามอำเภอใจ ( เช่น "ส.ว.ลากตั้ง 250 คน" ที่ปฎิเสธไม่ได้ว่าต่อยอดมาจากอำนาจรัฐประหารของ คสช )
ถ้าเป็นชายชาติทหารจริง ในการเลือกตั้งครั้งต่อไป ช่วยถอดเครื่องแบบลงมาสมัครรับเลือกตั้งเป็นผู้แทนราษฎร เพื่อให้ประชาชนได้มีโอกาสเลือก "กบาลจริง" ของท่าน แบบ 1 คน 1 คะแนน จะได้หรือไม่ ประชาชนกำลังรอคอยสิ่งที่เรียกว่า "ระบอบประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ"
กรุณาเถิด อย่าแสดงความหยาบคายที่ต่อยอดมาจากคำว่า "รัฐประหาร" เช่นการใช้อำนาจตามอำเภอใจ โดยแอบแฝงคุกคามมาพร้อมกับอำนาจจารีตศักดินา
ไม่ทราบว่าท่านเข้าใจหรือไม่ คำว่า "ควย" นั้นช่างไพเราะยิ่งนัก เพราะไม่เป็นพิษเป็นภัยในทางกายภาพกับผู้ใด เมื่อเอามาเปรียบกับการใช้อำนาจข่มขู่คุกคามตามอำเภอใจ อันเป็นสารตกค้างที่มาพร้อมกับความหยาบคายที่เรียกว่า "รัฐประหาร"
รัฐประหาร และการใช้อำนาจข่มขู่คุกคามในรูปแบบต่างๆตามอำเภอใจ ไม่ควรเกิดขึ้นในสังคมไทย
ควย - วันนี้ข้าพเจ้าก็รับไม่ได้แล้วเช่นกัน

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2840765862866573&id=100007995606560
..

ภาพนี้เป็นส่วนหนึ่งของความเห็นในโพสต์

...

Kasian Tejapira
Professor of Political Science at Thammasat University · 70,745 followers · 8h

ว่าด้วยคอวอยอ & อูอี๋: กบฎภาษา
%%%
ถ้อยคำภาษาเป็นเครื่องมือในการสื่อสาร ยิ่งสำคัญกว่านั้นเป็นอุปกรณ์/อุบายในการจัดวางและจำจองตอกตรึงความสัมพันธ์ ไม่เฉพาะระหว่างผู้พูดกับผู้ฟังเท่านั้น แต่กับสังคมกว้างออกไปด้วย

ในสังคมไทย ผู้ใหญ่ใช้ภาษาเป็นอุปกรณ์ในการควบคุมผู้น้อยเสมอมาดังที่อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์ ชี้ให้เห็นในคอลัมน์มติชนสุดสัปดาห์ที่แล้วเรื่อง "คุกภาษาและคุกโรงเรียน" https://www.matichonweekly.com/column/article_347387

ในทางกลับกัน เพื่อกบฎต่อความสัมพันธ์อันเหลื่อมล้ำ ผู้น้อยก็ได้เคยใช้ภาษาเป็นเครื่องมือต่อสู้ทัดทานคัดค้านบ่อนเซาะสถานะเหนือกว่าของผู้ใหญ่มาแล้วและเกิดขึ้นเป็นประจำธรรมดา ไม่ใช่ไม่เคยและไม่ใช่ผิดแปลก (ผมเคยเขียนถึงเรื่องนี้ไว้ในคอลัมน์การเมืองวัฒนธรรมสี่ปีก่อนในเรื่อง "คนไทยคล้ายมนุษย์ดาวอังคาร: ปัญหาสรรพนามในภาษาไทย" https://www.matichonweekly.com/column/article_530)

คำผรุสวาทของคุณรุ้งต่อผู้ใหญ่ระดับประธานสภาและอดีตนายกฯอาจฟังดูน่าตกใจแปลกหู แต่ในอดีตนายนรินทร์ ภาษิตก็เคยใช้คำผรุสวาท (กลับตาลปัตรเพศกัน) กล่าวกับนายกรัฐมนตรีระดับจอมพลขณะดำรงอยู่ในตำแหน่งมาแล้วในจดหมายอันลือลั่นฉบับหนึ่งของเขา (ดูภาพประกอบ และขอขอบคุณอ. ศักดินา ฉัตรกุล ณ อยุธยา ผู้ค้นคว้าประวัตินรินทร์ ภาษิตและนำจดหมายฉบับนี้มาเผยแพร่ในหนังสือดีเยี่ยมของท่าน)