วันศุกร์, กันยายน 04, 2563

บทกวีของอานนท์ แต่งเมื่อสิบปีก่อน ไม่เก่าเลย

ภาพจากผู้จัดการ
...

May Poonsukcharoen
6h · 

อยากโพสต์ว่า “เราหมดศรัทธาในกระบวนการยุติธรรมแล้ว” แต่เอาจริงคือเราไม่เคยหมดหวังกับมันเลย เราเศร้า ท้อแท้และร้องไห้กับมันบ่อยๆ 
แต่ที่ยังอยู่ตรงนี้เพราะเชื่อว่ากระบวนการยุติธรรมมันควรเป็นที่พึ่งให้คนได้จริงๆและมันยังจำเป็น วันนี้เป็นอีกวันที่ร้องไห้ ร้องไห้เหมือนวันที่เห็นอานนท์ถูกหิ้วปีกขึ้นรถตำรวจไป 
แน่นอนส่วนหนึ่งเพราะอานนท์คือเพื่อนร่วมอุดมการณ์และร่วมสู้กันมาตลอด แต่อีกส่วนคือความคับข้องใจในกระบวนการยุติธรรมนี้ นอกจากอำนาจเผด็จการ ก็เป็นกระบวนการยุติธรรมนี้เองที่ก่อให้เกิดความไม่เป็นธรรม ปัญหาประเทศนี้มีมากมาย กระบวนการยุติธรรมเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญ ที่ต้องแก้ ที่ต้องเดินต่อ ซึ่งไม่ใช่แค่แก้ตัวบท ออกกฎหมายใดๆจะเพียงพอ แต่ต้องเปลี่ยนวัฒนธรรมที่มันฝังรากอยู่ด้วยให้เราเป็นนิติรัฐจริงๆเสียที
อยากชวนอ่านบทกวีของอานนท์ด้านล่าง แต่งเมื่อสิบปีก่อน แต่ไม่เก่าเลย
———————-
คือตราชู ผู้ชี้ เสรีสิทธิ
คือศาลสถิต ยุติธรรม นำสมัย
คือหลัก ประกัน ประชาธิปไตย
มิใช่ อภิชน คนชั้นฟ้า
ครุยที่สวม นั้นมา จากภาษี
รถที่ขี่ เงินใคร ให้หรูหรา
ข้าวที่กิน ดินที่ย่ำ บ้านงามตา
ล้วนแต่เงิน ของมหา ประชาชน
มิได้ อวตาร มาโปรดสัตว์
แต่เป็น "ลูกจ้างรัฐ" ตั้งแต่ต้น
ให้อำนาจ แล้วอย่าหลง ทนงตน
ว่าเป็นคน เหนือคน ชี้เป็น-ตาย 
เสาหลัก ต้องเป็นหลัก อันศักดิ์สิทธิ์
ใช่ต้องลม เพียงนิด ก็ล้มหงาย
ยิ่งเสาสูง ใจต้องสูง เด่นท้าท้าย
ใช่ใจง่าย เห็นเงิน แล้วเออออ !
ต้องเปิด โลกทัศน์ อย่างชัดเจน
ใช่ซ่อนเร้น อ่านตำรา แต่ในหอ
ออกบัลลังค์ นั่งเพลิน คำเยินยอ
เลือกเหล่ากอ มากอง ห้องทำงาน 
ตุลาการ คือหนึ่ง อธิปไตย
อันเป็นของ คนไทย ไพร่-ชาวบ้าน 
มิใช่ของ ใครผู้หนึ่ง ซึ่งดักดาน
แต่เป็น "ตุลาการ" ประชาชน
ฉะนั้นพึง สำนึก มโนทัศน์
ใช่ด้านดัด มืดดับ ด้วยสับสน
เปื้อนราคิน กินสินบาท คาดสินบน
แล้วแบ่งคน แบ่งชั้น บัญชาชี้
เถิด"ตุลาการ" จงคิด อย่างอิสระ
รับภาระ อันหนักหนา ทำหน้าที่
หากรับใช้ ใบสั่ง ดั่งกาลี
ตุลาการ เช่นนี้ อย่ามีเลย !
: อานนท์ นำภา ๖ พฤศจิกายน ๕๓
#standwitharnon

https://www.facebook.com/may.poonsukcharoen/posts/10158614687197943

ooo