น่าสนใจมาก วิธีที่รัฐบาลจีนช่วยคนจนในชุมชนชนบท
ที่ได้ผลอย่างแท้จริง ...
ที่ยกระดับคน 60 กว่าล้านคนได้จริง ...
คือเข้าไปดูแต่ละชุมชนว่า ต้องการอะไร ต้องแก้จุดไหน แต่ละชุมชนไม่เหมือนกัน
เป็นแผนงานเฉพาะชุมชน แบบ customized
เหมือนแนวคิดของผม ในหนังสือ Thailand RESET
Thirachai Phuvanatnaranubala
ooo
ถ้าเงิน 200-300 บาทชาวบ้านสามารถใช้เงินกันในชุมชนของตัวเอง ซื้อข้าวปลาอาหารจากท้องถิ่นของตัวเองกันเองได้ เงินปีละกว่าสี่หมื่นล้านบาทจะอยู่ในมือของประชาชน ไม่ใช่อยู่ในมือของเจ้าสัวผ่านเครื่องรูดบัตรซื้อสินค้าสำเร็จรูปที่ปลายทางคือเจ้าสัว
ลองคืดดูครับว่าเงินกว่าสี่หมื่นล้านบาท(11.67 ล้านคน รวมเงินที่รัฐต้องจ่าย ปีละ 41,940 ล้านบาท) ถ้าเงินก้อนนี้อยู่ในมือประชาชนคนที่จนด้วยกันมันจะหมุนไปอีกกี่รอบ ซื้อข้าวสารจากพ่อค้าเร่อีกตำบลหนึ่ง ซื้อน้ำมันพืชแบ่งใส่ถุงจากแม่ค้าเร่อีกจังหวัดหนึ่ง ซื้อน้ำปลาจากรถขายของเร่อีกจังหวัดหนึ่ง ฯลฯ พวกเขาจะอยู่ได้ และเงินจะหมุนไปอีก สามรอบ สี่รอบ ห้ารอบ จนถึงสิบกว่ารอบจากการซื้อของกันเองใช้เงินกันเอง จากเงินสี่หมื่นกว่าล้านก็จะกลายเป็นสี่แสนล้านที่หมุนเวียนในประเทศวนไปวนมาในกลุ่มคนจน
แต่ถ้ามันไปตกอยู่ในมือของเจ้าสัวด้วยการบังคับซื้อสินค้าสำเร็จรูปของผ่านการรูดบัตร มันมาแล้วก็ไปในครั้งเดียว เพราะปลายทางของสินค้าสำเร็จรูปเกือบทุกอย่างเข้าไปในกระเป๋าเจ้าสัวหมด
คณะเศรษฐกิจของลุงตู่ครับ เรื่องนี้แก้ง่ายโดยไม่ต้องไปล้มระบบทำใหม่เลย เพียงแต่ยอมให้สินค้าท้องถิ่นต่างๆ ที่ประชาชนคนจนผลิตกันเองมีโอกาสไปวางให้คนจนด้วยกันซื้อในร้านธงฟ้าประชารัฐ ในอำเภอ ข้ามอำเภอ ข้ามจังหวัด น้ำมันพืชจากภาคใต้ไปวางขายที่อีสานและเหนือ ข้าวจากภาคอีสานไปขายภาคใต้ น้ำปลากะปิจากตะวันออกวางขายได้ทั่วภาคเหนือและอีสาน ฯลฯ เท่านี้เงินก็จะวนเวียนในกลุ่มคนจนด้วยกันแล้ว
ระบบการซื้อขายยังคงเดิม บัตรใบเดิมเครื่องรูดบัตรเครื่องเดิม แต่เงินส่วนใหญ่มันตัดตอนไปไม่ถึงเจ้าสัว แต่เงินจะกลับลงไปวนเวียนใรท้องถิ่นและคนจนด้วยกันเอง และเงินจะหมุนเวียนไปสร้างเศรษฐกิจรากหญ้าอีกหลายสิบรอบ
คิดและทำเพิ่มอีกนิดเดียวครับ แต่ผลกลับมารับรองว่ามันไม่กลับมานิดเดียวเหมือนที่ออกแรงเพิ่มแน่นอน
เครดิตภาพไทยรัฐ
Pat Hemasuk
...