วันอาทิตย์, กุมภาพันธ์ 26, 2560

ทำไมคนทิ้งไม่เห็นคุณค่า นศ.ดุริยางคศิลป์เก็บใบลานจากกองขยะ อึ้ง! เป็นคัมภีร์เก่า 100 ปี เขียนโดย “พระปุน” วัดพระธาตุเรณู





นศ.ดุริยางคศิลป์เก็บใบลานจากกองขยะ อึ้ง! เป็นคัมภีร์เก่า 100 ปี เขียนโดย “พระปุน” วัดพระธาตุเรณู


25 ก.พ. 60
มติชนออนไลน์

เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ นายชัยวัฒน์ โกพลรัตน์ นักศึกษาระดับปริญญาโท สาขาดนตรีวิทยา วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ ม.มหิดล เปิดเผยถึงการพบคัมภีร์ใบลานอายุ 100 ปีเศษ ที่วัดบ้านทุ่งสว่าง หรือ ท่งประทาย โดยระบุว่า ตนได้พบคัมภีร์ดังกล่าวโดยบังเอิญจากกองขยะที่ถูกนำมารวมไว้บนศาลาของวัดดังกล่าว จึงเก็บมาอ่าน เนื่องจากตนมีพื้นเพเป็นชาวอำเภอเรณูนคร จังหวัดนครพนม และสนใจศึกษาอักษรโบราณ เมื่ออ่านแล้ว พบว่าใบลานดังกล่าวเขียนด้วยอักษรขอม เป็นเรื่อง “อานิสงส์เผาผี” หรือ ทุกขขรรธา (ทุกขขันธา) นอกจากนี้ ยังมีข้อความที่กล่าวถึงผู้จดจารคัมภีร์ดังกล่าว ระบุนาม “พระปุน” แห่งวัดกลาง (วัดพระธาตุเรณู) รวมถึงศักราชที่เขียนคัมภีร์อย่างชัดเจนว่า “พระพุทธศักราช 2460″

ข้อความส่วนหนึ่ง เขียนไว้ดังนี้


“ข้า ฯ ผู้อุปสมบทในวัดกลางโบสถ์ใหม่ พระครูอินเถระเป็นอุปัชฌาย์ พระครูสงฆ์เจ้าอธิการ พระกา พระครูคองอาจารย์สูตร

ขอให้ได้อุปนิสัย ไปได้ดั่งความปราถนาเถิด อรหโตโหมิ? นิพฺพานปจฺเจยฺโยโหนฺตุ วันที่ 10 กรกฏาคม พระพุทธศักราช 2460 ริจนาแล้ว 5 โมงทัด ขอโทษเขียนไม่งาม พระปุนเขียน

วันอาทิตย์ เดือน 8 ปีมะเส็ง ข้าพเจ้าเขียนที่วัดกลางเรณูเก่า”



นายชัยวัฒน์ ยังกล่าวอีกว่า พระปุนนี้ ต่อมาได้เป็นพระผู้รับนายครรชิต แก่นจันทร์ (มหาจิล้อ) ลุงแท้ๆของตนไว้เป็นลูกเนื่องจากเลี้ยงยากและกำพร้าพ่อแม่นางคำป้อง เมียขุนสุภากร (ลา แก่นจันทร์) ซึ่งมีศักดิ์เป็นย่ากลัวจะไม่มีชีวิตรอด โดยคัมภีร์ที่เก็บได้โดยบังเอิญนี้ ช่วยให้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ท้องถิ่น ว่าในช่วงเวลานั้น วัดดังกล่าวมีพระรูปใดเป็นเจ้าอาวาส และเป็นปีที่สร้างโบสถ์ใหม่ ดังปรากฏข้อความในใบลาน