วันศุกร์, พฤศจิกายน 18, 2565

เรื่อง ๑๑๒ ของเพื่อไทย ให้ ‘ณัฐวุฒิ’ พูดเสียแต่แรกก็จะไม่โคลงเคลงอย่างที่เป็น

เรื่อง ๑๑๒ ของเพื่อไทย ให้ ณัฐวุฒิ พูดเสียแต่แรกก็จะไม่โคลงเคลงอย่างที่เป็น จะเอาก็ไม่ใช่ หรือไม่เอาก็ไม่เชิง ปล่อยให้นางแบกนายโบกออกมาจ้อกัน จนคนเชื่อว่า นายสั่งตกลงไม่ใช่ว่าจะไม่ทำ ขอเป็นร้าบานก่อนแล้วว่ากัน

เสวนา เลือกตั้งครั้งต่อไป อนาคตประเทศไทยเอาไงต่อ ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ หนึ่งในผู้อภิปรายตอบคำถามจากเยาวชนที่ว่า “คิดเห็นอย่างไรกับมาตรา ๑๑๒ และหากได้จัดตั้งรัฐบาลจะแก้ไขมาตรา ๑๑๒ หรือไม่” เขาตอบยาวอ้างทัศนะส่วนตัว

แต่ไม่วายบอก “อาจกล่าวได้ว่า ก็เป็นมุมมองของพรรคเพื่อไทยด้วย” แค่มุมมอง ก็เอาวะ หลักๆ ว่ากฎหมายนี้ต้องมี “เพื่อคุ้มครองประมุขแห่งรัฐ” แต่ที่ใช้จริงๆ คุ้มครองกษัตริย์และราชวงศ์ พร้อมด้วยบุรพกษัตริย์ในประวัติศาสตร์

นัดวุดว่าเรื่องนี้ต้องพูดด้วยเหตุผล ๒ กรณี “เนื้อหากับการบังคับใช้” เนื้อหานั่นคือ การกำหนดอัตราโทษขั้นต่ำ (ที่มันสูงลิบลิ่ว) “ควรได้รับการทบทวน” (รายละเอียดเขาพูดกันมาเยอะแล้ว) ข้ามไปถึงกระบวนพิจารณาในระบอบที่เดี๋ยวนี้เรียกว่า อยุติธรรม

เขาบอก “หากยังคงเดินหน้าไปแบบเดิมจะไม่เป็นผลดีกับใครฝ่ายใดเลย กระทั่งสถาบันพระมหากษัตริย์” นี่ก็มีคนพูดไว้แยะเหมือนกัน จึงต่อไปถึง “การพิจารณาเรื่องการบังคับใช้เป็นประเด็นแรกเสียก่อน” เขาพูดเหมือนกับว่า ไม่พากลด้วยกันทั้งคู่

ก็เลย “เชื่อยังสำเร็จยาก” และ “หวั่นไม่ได้ทำอย่างอื่น” พรรคเพื่อไทยเลยตั้งอยู่บนรากฐานที่ว่า จะประกาศนโยบายเฉพาะที่แน่ใจว่าทำได้จริง ส่วนแนวคิดแบบที่นัดวุดเผยออกมา อาจจะทำเมื่อได้เป็นรัฐบาล คือ “ดูแลการบ้งคับใช้ อย่าให้มีปัญหา

หรือถูกใช้เป็นเครื่องมือของฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดทางการเมือง” รวมทั้งการที่ในระยะหลังๆ ผู้พิพากษามักไม่ให้ประกัน ถ้าเป็นคดี ๑๑๒ เขาว่าต่อ “รัฐบาลสามารถแสดงท่าทีได้ ไม่ได้บอกให้รัฐบาลไปแทรกแซงกลไกศาล” แต่จะแสดงหรือไม่แสดงก็ยังมิรู้ได้น่ะ

(https://www.facebook.com/VoiceOnlineTH/posts/pfbid0L4oZnxBip)