LIVE🔴 กิจกรรม 'ยืนหยุดขัง' เรียกร้องปล่อย เพนกวิน-ไผ่-อานนท์ ด้านแม่เพนกวินเผย จะเป็นกำลังใจให้ลูกชายเสมอ แม้ว่าปลายทางของการต่อสู้อาจไม่มีตนเองอยู่ดูแลเพนกวิน

https://www.facebook.com/RatsadonNews/videos/281257466890188

LIVE กิจกรรม 'ยืนหยุดขัง' เรียกร้องปล่อย เพนกวิน-ไผ่-อานนท์ ด้านแม่เพนกวินเผย จะเป็นกำลังใจให้ลูกชายเสมอ แม้ว่าปลายทางของการต่อสู้อาจไม่มีตนเองอยู่ดูแลเพนกวิน #FM112MHz #สำนักข่าวราษฎร
...
สำนักข่าวราษฎร - Ratsadon News
7h ·

'รุ้ง ปนัสยา' เผย ตนเองมีหมายจับ ไม่รู้ว่าเขาจะเอาตัวไปเมื่อไหร่ แต่ถึงอย่างไรขอเป็นกำลังใจให้คนที่หยัดสู้ ว่าในที่สุดประชาชนจะชนะ!
เมื่อวันที่ 18 กันยายน 2564 นางสาวปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล นักกิจกรรมทางการเมือง และแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม กล่าวบทกวีในงาน โครงการศิลปะนานาพันธุ์ ศิลปะประชาธิปไตย : ครบรอบ 45 ปี เหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519" ที่ สวนครูองุ่น ซอยทองหล่อ 3
.
น.ส.ปนัสยา กล่าวว่า ตนมีกลอนที่เพนกวินเคยแต่งให้เราและผู้ต้องขังทางการเมืองที่ถูกขังในคดีความเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2563 วันนั้นจึงเป็นวันแรกที่ทำให้เห็นว่ารัฐไม่แยแสประชาชนมากแค่ไหน และรัฐพร้อมที่จะทำร้ายประชาชนในทุกทางเพียงเพื่อกำจัดผู้ที่เห็นต่าง พวกเราเป็นนักศึกษาที่ใฝ่ฝันถึงอนาคตที่ดีกว่า ไม่ได้มีเจตนาไปมากกว่า เราเชื่อจริงๆว่าอนาคตประเทศไทยจะดีขึ้นมากกว่านี้ได้ เราเชื่อว่าถ้าประชาชนลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อความเปลี่ยนแปลง ในบทสุดท้ายประชาชนจะเป็นผู้ชนะ และกลอนชุดนี้ทำให้เราคิดถึงที่อยู่ในเรือนจำตอนนี้มาก ๆ ทุกคนถูกขัง ทุกคนถูกทำร้ายและแจ้งข้อกล่าวหา เพียงแค่เขาอยากมีอนาคตที่ดีขึ้น เพียงแค่เขาทำเพื่อคนอื่น และนี่คือสิ่งที่รัฐทไกับเรา และกำลังทำอยู่ อย่างไม่จบสิ้น วันนี้ที่ตนมาอยู่ตรงนี้ ตอนนี้ตนก็มีหมายจับอยู่เหมือนกัน และไม่รู้ว่าเขาจะเอาไปเมื่อไหร่ แต่สุดท้ายเขาก็ทำเราได้แค่นี้แหละ
.
สำหรับบทกวีที่นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ มีใจความว่า

"ฟ้าขื่นค่ำคืนหนาว
ยะเยือกร้าวกระดูกไข
ลมพัดโหมซัดไอ
ละอองฝน กระเซ็นสาย

 
มองเดือนก็เดือนดับ

มองดาวอับลับแสงพราย
คืนนี้นอนเดียวดาย
ในกรงขัง อันวังเวง

 
เงี่ยหูฟังสุ้มเสียง
หาใช่เสียงดนตรีเพลง
คือถ้อยร้อยบรรเลง
แห่งคืนมืดประโคมขาน

ที่ฟาดคือฟ้าร้อง
ใช่เสียงกลอง ย่ำโมงกาล
ที่ดัง แว่วกังวาล
ใช่กระดิ่ง คือโซ่ตรวน

 
ที่หวีดมาหวิวหวิว
ใช่ขลุ่ยผิวหากลมหวน
ที่ขับคันธัพครวญ
คือเสียงเพรียกของผู้คน

 
เสียงคนผู้จนยาก
ได้ยินจากทุกแห่งหน
เพลงเข็ญยังเล่นวน
ระงมเลื่อนมิเลือนหาย

 
คืนนี้แน่คืนยาก
ดังใจพรากพลัดจากกาย
ความเป็นคนมลาย
พายุห้ำกระพือโหม

 
เธออาจจะหวาดหวั่น
เมื่อฟ้าลั่นประจัญโจม
หากฟ้าที่ถาโถม
ย่อมวัดมาตรขนาดใจ

 
เหล็กกล้าที่แกร่งดี
ต้องถูกตีและผ่านไฟ
คนกล้ายิ่งกว่าใคร
ต้องผ่านภัยใจจึงทน

 
มีสู้ย่อมมีเจ็บ
และหนาวเหน็บในบางหน
แต่เพื่อประชาชน
จงทนทุกข์อย่างทนทาน

 
เพื่อเกียรติภูมิมั่น
จงยิ้มหยันอย่างอาจหาญ
แสนปืนทั้งหมื่นมาร
ฤ จะสู้เพียงหนึ่งใจ

 
ที่ยืนหยัดในศรัทธา
ทนงกล้าบนทางไกล
อำนาจทมิฬใด
มิอาจข่มให้ก้มหัว

 
แม้ฝนกระหน่ำฟ้า
จงเชิดหน้าอย่าเกรงกลัว
ประกาศให้รู้ทั่ว
ว่าฟ้าใหม่คืบใกล้มา

 
ถึงวันที่แสงส่อง
อำไพผ่องทั่วท้องนภา
ผองคนบนผืนหล้า
จะลั่นกลองอย่างเกรียงไกร

 
วันนั้นคือวันพรุ่ง
ย่อมเห็นรุ้งอร่ามไกล
มวลชนจะมีชัย
และเป็นใหญ่ในแผ่นดิน"

น.ส.ปนัสยา กล่าวทิ้งท้ายว่า ขอให้ในทุกๆการเคลื่อนไหว ทุกๆคำพูด ในทุกๆการกระทำผ่านวาจาหรือผ่านกาย ขอให้เป็นแรงขับเคลื่อนของทุกคนทั้งในขบวนการ ประชาชนคนทั่วไป หรือเป็นคนที่ยังหลับหูหลับตาที่ยังไม่สนใจ ณ ขณะนี้ ได้เป็นแรงที่จะบอกทุกคนว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ไม่ว่าในการเคลื่อนไหวจะมีคนหายหรือดับสูญ หรือต้องหลุดออกจากวงโคจรไป ขอให้เป็นกำลังใจคนที่ยังอยู่และคนที่หยัดสู้ว่า ประชาชนจะชนะ ประชาชนจะชนะในที่สุด

เรียบเรียงข่าวโดย Nattapong Malee