วันอังคาร, สิงหาคม 11, 2563

"Be Fearless" “เพดานทุกแห่งเมื่อเอื้อมถึงแล้ว จักกลายเป็นพื้นดิน”




“เพดานทุกแห่งเมื่อเอื้อมถึงแล้ว จักกลายเป็นพื้นดิน” - อัลดุส ฮักซ์เลย์ ผู้ประพันธ์ Brave New World
แด่ผู้ปราศรัยทุกท่านในการชุมนุม #ธรรมศาสตร์จะไม่ทน #ให้มันจบที่รุ่นเรา
จากนี้ไปขอให้สังคมไทยได้เรียนรู้ที่จะอดทนอดกลั้น เคารพในเสรีภาพที่จะคิดต่าง สามารถครุ่นคิดพิจารณาข้อเสนอที่เราไม่ชอบหรือคิดว่าไม่เห็นด้วย และช่วยกันหาทางสร้างพื้นที่ที่จะได้อภิปรายอย่างสร้างสรรค์โดยไม่มีการล่าแม่มด
ป.ล. คิดว่าสื่อต้องขยับเพดานการทำหน้าที่ของตัวเองเช่นกัน ไม่ใช่ปล่อยให้สื่อขวาจัดสื่อเสี้ยมป้ายสีและกระพือความเกลียดชังมากขึ้นเรื่อยๆ

Sarinee Achavanuntakul - สฤณี อาชวานันทกุล

https://www.facebook.com/SarineeA/photos/a.773018362725002/3948880228472117/
...



ผมไม่เคยบอกใครว่าเป็นคนถ่ายรูปนี้

บ่ายวันหนึ่งเมื่อเดือนกันยายน 2016 พวกเราไปจับกลุ่มถือป้ายประท้วงพลเอกประยุทธ์ซึ่งเดินทางมาประชุมที่ยูเอ็น มีเพียงเพื่อนพ้องชาวไทยจำนวนหยิบมือที่ช่วยกันทำป้ายอย่างง่ายๆเท่าที่กำลังและเวลาจะอำนวย

สารภาพว่าที่ผมอาสาขอเป็นคนถ่ายเพราะกลัวว่าตัวเองต้องอยู่ในรูป กลัวว่าถ้าแสดงความเห็นทางการเมืองออกมาตรงๆ เราจะถูกตัดสิน ถูกตีตรา แม้ในสมองเราจะเห็นด้วยกับทุกตัวอักษรบนแผ่นป้ายก็ตาม การได้แอบซ่อนอยู่หลังกล้องจึงถือเป็นอภิสิทธิ์ของ 'ผู้บันทึกเหตุการณ์' ที่ผม หรือใครอีกหลายคนใช้หลบเลี่ยงที่จะแสดงออกเสมอมา

จนถึงวันนี้ เดือนสิงหาคม ปี 2020 วันที่คลื่นความเปลี่ยนแปลงเริ่มก่อตัวขึ้นจาก 'ความจริง' ที่ถูกกดทับไว้ด้วยประวัติศาสตร์ที่เขาเขียน ผมนึกถึงแววตาคู่หนึ่งที่ผมไม่มีวันลืม..

มันคือแววตาของเฟิร์มในวันนั้น--แววตาในรูปถ่ายใบนั้น

ผมไม่เชื่อว่าจะมีนักกิจกรรมทางการเมืองคนไหนในโลกที่ออกมาประท้วงรัฐบาลทหารพร้อมกับมะเร็งระยะสุดท้ายที่ปูดโปนอยู่ตรงลำคอ อะไรคือแรงผลักให้เฟิร์มกล้าลากสังขารออกจากโรงพยาบาลมาถือป้ายให้คนเพียงหยิบมือได้อ่าน วันนี้มันไม่อยู่ตอบคำถามผมเสียแล้ว...

จึงเหลือเพียงคำถามที่มีต่อตัวเอง

อะไรคือแรงผลัก ที่ทำให้ผมหรือใครหลายคนเลือกหลบซ่อนอยู่หลังกล้อง หลังหัวโขน หลังข้ออ้างที่เราสวมใส่อยู่ทุกวัน
อะไรทำให้เราในฐานะประชาชนไม่กล้าที่จะแสดงความคิดเห็นต่อสิ่งที่เรารัก ต่อสิ่งที่เราต้องการจะเปลี่ยนแปลงด้วยเจตนารมย์ที่ดี
อะไรทำให้เราไม่กล้าเผชิญหน้ากับ 'ความจริง' ซักที

คำถามปลายเปิดที่เฟิร์มดันไม่อยู่รอฟังคำตอบ แต่สมุดโน๊ตที่มันทิ้งไว้ยังมีข้อความเล็กๆ เขียนด้วยลายมือขยุกขยิก เป็นคำศัพท์ภาษาอังกฤษเรียบง่าย แต่สะท้อนชัดถึงแววตาที่ผู้ลุแก่อำนาจไม่มีวันกล้าสบตาด้วย เฟิร์มเขียนไว้ว่า...

"be fearless"

Nottapon Boonprakob

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10164255649360107&set=a.10150333052635107