ค้าปลีกสหรัฐฯ-นอร์เวย์ เว้น 'เทสโก้' เลิกซื้ออาหารทะเลบริษัทไทย
ที่มา ไทยรัฐออนไลน์
26 มิ.ย. 2557
บริษัทค้าปลีกในสหรัฐฯ, ไอซีเอ ในนอร์เวย์ ยกเว้นเทสโก้ของอังกฤษ ประกาศยกเลิกสั่งซื้ออาหารสดจากบริษัทซีพี ฟูดส์แล้ว หลังคาร์ฟูร์ ของฝรั่งเศส หยุดสั่งซื้อไปก่อนหน้า ตอบโต้ปัญหาการค้ามนุษย์และกระทำทารุณแรงงานต่างด้าวในไทย
สำนักข่าวต่างประเทศรายงานเมื่อ 26 มิ.ย.ว่า บริษัทค้าปลีกในต่างประเทศหลายแห่ง ได้แก่ โฮลฟู้ดส์ ในสหรัฐฯ, ไอซีเอ ในนอร์เวย์ ประกาศยกเลิกการสั่งซื้ออาหารทะเลสด จากบริษัท CP Foods ของไทยแล้ว ขณะที่ คาร์ฟูร์ ของฝรั่งเศส ได้หยุดสั่งซ้ือไปก่อนหน้า หลังจาก นสพ.เดอะการ์เดียน ในอังกฤษรายงานปัญหาแรงงานต่างด้าวในประเทศไทย ถูกกระทำทารุณ โดยเฉพาะอย่างย่ิงในภาคอุตสาหกรรมการประมง การจับกุ้งส่งไปขายตามห้างค้าปลีกชื่อดังทั่วโลก อีกทั้งกระทรวงต่างประเทศสหรัฐฯ ยังได้ปรับลดระดับประเทศไทยลงไปอยู่ระดับ 3 หรือ Tier3 ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดของการแก้ปัญหาการค้ามนุษย์
 |
| ภาพข่าวของนสพ.เดอะ การ์เดียน รายงานปัญหาค้ามนุษย์และแรงงานต่างด้าวในไทย |
ขณะเดียวกัน บริษัท วอลมาร์ท และ บริษัท คอสโก้ เครือข่ายร้านซุปเปอร์มาร์เก็ตปลีกย่อยในอเมริกา ก็กำลังอยู่ในขั้นตอนการตัดสินใจว่าจะดำเนินการทำธุรกิจกับซีพีฟู้ดส์ต่อไปหรือไม่ โดยในสัปดาห์นี้ วอลมาร์ท จะมีการประชุมหารือกับผู้ถือหุ้น องค์กรและบริษัทเอกชนที่เกี่ยวข้อง เพื่อหาแนวทางการแก้ปัญหาสำหรับกรณีนี้ และจะร่วมมือกับบริษัทคู่ค้า ร้านอาหาร และอุตสาหกรรมผลิตอาหารทะเลเพื่อแก้ไขปัญหานี้ต่อไป
ส่วน บริษัทคอสโก้ได้ออกมายืืนยันจุดยืนกับสื่อ ว่า คอสโก้จะช่วยผลักดันให้บริษัทคู่ค้าแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น และบริษัทได้เข้าร่วมกับโครงการ ‘โปรเจกต์อิสระ’ ซึ่งเป็นโครงการความร่วมมือนานาชาติเพื่อแก้ไขปัญหาแรงงานทาสระหว่างประเทศ และการกำจัดการค้าแรงงานทาสในอุตสาหกรรมอาหารทะเลในประเทศไทย โดยโครงการดังกล่าวมี วอล์มาร์ท คอสโก้ และคาร์ฟูร์ บริษัทเจ้าของเครือข่ายร้านซุปเปอร์มาร์เก็ตสัญชาติฝรั่งเศส และเทสโก้ บริษัทเจ้าของเครือข่ายร้านซุปเปอร์มาร์เก็ตรายใหญ่ในอังกฤษเข้าร่วมโครงการ
ทั้งนี้ บริษัท เทสโก้ ได้แถลงการณ์ชี้แจงผ่านหนังสือพิมพ์ เดอะ การ์เดียน เมื่อวันที่ 20 มิ.ย. ที่ผ่านมา ว่าบริษัทได้ทราบมาสักระยะหนึ่งแล้วว่าได้มีการใช้แรงงานทาสในการผลิตสินค้าในฟาร์มกุ้งในประเทศไทย อย่างไรก็ตาม ทางบริษัทจะไม่เลิกสั่งสินค้าจากซีพี แต่จะใช้อิทธิพลของบริษัทช่วยผลักดันให้ซีพีเดินหน้าแก้ไขและยุติปัญหาแรงงานทาส
ooo
Pipob Udomittipong
“Seafood from slavery” CNN ตีข่าวแรงงานทาสชาวไทยและอีกหลายชาติที่ถูกกักขังบนเกาะมหาภัย ตายไปหลายสิบคน ฝรั่งที่ได้ดูข่าวนี้เขายังอยากกิน “อาหารทะเลเลือด” เหล่านี้หรือไม่ CNN สัมภาษณ์คุณสามารถ เสนาสุข อดีตรปภ.ที่ตกเป็นเหยื่อค้ามนุษย์ ถูกขังเป็นทาสบนเรือประมงหกปี ถูกทรมาน ถูกเตะปาก ถูกบังคับทำงานหนักทั้ง ๆ ที่ร่างกายอ่อนแอ คิดฆ่าตัวตายด้วยการโดดน้ำหนีหลายครั้งแต่เพื่อนดึงเอาไว้
ฟุตเตจในข่าวส่วนหนึ่งมาจากนักข่าวไทย คุณฐปณีย์ ที่ถูกท่านผู้นำสั่งให้มาหาเจ้าหน้าที่เพื่อ “ปรับทัศนคติ” กล่าวหาว่าการทำข่าวแบบนี้ “คนไทยทั้งประเทศเสียหาย” ทั้ง ๆ ที่ความจริงมันเสียหายไปแล้ว มากด้วยเพราะเกือบ 40% ของอาหารทะเลไทยมูลค่าสองแสนกว่าล้านบาท ขายให้ตลาดสหรัฐฯ/อียู ปีที่แล้วสหรัฐฯ ลดอันดับไทยต่ำสุดในแง่การแก้ปัญหาการค้ามนุษย์ ระดับเดียวกับเกาหลีเหนือ แต่นักข่าวและเอ็นจีโอ (LPN) ที่เสี่ยงตายเปิดโปงเรื่องนี้ กลับถูกท่านผู้นำด่าว่าทำให้ประเทศชาติเสียหาย
นี่ถ้าไม่ใช่ว่าสหรัฐฯ จะประเมินสถานะของประเทศไทยใหม่ในเดือนหน้า มีหรือที่ทางการไทยจะออกมาเต้น วิ่งไล่จับกุมการค้ามนุษย์โรฮิงญาแบบที่เป็นอยู่ ถ้า ICAO ไม่ขู่แบล็กลิสต์สายการบินไทย จะมีทางการออกมาพูดเรื่องนี้มั้ย นี่คือการแก้ปัญหาแบบทหารไทย ไฟลนก้นก็แก้กันไป วังเวงใจมาก ๆ
CNN: Seafood from slavery: Can Thailand tackle the crisis in its fishing industry?http://cnn.it/1ErM9nT
...
CNN Freedom Project: Slavery at sea 05:13
By Dean Irvine, Saima Mohsin, and Kocha Olarn, CNN
Mon May 11, 2015
(CNN)The hours would be long and the work hard, but spending a year as a fisherman seemed like a good option to Samart Senasook.
Previous jobs as a security guard in Bangkok had been sporadic, so when a man known as Vee promised the 40-year old decent wages on a fishing boat he decided to take the chance.
Vee turned out to be a broker, a link in the chain of human trafficking that supplies the Thai fishing industry with thousands of migrant workers and turns many of them into virtual slaves.
Instead of a year on board a Thai fishing vessel, Senasook said he spent six, and was made to work 20-hour days in life-threatening conditions.
His unwanted odyssey only came to an end last month, thousands of miles from Thailand, on the eastern Indonesian island of Ambon.
The boat he was on was impounded by Indonesian authorities for suspected illegal fishing, with Senasook and his crewmates held in custody.
Six years a slave
Looking back on his ordeal, that he says lasted from January 2009 to March 2015, Senasook rarely saw land, as the boat he was on roamed further and further from Thai waters in search of increasingly scarce fish.
Its catch was part of Thailand's multi-billion dollar seafood industry that feeds tens of millions in Europe and the United States.
Senasook describes his life on board as one full of intimidation, sleep deprivation and regular beatings from the boat's captain.
"(The captain) kicked and punched me," he said. "My nose and mouth were bleeding. I still have blood clotted in my teeth. My jaw hurts every time I chew."
With no way to escape, he became suicidal.
"I was thinking of my family, my mother. There were times, I was about to jump into the sea to kill myself.
"My friend from the engine room held me back. Otherwise I would have been dead by now," he said.
Senasook says the boat's captain kept his and the crew's ID at all times, essentially holding them captive.
(CNN)The hours would be long and the work hard, but spending a year as a fisherman seemed like a good option to Samart Senasook.
Previous jobs as a security guard in Bangkok had been sporadic, so when a man known as Vee promised the 40-year old decent wages on a fishing boat he decided to take the chance.
Vee turned out to be a broker, a link in the chain of human trafficking that supplies the Thai fishing industry with thousands of migrant workers and turns many of them into virtual slaves.
Instead of a year on board a Thai fishing vessel, Senasook said he spent six, and was made to work 20-hour days in life-threatening conditions.
His unwanted odyssey only came to an end last month, thousands of miles from Thailand, on the eastern Indonesian island of Ambon.
The boat he was on was impounded by Indonesian authorities for suspected illegal fishing, with Senasook and his crewmates held in custody.
Six years a slave
Looking back on his ordeal, that he says lasted from January 2009 to March 2015, Senasook rarely saw land, as the boat he was on roamed further and further from Thai waters in search of increasingly scarce fish.
Its catch was part of Thailand's multi-billion dollar seafood industry that feeds tens of millions in Europe and the United States.
Senasook describes his life on board as one full of intimidation, sleep deprivation and regular beatings from the boat's captain.
"(The captain) kicked and punched me," he said. "My nose and mouth were bleeding. I still have blood clotted in my teeth. My jaw hurts every time I chew."
With no way to escape, he became suicidal.
"I was thinking of my family, my mother. There were times, I was about to jump into the sea to kill myself.
"My friend from the engine room held me back. Otherwise I would have been dead by now," he said.
Senasook says the boat's captain kept his and the crew's ID at all times, essentially holding them captive.
 |
| Fishermen board a Thai military plane in Ambon, Indonesia on April 9 during their repatriation. |
"There are many of my friends die in Indonesia. And their graves were with wrong names," said Senasook. "Like, if I died, at my grave it would not bear my name but it would be someone else."
In desperation, he wrote an open letter to the Thai Prime Minister asking for help. That helped to release him from Indonesian custody, but, isolated and penniless, he could not make his way home to Thailand.
He received a final payment of 1,750 baht ($53) from his ship's captain, but was then told he needed to pay 20,000 baht ($615) for the agent fee that brought him on the boat in 2009.
The size of the problem: unknown
Eventually he received assistance from Thai-based Labor Rights Promotion Network (LPN) and was repatriated to Thailand last month.
He was one of the more fortunate ones. The LPN discovered a similar situation on the nearby island of Benjina, where the group says hundreds of other fishermen from across Southeast Asia were trapped and living in desperate conditions.
The rights group estimates there could be up to 3,000 trafficked victims working on boats in these seas.
"(The fishermen on Ambon and Benjina) have forged or no documents so can't return home," said the LPN's Patima Tangpratyakoon. "The situation is severe."
But the problem of modern day slaves fishing for seafood that ends up on dinner plates on the other side of the world goes much further than these tiny Indonesian islands.
The extent of the situation is hard to gauge. Thai government figures state that there are 145,000 working in its fishing industry, with 80% of those migrant workers, mainly from Myanmar, Cambodia and Laos. However, activist group Raks Thai Foundation suggests there are in excess of 200,000 trafficked, unregistered workers.
 |
| Migrant workers on a fishing boat in Thailand's southern Phang Nga province. |
The exact number of fishing vessels is also unknown -- official figures put them at around 57,000 -- because registration is lax. The real number could be double that.
International attention, government response
The issue of slavery and rights abuses in the Thai fishing industry has become acute in recent years. As the global demand for seafood has increased, the Thai economy improved, so attracting workers to dangerous jobs on fishing boats has become more difficult.
Last year the U.S. State Department downgraded Thailand to the lowest tier on itsTrafficking in Persons Report 2014, which can result in the withdrawal of international aid.
Unless it cracks down on the situation, Thailand faces a financially damaging embargo on its fish exports to the EU from October.
In response, Thai Prime Minister Prayuth Chan-ocha has declared combating human trafficking a national priority.
In a statement in March, he called on all government agencies to "clean up their houses." Traffickers and government officials that have colluded with them "no longer have any room to exist in Thai society," he said.
According to Thailand's Department of Fisheries, new control measures are being implemented.
As well as inspections of fishing vessels, boats more than 30 tons in size that travel outside of Thai waters will have to be equipped with an electronic vessel monitoring system (VMS). Without it, the boats will not be given a fishing license. However, only around 6,000 boats in the Thai fishing fleet are of this size, according to the Marine Department.
Another new government initiative that came into play in April requires each fishing vessel to list who is on board, who it is licensed to, the name of its owner, and where it will operate before it leaves port and once it returns.
These "port-out, port-in" measures "will help enable us to reduce the risk of human trafficking, reduce the risk of force labor," said Warapon Prompol, deputy director-general, Department of Fisheries.
Crew manifests were not previously required.
"For the Marine Department we can check only a certain type of vessel, a certain size, too. But now the government is trying to reduce the size (of the vessel) that allows that we can check them," said Chula Sukmanop, director-general to the Marine Department.
He added that enforcement is made more difficult because all too often ships will change crew once they leave port.
Lack of enforcement, lack of clarity
While laws against human trafficking exist in the country -- a new Anti-Trafficking in Persons Act was approved as recently as March -- it has often been this lack of enforcement that has allowed exploitation of fishermen to continue.
"There have been laws that should penalize employers with penalties and not just the migrants themselves, but they've been rarely enforced in the past," said Max Tunon, senior program manager for the International Labour Organization, who specializes in migrant workers' rights in Southeast Asia.
"This is the most attention there's been on the issue, coming from the highest level," he added. "There's a greater acknowledgment that corruption exists and that increasing regulation (of the industry) needs to be linked to the broader issues of migration."
Exports by Thai seafood companies to the United States and Europe are worth around $2.5 billion annually, withThai Union Frozen Products (TUF) one of the largest -- and owner of the John West and Chicken of the Sea brands.
In a statement in March, Khun Thiraphong Chansiri, TUF's president and CEO, called human trafficking in its supply chain "utterly unacceptable," but said "we all have to admit that it is difficult to ensure the Thai seafood industry's supply chain is 100% clean."
Progress to combat the problems of trafficked workers and slave labor has been made thanks to market and trade pressure, said Tunon. But it's still hard to see real change on the ground.
"It's been a challenge for years and it will be hard to measure progress because there has not been much of a baseline from which to gather credible information on the problem," said Tunon.
"The attention is now on the fishing industry, as it's particularly vulnerable, but this could help better protection for migrant workers in sections that don't have consumer or trade pressure, that aren't so visible because they don't feed into the global supply chain."
