อานนท์ นำภา
8 hours ago
·
ฝัน, ท้อ, รอคอย
.
“ ฝากเก็บวัน เวลา ทุกนาที
ที่เรามี ความสุข สนุกสนาน
เก็บรอยเท้า รอยนั้น ของวันวาน
เผื่อหลงทาง กลับบ้าน เมื่อผ่านไป
.
ฝนที่ตก ทางนี้ หนาวที่สุด
รุ้งที่ยาว ทอดหยุด ณ จุดไหน
เหมือนว่าฟ้า สีทอง ผ่องอำไพ
แต่คนที่ เป็นใหญ่ ใช่ปวงชน
.
ห่มผ้าผืน เก่าเก่า เมาความคิด
ไม่รู้ถูก รู้ผิด จิตสับสน
ดูรายการ ตลก ก็วกวน
ฟังเพลงจน กวนใจ ไม่เป็นเพลง
.
หลับแล้วตื่น ยืนงง ตรงที่เดิม
ความฮึกเหิม จ่อมจม ถูกข่มเหง
ยิ้มง่ายง่าย พูดมั่วมั่ว กับตัวเอง
กินเหมือนเกรง วันใหม่ ไม่ได้กิน
.
คุยกับเพื่อน เบือนหน้า ทำท่าเบื่อ
บางวันเสื้อ ลืมซัก ชักออกกลิ่น
เดินตีนเปล่า ประจำ ย่ำผืนดิน
เป็นคน สิ้นสติ อนิจา
.
ฝนที่ตก ทางนี้ หนาวที่สุด
โลกมนุษย์ หยุดหมุน หมดคุณค่า
ข้าพเจ้า เก่งกาจ ทุกมาตรา
จึงได้มา หาเพื่อน นอนเรือนจำ“
.
ฝันในคืน ฝนตก ตลกดี
ตื่นมาเขียน บทกวี ที่ขื่นขำ
หมึกประชด สะบัดระบาย มากมายคำ
เหมือนคุกฉ่ำ รอยชื้น คืนฝนโปรย
.
เพียรเก็บวัน เวลา ทุกนาที
กินพออิ่ม พอดี ที่หิวโหย
ยิ้มง่ายง่าย เหงางามงาม ยามลมโชย
ปลอบเพื่อนโดย รู้ว่า มาทำไม
.
ฝนที่ตก ทางนั้น คงฝันดี
ฝนที่ตก ทางนี้ หนาวที่ไหน (555+)
ทุกรอยธง รอยเท้า เคยก้าวไป
พร้อมจะก้าว ก้าวใหม่ ไกลกว่าเดิม
.
15 ก.ค. 2567
แดน 4 พิเศษกรุงเทพฯ
