วันพุธ, มิถุนายน 16, 2564

วันคล้ายวันเกิดเช "ผมเติบโตพบกับเช เกวารามากมาย บางเชก็ผอม บางเชก็อ้วน บางเชขาว บางเชดำ บางเชผมยาว บางเชหัวล้าน บางเชก็กินเหล้าดุ บางเชก็คออ่อน บางเชก็เมาแล้วหน้าหม้อ บางเชเมาแล้วชอบไปซ่อง บางเชก็ปกป้องสถาบันกษัตริย์ บางเชก็เชียร์ทหารให้ยึดอำนาจประชาชน"

ภาพจาก Britannica

รชา พรมภวังค์
Yesterday at 5:01 AM ·

เช ยังไม่ตาย
สมัยเป็นเด็กวัยรุ่น
ผมรู้สึกว่าเช เกวาราช่างหล่อเหลา
ใบหน้าคมเข้ม
ตอนนั้น ผมนึกอยากจะเป็นคล้ายเขา
แต่หน้าตาผมมันช่างตี๋เหลือเกิน
หนวดเคราก็ไม่มี
เชไม่ใช่แค่หล่อ แต่เขายังฉลาดอีกด้วย
เขาเป็นถึงแพทย์ ทั้งหล่อทั้งฉลาด
ยิ่งไปกว่านั้น
เขามีอุดมการณ์และความกล้าหาญ
เป็นนักปฏิวัติ ต่อสู้เพื่อคนทุกข์ยาก
ผมมองดูตัวเอง
ไม่มีอะไรใกล้เคียงเขาเลย
ทั้งโง่และขี้ขลาด
แต่ผมก็ยังคงมีเขาเป็นต้นแบบ
แม้มันจะไม่ใกล้เคียงเลยก็เถอะ
ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก
บางคนกล่าวไว้ขนาดนั้น
ผมถึงกับเคยซ้อมพูดกับแฟนในจินตนาการ
ให้เธอเตรียมชงกาแฟให้สามีคนใหม่
หากผมไม่ได้กลับมาจากการปฏิวัติ!
เด็กชายผอมกะหร่อง หน้าตี๋ๆกลมๆทำหน้าขึงขัง
พูดเสียงเข้มกับอากาศธาตุ
วันเวลาผ่านไป
ผมเติบโตพบกับเช เกวารามากมาย
บางเชก็ผอม บางเชก็อ้วน
บางเชขาว บางเชดำ
บางเชผมยาว บางเชหัวล้าน
บางเชก็กินเหล้าดุ บางเชก็คออ่อน
บางเชก็เมาแล้วหน้าหม้อ บางเชเมาแล้วชอบไปซ่อง
บางเชก็ปกป้องสถาบันกษัตริย์
บางเชก็เชียร์ทหารให้ยึดอำนาจประชาชน
แต่ทุกๆเชล้วนทำหน้าเคร่งขรึมและมีอาการมือสั่น
หันมามองตัวเอง
ยิ่งผ่านไปนานเท่าไร
นอกจากผมจะไม่ใกล้เคียงกับเชแล้ว
ยังยิ่งดูห่างไกลมากขึ้น
วัยกลางคนกับพุงกลมพลุ้ย
หน้าเริ่มมีหนวดเคราบ้าง
แต่ก็ไม่ได้ดูคมเข้มอะไร
ยิ่งกลับกลายเป็นอาแปะแก่ๆ
ความกล้าหาญไม่ต้องพูดถึง
สิ่งที่กังวลแต่ละวัน
คือรายจ่ายที่วิ่งเกินรายรับ
และลูกๆที่เล่นเกมส์มากกว่าทำการบ้าน
ไม่ใช่การกดขี่ และการปฏิวัติสักหน่อย
วันหนึ่งผมกลับจากทำงาน
ล้มตัวลงนอนบนโซฟาหน้าทีวี
ลูกๆวิ่งเข้ามากอดซบตรงพุงกลมๆ
แล้วถามว่าป๊าเหนื่อยไหม
หนูชอบพุงป๊า มันนอนสบายดี นุ่มมาก
ผมเลยคิดว่า
ผมไม่เป็นเช เกวาราก็ได้
ผมคงแก่เกินและขี้ขลาดที่จะเป็นนักปฎิวัติจริงๆ
ถึงมือจะยังสั่นอยู่บางครั้ง
โดยเฉพาะเวลาได้ยินคนถูกจับเพราะม.112
แต่ผมก็เริ่มชอบรูปลักษณ์ตัวเองขึ้นมาบ้าง
และคิดว่าจะโกนหนวดสักที
ลูกจะได้ไม่จั๊กจี้เวลาหอมแก้ม

14/6/64
วันคล้ายวันเกิดเช