อ.ปวินได้โพสต์สรุปรายงานต่อคณะทำงานด้านสิทธิมนุษยชนของรัฐสภาอังกฤษใน FB ดังนี้
1. คสช และรัฐบาลทหาร ได้ใช้มาตรา 112 เป็นเครื่องมือทางการเมือง เพื่อกำจัดผู้เห็นต่าง ซึ่ง คสช มองว่าเป็นกลยุทธจำเป็นในช่วงของการเปลี่ยนผ่านรัชสมัยที่ไม่มีความแน่นอน
2. การใช้มาตรา 112 นั้น ไม่ได้จำกัดแค่กลุ่มนักการเมือง หรือกลุ่มเคลื่อนไหวทางการเมืองอีกต่อไป แต่รวมถึงนักวิชาการที่มี critical mind ซึ่ง คสช ต้องการหุบปากกลุ่มคนหลังนี้
3. สุขภาพของในหลวงและราชินี กลายมาเป็นแรงกระตุ้นหลักให้มีการใช้มาตรา 112 มากขึ้น ถี่ขึ้น และ arbitarily มากขึ้น
4. การใช้ข้ออ้างของ คสช ว่า คดีหมิ่นไม่ใช่คดีการเมือง แต่เป็นเรื่องกระทบจิตใจคนไทยทั้งชาติ ไม่เคย work และก็จะไม่ work เพราะประเทศต่างๆ มองประเด็นนี้ว่าเป็น tactic of intimidation ที่สร้างบรรยากาศของความหวาดกลัว เป็นการกลั่นแกล้งทางการเมือง (ซึ่งทางผู้แทนอังกฤษท่านหนึ่งมองว่า ยิ่งใช้มาก ก็ยิ่งเป็นเหตุผลให้บุคคลที่เป็นเป้าได้รับความช่วยเหลือด้านการลี้ภัยมากขึ้น)
5. อ.ปวินคาดว่า ความเคลื่อนไหวล่าสุดจาก คสช น่าจะมาจากกิจกรรมทางวิชาการของเขาในช่วงเดือนที่ผ่านมา ที่เดินสายเล็คเชอร์เรื่องปัญหาการเมืองไทยในประเทศเยอรมัน รวมถึงบทความล่าสุดใน New York Times (OP-ED, A House Divided, July 19, 2015)
