มนุษย์กรุงเทพฯ
19 hours ago·
“พ่อแม่ของเราอพยพเข้ามาทำงานในประเทศไทยตั้งแต่ก่อนเราเกิด เราเกิดที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรสาคร พ่อเคยเล่าให้ฟังว่า ตอนจะไปทำใบเกิด เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลบอกว่า ‘คนต่างด้าวต้องให้นายจ้างมาเป็นคนดำเนินการ’ พอไปคุยกับนายจ้างในตอนนั้น เขาบอกว่า ‘เป็นคนต่างด้าว เอาใบเกิดมาก็ทำอะไรไม่ได้หรอก’ แล้วไม่ยอมมาดำเนินการให้ เราเลยไม่มีใบเกิด ทั้งที่ตอนนั้นเกิดในโรงพยาบาล
“หลังจากเราเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ย้ายมาทำงานเป็นคนสวนอยู่ที่โคราช พอเราถึงวัยต้องเข้าโรงเรียน ด้วยความที่พวกเขาไม่รู้ว่าต้องจัดการยังไง เลยต้องจ้างคนอื่นช่วยพาไปสมัครเรียน ช่วงแรกเราไปโรงเรียนตามปกติ ไม่ได้มีปัญหาอะไร จนกระทั่งตอน ป.6 พ่อแม่ของเราเป็นคนลัวะ พอเพื่อนในห้องรู้ว่าเราไม่ใช่คนไทย บางคนก็พูดล้อเลียน (เสียงสั่นแล้วน้ำตาไหล) เราเสียใจ พูดอะไรไป เขาก็ไม่ฟัง แต่จะไปว่าเขากลับก็ไม่ได้
“เราเรียนที่โคราชถึง ม.3 แต่ยังไม่จบ แล้วย้ายมาเรียนต่อเชียงรายเพราะพ่อแม่ย้ายมาทำงาน จนได้วุฒิ ม.3 จากโรงเรียนบ้านโป่งน้ำร้อน เราใช้วุฒินั้นไปสมัครเรียนผู้ช่วยพยาบาล หลักสูตรให้เรียนที่เชียงราย 3 เดือน ฝึกงานที่กรุงเทพฯ อีก 3 เดือน แล้วเริ่มทำงานเลย ตอนเราเริ่มทำงานได้ไม่นาน อยู่ๆ ก็มีอาการปวดหลังส่วนล่างแล้วร้าวลงขา พอโทรไปบอกพ่อ เขาให้กลับมารักษาที่เชียงราย พอไปเอ็กซเรย์ หมอบอกว่าเป็นกระดูกทับเส้น อาจเกิดจากยกตัวคนไข้แล้วขยับผิดท่า
“เราเองไม่มีบัตรอะไรเลย มีแค่บัตร G* ทำให้ต้องจ่ายค่ารักษาเองทั้งหมด ช่วงแรกเหมือนจะดีขึ้น เจ้าหน้าที่บอกให้กลับมาทำกายภาพ เขาสอนให้เรานอนตะแคงแล้วขยับตัว แล้วบอกให้กลับมาทำต่อที่บ้าน ถ้าจะให้หายดีเลยต้องผ่าตัด แต่ครอบครัวของเราไม่ได้มีเงินขนาดนั้น ไม่ใช่แค่ผ่าตัด พอไม่มีเงินเลยไม่ได้ไปรักษาต่อเนื่องด้วย ครั้งสุดท้ายที่ไปหาหมอก็นานแล้ว ช่วงแรกยังพอเดินได้บ้าง ตั้งแต่ต้นปีมานี้ เราเริ่มเดินไม่ค่อยได้แล้ว ไม่ได้กินยา ถ้ามีอาการปวดก็ใช้ยานวดช่วยเอา
“เราเคยมีความฝันว่าอยากเปิดร้านกาแฟของตัวเอง ตอนนั้นตัดสินใจเรียนผู้ช่วยพยาบาล เพราะใช้เวลาไม่นานแล้วได้เริ่มทำงานเลย เงินเดือนน่าจะหมื่นกว่าบาท อีกอย่างคือ ถ้าไปเรียนต่อสายอาชีพ เราไม่มีบัตร กลัวเรียนไม่ได้ หรือเรียนได้ก็อาจทำงานอะไรไม่ได้ ตอนนี้เราอยากรักษาตัวเองให้ดีขึ้น อยากกลับมาทำงาน ปัจจุบันพ่อแม่ทำไร่และรับจ้างทั่วไป เราอยากช่วยแบ่งเบา เพราะพวกเขาอายุเยอะแล้ว
“เราเคยได้ยินว่า คนที่เกิดเมืองไทย ถ้าเรียนจบ ป.ตรี จะทำเรื่องขอสัญชาติไทยได้ แต่เราไม่มีใบเกิดและคงไม่มีโอกาสได้เรียนต่อแล้ว ถ้าในอนาคตมีเอกสารมากกว่านี้ เช่น บัตร 0** (บัตรประจำตัวบุคคลที่ไม่มีสถานะทางทะเบียน) เราคงไม่ต้องเสียค่ารักษาพยาบาล (เงียบ) ถ้าได้บัตรก็อยากกลับไปรักษาต่อ บางช่วงเราก็เคว้ง ทำไมชีวิตต้องเป็นแบบนี้ บางครั้งก็แอบร้องไห้คนเดียว ถ้าร่างกายของเรายังแข็งแรง ปัจจุบันคงกำลังทำงานแล้วส่งเงินกลับมาให้พ่อแม่ได้แล้ว”
.
*ระบบกำหนดรหัสประจำตัวผู้เรียนเพื่อเข้ารับการศึกษาสำหรับผู้ไม่มีหลักฐานทางทะเบียนราษฎร ทั้งนี้เพื่อให้เด็กๆ ที่ไม่มีสถานะทางทะเบียนได้มีโอกาสเรียนหนังสือ
**เอกสารที่เป็นหลักฐานว่าได้ขึ้นทะเบียนประวัติบุคคลที่ไม่มีสถานะทางทะเบียน แต่ยังไม่ได้รับสัญชาติไทย โดยมีเงื่อนไขบางอย่าง เช่น ต้องขออนุญาตก่อนออกนอกพื้นที่จังหวัด
.
#คนไร้รัฐไร้สัญชาติ
[มนุษย์กรุงเทพฯ x Choojai]
https://www.facebook.com/photo/?fbid=996462305182888&set=a.649473419881780
