ประเวศ ประภานุกูลกิจ
11h
นักรบที่กลัวตาย แพ้ตั้งแต่ยังไม่เข้าสงคราม
นักสู้ที่กลัวติดคุก แพ้ตั้งแต่ยังไม่เคลื่อนไหว
ที่ผ่านมา นักสู้/นักเคลื่อนไหว ฝ่ายประชาธิปไตย ต่างกลัว 2 สิ่งนี้
นั่นคือ...ฝ่ายศักดินากระพือความกลัวได้ผล
ประวัติศาสตร์การต่อสู้ของชาวเกาหลีใต้ พวกเขาต่างไม่กลัว 2 สิ่งนี้ ใครติดคุกก็เข้าคุกไป...ชุมชนดูแลครอบครัวให้ ผู้ที่ยังอยู่ก็สู้ต่อ เกาหลีใต้ใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 20 ปีจึงได้ประชาธิปไตย
ได้เช็คบิลเอาเผด็จการขึ้นศาล
หวนดูเมืองไทย เอาแต่เรียกร้องการให้ประกันตัวจากศาล...บ่งบอกชัดว่า "กลัวคุก"....
ข้อเรียกร้องควรเป็น "ปล่อยเพื่อนเราโดยไม่มีเงื่อนไข"
เห็นคนที่เชียร์วิธีต่อสู้ของผม..."ปฎิเสธอำนาจศาล"
...แต่จะมีใครรู้บ้างว่าวิธีนี้ "ต้องติดคุกแน่"
...จะมีใครรู้บ้างว่าวิธีนี้ "ต้องไม่กลัวติดคุก"
ซึ่งทุกครั้งที่มีคนถามผม ผมจะตอบว่า...สถานการณ์ตอนนั้นผมต้องติดคุกแน่ ซึ่งเป็นการเลี่ยงการพูดว่าผมไม่กลัวการติดคุก...แน่ล่ะว่าตอนนั้นศาลไม่ให้ประกันตัวคดี 112..ทุกคดี เป็นสถานการณ์ที่เลี่ยงไม่ได้หากคุณยังสู้
ณวันนี้ ตะวัน และ แบม ได้เปิดศักราชย์ใหม่แห่งการต่อสู้
การต่อสู้ที่ไม่กลัวคุก...แน่นอนว่า ตายยังไม่กลัว
การถอนประกันของทั้งคู่ ไม่ใช่การตายประชดป่าช้า แต่เป็นการประกาศให้ฝ่ายศัดนารู้ว่า
วิธีการเล่นล่อเอาเถิด จับ-ปล่อย จับ-ปล่อย ใช้ไม่ได้ผลอีกต่อไปเมื่อคนไม่กลัวคุก
เป็นการประกาศให้ศักดินารู้ว่า
กูรู้ทันมึง
และ
กูไม่กลัว
ชอน้อมคารวะจิตใจของทั้งคู่ด้วยความนับถือสุดใจ และหวังว่าจะมีนักสู้เดินตามทางของคุณ
ด้วยจิตคารวะ
ทนายประเวศ
16 มกราคม 2566
ประเวศ ประภานุกูลกิจ
14h
การใช้ศาลและคุก เป็นความเจ้าเล่ห์ของศักดินา
จับขังให้กลัว-ปล่อยให้ความหวัง
มันคือการชักกะเย่อให้คนหยุดเคลื่อนไหว
มีแต่ยอมติดคุกจึงแกลำได้
