Visa Khanthap
วันนี้กวีศรีประชามีอารมณ์
คลุ้งกลิ่นคาวเลือดขัง
คลุ้งเหงื่อคลั่งคุกขังคน
มากมายในมืดมน
ในหมองหม่นที่ทนทาน
ความตายทุกฝ่ายฟาก
กฎเหล็กลากเข้ารุกราน
ซับซ้อนในซมซาน
ที่ซ่อนเงื่อนอันเลือนลาง
เหม็นหืนและคลื่นเหียน
คงวนเวียนมิเว้นวาง
ไร้ท่าว่าจะจาง
กระจายว่อนขจรไกล
ปลายทางที่ยาวทอด
อันใกล้มอดกำลังไฟ
เปลี่ยนผ่านสถานใด
ยังยากคิดอนิจจัง.
