เรื่องเกลียดเสื้อแดง เสื้อส้ม พวกนี้ เลิกได้ขอให้เลิกจริง ๆ นะ พอแล้ว ถ้าไม่พอใจพรรค ก็จบที่พรรค อย่าลากไปที่คน

.....
คิดเป็นงานอดิเรก
1d
·
เรื่องเกลียดเสื้อแดง เสื้อส้ม พวกนี้ เลิกได้ขอให้เลิกจริง ๆ นะ
พอแล้ว
ถ้าไม่พอใจพรรค ก็จบที่พรรค อย่าลากไปที่คน
ถ้าทำได้ ก็เพลา ๆ เรื่องด่าประชาชนด้วยกันเองได้ก็จะดี
ยิ่งในภาวะที่เราเป็นเพียงคู่แข่ง ไม่ใช่ศัตรู ก็ยิ่งต้องให้พื้นที่กันมากขึ้น ยอมรับความคิดเห็นกันมากขึ้น ถ้าไม่ยอมรับ ก็ agree to disagree กันไป
อย่าลากไปถึงขั้น ใส่เสื้อสีนั้น สีนี้มา กูไม่ต้อนรับ หรือด่ากัน
ถ้าจะทำ ไปทำกับพวก สว. พวกคนในอำนาจที่มันกระทืบเราอยู่ตอนนี้เถอะ
โฟกัสความโกรธไปให้ถูกจุด
ความเห็นที่ไม่เข้าหู ยังไงมันก็จะเกิดขึ้นตลอดไป
วางได้ก็วาง
.....
Atukkit Sawangsuk

เสื้อแดงเป็นสัญลักษณ์การต่อสู้ของ “ไพร่”

คนจนคนชั้นล่างที่ลุกขึ้นทวงอำนาจ
แม้ต่อสู้ร่วมกับเพื่อไทย
ก็ไม่ใช่สัญลักษณ์เพื่อไทยเท่านั้น
อ้อ แล้วแดงจำนวนมากก็เป็นส้มโดยที่ยังมีจิตวิญญาณเสื้อแดงเสมอ
.....

จริงๆ ไม่ค่อยเห็นด้วยกับการเปรียบเปรยว่า
ส้ม=เหลือง+แดง
เพราะคนที่เป็นแดงแล้วข้ามมาเป็นส้ม
เขามาเพราะต้องการเพดานทางการเมืองที่สูงกว่าเพื่อไทย ทะลุทะลวงกว่าเพื่อไทย ซึ่งกำหนดตัวเองเป็นพรรค Mass
จึงไม่ใช่ลดโทนลง
:
สีแดงเป็นสัญลักษณ์การต่อสู้
ตั้งแต่สมัยพรรคคอมมิวนิสต์
เสื้อแดงที่คนเสื้อแดงใส่ แดงฉาน ยิ่งขับเน้นพลังทางชนชั้นและความคับแค้นคุคั่ง
เป็นการลุกขึ้นสู้ของ “ไพร่” ที่ยิ่งใหญ่กว้างขวางที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทย
ไม่ว่าสถานการณ์จะผกผันไปอย่างไร
ก็เปลี่ยนประวัติศาสตร์แห่งความภาคภูมินี้ไม่ได้
เป็นประวัติศาสตร์ประชาชนที่ต้องรำลึกและคารวะตลอดไป
:
เช่นเดียวกับการลุกฮือของคนรุ่นใหม่
“แผ่นดินไหวทางวัฒนธรรม”
ชูสามนิ้วทั้งประเทศ
เปลี่ยนชุดความคิด ขุดรากอนุรักษนิยมดั้งเดิมออกไปจากชีวิตวัฒนธรรมคนรุ่นใหม่
แม้ยังมีอำนาจใหญ่โตมหึมากดทับปราบปราม
แต่ในทางชีวิตวัฒนธรรม ก็อย่างที่สลิ่มคร่ำครวญว่า “แม้เหลือคนเดียวก็จะยืนในโรงหนัง”
:
สีเหลืองเป็นสัญลักษณ์แห่งอุดมการณ์ราชาชาตินิยม
ชู “คนดีปกครองบ้านเมือง” โดยไม่ต้องมาจากเลือกตั้ง มาจากรัฐประหาร ตรวจสอบไม่ได้ ก็ดีกว่านักการเมือง
แต่ 9 ปีประยุทธ์ และการไม่อยู่ในธรรม ของอำนาจสูงสุด ทำให้อุดมการณ์เหลืองพ่ายแพ้ คนที่เคยยึดมั่นก็เสื่อมศรัทธา
จินตภาพคนดียุคเปรมของเสื้อเหลือง กลายเป็นไอ้โง่ไอ้บ้ากรรโชกโฮกฮากกับไอ้อ้วนเขมือบทุกอย่างที่ขวางหน้า
อุดมการณ์เหลืองจึงแตกสลาย แม้ยังมีพวกดื้อรั้นดันทุรัง แต่สำหรับคนวงกว้าง (ซึ่งอยู่ใต้การครอบงำมายาวนาน) มันเสื่อม จนเคว้งคว้าง ต้องหาทางเลือกใหม่ แม้ยังไม่ตระหนักลึกซึ้งในหลักการประชาธิปไตย แต่ก็ผละออกมาจากของเดิม คนเหล่านี้จึงหันมาเลือกก้าวไกล
:
ในความหมายนี้
ส้ม จึงแปลว่า แดงกลืนเหลือง มากกว่าการผสมสี
.....

แดงกับส้ม มวลชนใครแน่นเหนียวมากกว่ากัน
อ.พวงทอง Puangthong Pawakapan ตั้งคำถามในวงข้าว
คำตอบของ อ. คือมวลชนเสื้อแดง
:
ส้มนั้นทั้งคนชั้นกลางคนรุ่นใหม่
เชื่อมต่อกันหลวมๆ ผ่านสื่อสังคมออนไลน์
ด้วยความไม่พอใจอำนาจปรสิต ความอยุติธรรม ความไม่ชอบธรรม
หากจะมีลักษณะจัดตั้ง ก็แค่ทะลุฟ้า ทะลุแก๊ซ ทะลุว้ง กับองค์กรกิจกรรมตามมหาวิทยาลัย
ขาประจำที่ไปทุกม็อบก็มักเป็นแดงส้ม ไม่ใช่ส้มออนไลน์
การลุกฮือมักเป็นไปเองเมื่อโกรธถึงที่สุด
:
ขณะที่มวลชนเสื้อแดงชนบทแม้ถูกปราบถูกกดมา 9 ปี
ก็ยังรวมตัวเหนียวแน่น ผ่านรูปแบบต่างๆ เช่น กลุ่มฌาปนกิจ กลุ่มออมทรัพย์ โดยหลายพื้นที่ ส.ส.ให้การสนับสนุน
มีการพบปะกันทุกเดือน ไม่นับงานบวชงานบุญ มีงานศพก็ใส่เสื้อแดงไปรำลึกร่วมกัน
เป็นเรื่องการเมืองที่ควบคู่ไปกับปากท้อง
แน่ละ มีความผูกพันเหนียวแน่นกับพรรคและทักษิณ
ทั้งในแง่ทำให้ลืมตาอ้าปากและต่อสู้มาด้วยกัน
(แม้ในการเลือกตั้งส่วนหนึ่งข้ามไปก้าวไกลส่วนหนึ่งก็โกรธก้าวไกลเป็นเพื่อนกันทำไมโจมตีกัน)
:
อันนี้ขยายความต่อจาก อ.พวงทอง
คือต้องเข้าใจว่า พรรคเพื่อไทยก็มี dilemma
มวลชนคาดหวังให้เป็นรัฐบาลแก้ปากท้อง
แต่ก็ไม่ต้องการให้พลิกกลับลำจนเกินไป
ยกตัวอย่าง เสื้อแดงยังพอรับได้ถ้าเพื่อไทยพยายามทุกวิถีทางเป็นรัฐบาล เช่นถ้าร่วมพลังประชารัฐ (ส.ส.เก่าทั้งนั้น) โดยป้อมวางมือ ร่วมภูมิใจไทยได้แต่ต้องซมซานมาขอเป็นเบี้ยล่างไม่ใช่มาขี่ขู่ ฯลฯ
แต่ถ้าข้ามไปจับมือพรรค กปปส. หรือตั้งรัฐบาลแบบเพื่อไทยเป็นหัวโขนแต่พลังประชารัฐ รวมไทยสร้างชาติ คุมทหาร ตำรวจ ภูมิใจไทยกอดชามข้าวคมนาคม ฯลฯ
มวลชนก็ไม่พอใจเหมือนกัน
เพื่อไทยพยายามหาจุดลงตัวใน Dilemma แต่หาไม่เจอ

.....
Nattharavut Kunishe Muangsuk
1d

·
อีกเรื่องที่รับไม่ได้ และคิดว่า ด้อมส้มจำนวนหนึ่ง(ไม่ใช่ทั้งหมด) เข้าใจว่า เสื้อแดง=เพื่อไทย ความจริงมันไม่ได้มีอะไรผูกติดกันอย่างที่เราเข้าใจ มันมีเสื้อแดงที่โดดมาเลือกก้าวไกลแต่ไม่ได้สวมเสื้อสีส้มก็มี (เพราะถือว่าตัวเองเป็นคนเสื้อแดงตลอดไป) ถ้าไปตามม็อบเจอลุงๆ ป้าๆ สวมเสื้อแดงนั่งในม็อบก็จะเข้าใจที่ผมพูด
คนที่นิยมชมชอบพรรคอย่างเดียวโดยไม่สนใจการต่อสู้อื่นๆ ก็มีและไม่ได้ผิดอะไร แต่เสื้อแดงในยุคต่อสู้เพื่อปกป้องเสียงตัวเองมันรวมคนหลายเฉด ทั้งต้านรัฐประหาร รักทักษิณ อดีตแฟนคลับ​ 3​ เกลอ(วีระกานต์-ณัฐวุฒิ​- จตุพร)​ รายการความจริงวันนี้​ คนที่ตื่นตัวเรื่องสิทธิทางการเมืองทั่วไป ผมเข้าใจว่าโหวตเตอร์รุ่น 2557 เป็นต้นมาอาจจะมองภาพนี้ไม่ชัด แต่ผมคิดว่าในระดับนักกิจกรรมเข้มข้นผ่านรัฐประหาร 2549 อย่างธนาธร ต๋อม ชัยธวัช คนพวกนี้ไม่มีวันเหยียบเสื้อแดงได้เด็ดขาด ต่อให้ไม่พอใจพรรคเพื่อไทยขนาดไหนก็ตาม
มีสติให้มาก และอย่าลงให้เป็นเรื่องความเกลียดชังไปเสียทุกเรื่องครับ แฟนคลับเพื่อไทยไม่น้อย ก็คือผู้ที่ร่วมต่อสู้มากับคนรุ่นใหม่เช่นกัน พอถึงจุดหนึ่งจะสาบส่งราวกับเป็นผู้ร่วมเข่นฆ่าประชาชนเสียเอง มันมากเกินไป