จดหมายถึงลูก...ของอานนท์.. โดย สุรพศ ทวีศักดิ์ " บางคนเข้ามาคอมเมนท์ว่า "อานนท์เอาลูกมาต่อรอง"

สุรพศ ทวีศักดิ์
Yesterday
·
จดหมายของอานนท์
บางคนเข้ามาคอมเมนท์ว่า "อานนท์เอาลูกมาต่อรอง" ผมสงสัยว่าเขาเคยอ่านจดหมายของอานนท์จบสักฉบับหรือไม่ ช่วงแรกๆ ที่ผมไปเยี่ยมอานนท์ตอนเขามาศาล ผมพูดกับเขาว่า "จดหมายที่อานนท์เขียนถึงลูกมีคุณค่ามากเลยนะ อาจเก็บไว้ให้ลูกอ่านเมื่อเขาโตขึ้น หรือรวมเล่มตีพิมพ์เป็นหนังสือในอนาคต"
เนื้อหาในจดหมายทุกฉบับไม่มีท่วงทำนองที่ทำให้ดูน่าสงสารที่จะทำให้เข้าใจไปว่าเอาลูกมาต่อรองได้เลย มันเป็นการบอกเล่าความรู้สึกของพ่อคนหนึ่งที่รักลูกมาก (จริงๆ แล้วเขาเป็นคนที่ดูจะ "เห่อลูก" มากตั้งแต่ลูกเกิดแล้วด้วย) และคิดถึงลูกมาก เขาพยายามจะบอกเล่าเรื่องราวการต่อสู้ของตัวเองให้ลูกเข้าใจในสถานการณ์ที่ลูกยังไม่รู้ความ แต่ต้องได้พบเจอพ่อในเครื่องแบบนักโทษและมีตรวนล่ามที่ข้อเท้าเวลามาศาลเท่านั้น โดยหวังว่าเมื่อลูกโตขึ้นได้อ่านจดหมายของพ่อ เขาจะได้เข้าใจว่าทำไมในวัยเด็กของลูกเราถึงได้เจอกันในสภาพเช่นนี้เท่านั้น และเข้าใจได้ว่าพ่อของพวกเขาไม่ใช่อาชญากรที่เลวร้าย หากแต่ถูกกระทำให้กลายเป็น "นักโทษทางความคิด" เพียงเพราะต่อสู้เพื่อให้สังคมนี้ดีขึ้นกว่าเดิม
ขณะเดียวกันจดหมายของอานนท์ก็ทั้งมุ่งสื่อสารกับลูก ครอบครัว และสังคมด้วย เขาใช้ภาษาเรียบง่าย เป็นธรรมชาติ ไม่ปรุงแต่งให้หล่อเกิน แต่เป็นความเรียบง่ายที่มีความหมาย มีความเป็นมนุษย์ และมีจิตวิญญาณซื่อตรง
มันน่าเศร้าที่เรายากจะเข้าใจได้ว่าสังคมเราเป็นสังคมแบบไหนกันถึงทำร้ายคนแบบนี้ได้ไม่รู้จบสิ้น ซึ่งไม่ใช่อานนท์คนเดียว แต่มีหลายคนในสายธารประวัติศาสตร์การต่อสู้เพื่อเสรีภาพและประชาธิปไตยที่ยาวนานเกือบศตวรรษที่มีคนติดคุกและถูกฆ่า (และถูกลืม) ปัจจุบันก็ยังมีคนแบบอานนท์อยู่ในคุกอีกหลายคน และลี้ภัยการเมืองในต่างประเทศอีกหลายคนท่ามกลางความมืดมนของประเทศนี้

https://www.facebook.com/suraphotthaweesak/posts/8878624005564193