คำบอกเล่าของผู้ที่เข้าให้กำลังใจอานนท์ และร่วมฟังคำพิพากษาของอานนท์วันนี้

สุรพศ ทวีศักดิ์
12h ·

#ศาลศักดิ์สิทธิ์
ช่วงเช้าวันนี้ ขณะที่นั่งรออานนท์ในห้องพิจารณาคดี เจ้าหน้าที่บอกว่าให้ญาติและคนอื่นๆ ไปอยู่อีกห้องหนึ่ง ผมกับเพื่อนนึกว่าเขาเปลี่ยนห้องพิจารณาคดีจึงเดินตามไปด้วย แต่พอไปถึงเป็นห้องที่เขาให้เรานั่งดูการตัดสินคดีผ่านวิดิโอคอนเฟอเรนซ์ ผมกับเพื่อนจึงกลับไปนั่งห้องเดิม
เจ้าหน้าที่บอก "คุณสองคนต้องไปนั่งในห้องที่จัดไว้ให้ ห้องนี้สำหรับทีมทนาย"
ผมมองไปเห็นทีมทนายนั่งอีกมุม ยังเหลือที่นั่งว่างอีกมาก เลยบอกว่า "ผมจะนั่งอยู่ที่นี่ อยากพบอานนท์ คราวก่อนก็มานั่งฟังได้ ไม่มีปัญหาอะไร เพราะเราไม่ได้สร้างความวุ่นวายอะไร"
เจ้าหน้าที่ถาม "คุณมาจากไหน"
ผมถามกลับ "ทำไมผมต้องบอกด้วย"
เจ้าหน้าที่เรียกตำรวจศาลเข้ามาแล้วบอก "ให้เชิญสองคนนี้ออกไป"
ตำรวจศาลเดิมมาถามผม "มาจากหน่วยงานไหนครับ"
ผมตอบ "ผมเป็นนักวิชาการ รู้จักกับอานนท์ อยากเจอเขา"
เจ้าหน้าที่คนเดิมถาม "มีหนังสือแจ้งมาไหม"
ผม "ทำไมต้องมี ศาลมีกฎอะไรห้ามผมนั่งฟังตรงนี้ มันเป็นสิทธิของประชาชนที่มาฟังได้อยู่แล้ว"
เจ้าหน้าที่คนนั้น ไม่ได้พูดอะไรอีก ยืนจ้องมองอยู่พักนึง แล้วเดินเปิดประตูออกไป ขณะเปิดประตูก็ยังหันมาจ้องมอง
ส่วนตำรวจศาลไม่ว่าอะไร เราก็นั่งฟังจนจบ
ได้ทักทายและโอบไหล่อานนท์นิดหน่อย เขาบอก "ยังแข็งแรงดี" แล้วอานนท์ก็ไปห้องพิจารณาคดีอีกห้องหนึ่ง
ผมได้แต่นึกในใจว่า เขาช่างพยายามทำให้ศาลศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก แต่ #เสรีภาพ และ #ความเป็นมนุษย์ ของคนแบบอานนท์กลับไม่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่ถูกเคารพ และยังถูกทำให้ไร้ความหมายโดยสิ้นเชิง!
---------------------
แต่อีกภาพหนึ่งที่เห็นคืออานนท์เดินอุ้มลูกชายเข้ามาในห้อง พอนั่งลงลูกชายก็วิ่งเล่นส่งเสียงไร้เดียงสาประสาเด็ก ขณะที่ลูกสาวที่รู้ความนั่งคุยกับพ่อและแม่ วันนี้เธอคงลาเรียนมาให้กำลังใจพ่อ
.....

Baipat Nopnom
6h ·

-อาจารย์ท่านนึงนัดผมไปให้กำลังใจทนายอานนท์ นำภา ที่ศาลอาญา รัชดาฯ เมื่อเช้า
-ในห้องพิจารณาคดี เจ้าหน้าที่ให้คนนอกออกไปอยู่อีกห้องหนึ่ง เหลือไว้แค่ทีมทนาย ผมทำท่าจะลุกออกไปแต่อาจารย์ท่านนั้นบอกให้นั่งลง และพูดกับเจ้าหน้าที่ว่า ผมจะนั่งฟังที่นี่ เจ้าหน้าที่ถามว่า คุณมาจากไหน ทำไมผมต้องบอกว่ามาจากไหน อาจารย์ตอบ คุณเป็นใคร? เจ้าหน้าที่ถามต่อ ผมเป็นนักวิชาการอิสระ ผมมีสิทธิจะรับรู้ เขาตอบ สถานการณ์เริ่มตึง เจ้าหน้าที่ทำสัญญาณเรียกตำรวจศาลมาเชิญเราออกไป ตร. เดินเข้ามาใกล้ๆ มองๆ แต่ก็คงงงๆ ว่าจะเอาอำนาจอะไรมาเชิญออก เขาเลยได้แต่ยืนคุมเชิงห่างๆ
ผมคิดในใจ โธ่จารย์ จะห้าวก็ไม่ปรึกษาผมสักคำ555
-ในที่สุดเราก็ได้อยู่ในห้องจนเห็นทนายอานนท์เดินเข้ามา
-ขณะผู้พิพากษาออกนั่งอ่านคำพิพากษาคดีมาตรา 112 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ ของ อานนท์ นำภา ทนายความสิทธิมนุษยชน และหนึ่งในแกนนำกลุ่มคณะราษฎร 2563 วัย 40 ปี กรณีเขียนและโพสต์จดหมาย #ราษฎรสาส์น ถึงกษัตริย์รัชกาลที่ 10 เมื่อวันที่ 8 พ.ย. 2563
-ผมแทบไม่ได้ยินเสียงผู้พิพากษาอ่านเลย ผมได้ยินเพียงเสียงของ ขาล เด็กชายที่ส่งเสียงเล่นสนุกตามประสาจนกลบเสียงอื่นๆ ในนั้น ผมรู้สึกว่าภายในห้องนี้ นี่เป็นเสียงเดียวที่มีชีวิตชีวาที่สุด
-ขาลเล่นข้างๆ พ่อ พ่อซึ่งอยู่ในชุดนักโทษมีตรวนเล็กๆ ติดที่ข้อเท้า เขายืนฟังอย่างสงบสลับกับการก้มมองลงมายังลูกๆ ทั้งสอง ขาล-ปราณ เป็นระยะ
-เป็นความสัมพันธ์ที่… ยังไงดีล่ะ ลูกๆจะได้เจอพ่อก็ตอนที่เขาเบิกตัวจากคุกมาศาลไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ผมคิดในใจว่า ถ้าผมมีเวลาแค่นี้ ผมจะออกแบบเวลาที่ได้มาแค่นั้นยังไงดี ผมจะพูดอะไร จะแสดงออกยังไงดีว่าผมรักเขามาก
โอ้ หัวใจของคนเป็นพ่อ…
-คดี 112 เขียนจดหมายถึงกษัตริย์ อานนท์ถูกศาลอาญาตัดสินจำคุก 2 ปี รวมกับโทษเดิม 14 ปี 2 เดือน 20 วัน = 16 ปีกับ 2 เดือน 20 วัน
-เมื่อกิจกรรมในห้องสิ้นสุดลง เขาตรงเข้ามาสวมกอดอาจารย์ที่ยืนข้างๆผม และขอบคุณที่มาหา ผมเพียงค้อมตัวก้มหัวให้ เขาเดินออกจากห้องไปท่ามกลางการห้อมล้อมของป้าๆยายๆคนเสื้อแดงที่ผมไม่รู้จัก
-หนังวัยหนุ่มหนังคนติดคุกอีกแบบอยู่ตรงหน้าผมทำให้ผมเงียบเหลือเกิน วันเวลาของคนหนุ่มที่ควรจะได้อยู่กับคนรักกับลูกต้องถูกพรากไป เขาติดคุกเพราะต่อสู้ในสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวเขา หลังปี 63-64 หลายๆ อย่างขยับ บางประเด็นพรรคการเมืองเอาไปเล่นต่อ
หลายคนกลับไปใช้ชีวิต บางคนต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน ต้องกลับมาสนใจตัวเองก่อน หลังจากสนใจการเมืองที่ไม่นำไปสู่อะไร
หลายอย่างเดินหน้า แต่อย่าลืมว่า บางคนยังอยู่ในนี้
เพื่อนของเรา เขาพูดแทนคุณ เขาคือสัญลักษณ์ความเชื่อของคุณ…