วันอาทิตย์, กรกฎาคม 02, 2566

เฮ่ย อันนี้ดี ธรรมเนียมที่ไร้สาระเปล่าประโยชน์ เลิกๆ ไปบ้าง ชีวิตคนไทยจะได้รกรุงรังน้อยลง


ตุ๊ดส์review
7h
·
1) ส่วนตัวแล้ว ไม่ค่อยแปลกใจที่ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองกลัวการขึ้นมาเป็นนายกของ #พิธา จาก #พรรคก้าวไกล เพราะความคิดที่เป็นหัวก้าวหน้า ทันสมัย และทลายขนบเดิมที่ปลูกฝังกันมารุ่นต่อรุ่นเกี่ยวกับการสร้างวัฒนธรรมการปกครองเชิงอำนาจของเหล่าอาวุโสต่อเด็ก ที่มักจะตีกรอบคำว่า "เด็กดี" ด้วยการใส่ motto บางอย่างฝังหัวว่าพวกเขาต้องเติบโตมาอย่างไร แต่พิธากำลังทลายกรอบทางสังคมเหล่านั้นให้หายไปจากประเทศ

2) เขาไม่ต้องการสร้างคำขวัญวันเด็กอีกต่อไป นี่คือสิ่งที่พิธาตั้งใจสื่อกับผู้สื่อข่าว ต่อหน้าสมาชิกพรรคทุกคน เขาไม่เห็นประโยชน์หรือคุณค่าอะไรของคำขวัญวันเด็ก เพราะเขารู้ว่าไม่ใช่สิ่งที่เด็กๆในประเทศต้องการ และไม่มีความหมายอะไรเลย

3) สิ่งที่เป็นนัยเชิงอำนาจการปกครอง คือ การใช้คำขวัญปลุกให้เด็ก "ทำตามหน้าที่" ที่ผู้ใหญ่กำหนด ว่าเด็กที่ดีต้องมีคุณสมบัติอย่างไร 1 2 3 4 เพื่อที่จะควบคุมเด็กๆในสังคมของเราให้ง่ายขึ้น เพื่อให้พวกเขาเชื่อฟัง และทำตามสิ่งที่ผู้ใหญ่บอก สิ่งที่เราสอนเด็กคือเคารพบทบาทหน้าที่ของตัวเอง แต่กลับหลงลืม "สิทธิ" ที่พวกเขาควรได้รับจากการเป็นเด็กที่ผู้ใหญ่ในสังคมควรมอบให้ คือ "โอกาสในการเติบโตอย่างมีคุณภาพ"

4) ผู้ใหญ่ที่ขึ้นมาเป็นนักปกครองของไทยน้อยคนมากที่จะพูดถึง "สิ่งที่เด็กต้องการ" พวกเขามักมองหาแต่สิ่งที่ตนเองอยากได้จากเด็ก ซึ่งสิ่งที่พิธาพูดถึงน่าสนใจมากคือ เรื่องของการศึกษา และการเรียนรู้ที่เราแทบจะไม่เคยใส่ใจที่จะมอบให้กับเด็กๆ โดยทำให้มันเป็นสวัสดิการรัฐให้ปล่าได้จริงๆ เพื่อ support ผู้ปกครอง ไปจนถึงคุณภาพชีวิตที่ดี ความปลอดภัย และความสุขในการเรียนรู้

5) คำว่า education ต่างจาก learning ยังไง? education ว่าด้วยการศึกษาที่มีระบบเนื้อหาแบบแผนตระเตรียมไว้ให้กับผู้เรียน ในขณะที่ learning จะพูดถึงการเรียนรู้ที่มุ่งเน้นการพัฒนาทักษะได้ตามอิสระ ไม่จำกัดสาขาวิชา และสามารถเกิดขึ้นได้ตามความสนใจของผู้เรียนเป็นหลัก มันเป็น 2 คำที่คนมักจะเข้าใจผิด และจริงๆเด็กๆควรได้รับทั้งการศึกษาที่ดีตามระบบแบบแผน ควบคู่กับการเรียนรู้ตลอดชีวิต lifetime learning ที่ไม่ใช่แค่ในห้องเรียน กระบวนการเรียนรู้ที่ดีของเด็กควรเป็นเช่นกัน

6) เราแค่หวังว่า วันหนึ่งข้างหน้าจะมีผู้ใหญ่ที่เข้าใจเด็กๆจริงๆ เพื่อทำให้พวกเขาอยู่ในประเทศอย่างมีอนาคตที่สดใส และมีความสุข ไม่ใช่กรงขังซึ่งอำนาจ และคอยคิดแต่จะสั่งว่าให้พวกเขาเป็นแบบไหน แต่หมั่นถามว่าพวกเขาต้องการอะไร และในฐานะผู้ใหญ่เราสร้างสังคมที่ดีให้กับพวกเขาได้แล้วหรือยัง?
...
ภัควดี วีระภาสพงษ์
5h
·
เฮ่ย อันนี้ดี ธรรมเนียมที่ไร้สาระเปล่าประโยชน์ เลิกๆ ไปบ้าง ชีวิตคนไทยจะได้รกรุงรังน้อยลง