หนึ่งในบทกวีที่ดีและร่วมสมัยที่สุด แม้จะเขียนมาร่วม 40 ปี

ช่วงนี้คิดถึงบทกวีเก่าของธงไทย สุวรรณคีรี...

รัฐธรรมนูญปีพุทธศักราช๘๗๖๕๔๓๒๑. โดย ธงไทย สุวรรณคีรี (มติชน ๒๘ กันยายน ๒๕๒๑). มี13มาตราบางมาตราอาจยังใช้ได้/ใช้อยู่

Credit วิทย์ วัชพืช และ

Thanapol Eawsakul

.....

ที่มา Gotoknow.org

เชิญอ่านและแสดงความคิดเห็นในร่างรัฐธรรมนูญปีพุทธศักราช ๘๗๖๕๔๓๒๑


การเมืองการปกครองของไทยมีร่างรัฐธรรมนูญในการปกครองประเทศจนถึงปัจจุบันก็ยังมีการยึดใช้อยู่ แต่อยากให้เห็นมุมมองของนักภาษานักกวีที่มีการบรรยายออกมาตามความรู้สึกในสมัยนั้น

ร่างรัฐธรรมนูญปีพุทธศักราช ๘๗๖๕๔๓

มาตราหนึ่ง,ประเทศนี้มีเพียงหนึ่ง
ใครอย่าเที่ยวทะลึ่งแบ่งเป็นห้า

มาตราสอง, ต้องมีรัฐสภา
ที่แต่งตั้งขึ้นมาโดยรัฐบาล

มาตราสาม,ให้(ตูข้า)เป็นนายก
ตำแหน่งสืบมรดกถึงลูกหลาน

มาตราสี่,ให้เสรีตุลาการ
แต่ต้องเชื่อทหารทุกคดี

มาตราห้า,ศาสนานับถือได้
แต่ต้องเชื่อว่าฝ่ายซ้ายเป็นภูติผี

มาตราหก,ห้ประชามีเสรี
แต่ห้ามเขียนพาทีห้ามโฆษณา

มาตราเจ็ด,ให้สิทธิการชุมนุม
แต่ใครขืนจับกลุ่มจะถูกฆ่า

มาตราแปด,รัฐพึงช่วยชาวนา
แต่อย่าให้พ่อค้าต้องกระเทือน

มาตราเก้า,พึงคุ้มครองเรื่องการค้า
โดยเฉพาะกัญชาและรถเถื่อน

มาตราสิบ,ให้ทหารและพลเรือน
รับบำนาญและเงินเดือนจากอเมริกา

มาตราสิบเอ็ด, พึงพิทักษ์ทรัพยากร
ไว้บำรุงนครโอซากา

มาตราสิบสอง, พึงส่งเสริมการกีฬา
ไว้เบนใจประชาจากการเมือง

มาตราสิบสาม, เป็นบทเฉพาะกาล
แต่ให้ใช้ยาวนานตลาดเรื่อง

"ให้พวกตูผู้เดียวได้ครองเมือง 

 เพราะมันเฟื่องมันฟูตูชอบเอย"


ผู้แต่ง ธงไทย สุวรรณคีรี (มติชน 28 กันยายน 2521)

หากเป็นความคิดของปถุชนทั่วไปในสมัยนั้นคงเป็นการปกครอง
ที่มีทหารเป็นผู้กุมอำนาจเป็นอย่างแน่ แล้วในปัจจุบันท่านคิดอย่างไร
กับร่างรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันเมื่อเปรียบเที่ยบกันแล้ว