ไม่เห็นว่า คำพูดตรงไหนที่ ก้าวร้าว อาจารย์ ผมเห็นแต่เพียงการพยายามสื่อสารกับอาจารย์ อย่างตรงไปตรงมาไม่เยินเย้อ สินเปลือง ( เขียนผิดก็ เอาปากกาขีดค่าออก แปลว่าอันนี้ไม่เอา ดีกว่าเขียนใหม่เปลืองทรัพยากรโลกโดยไม่จำเป็น ) วิธีการอาจจะไม่ตรงใจอาจารย์ แต่ ก็คงเป็นวิธีเดียวที่ น้องเขาคิดได้ ในเวลานั้น ผมว่ามัน ง่าย ๆตรงไปตรงมา ไม่สิ้ยนเปลือง พอเพียงดี ไม่เห็นมีอะไร
นอกเสียจาก อาจารย์ จะคิดว่า ตัวเองควรต้องได้รับการ นพนอบ มากไปกว่านี้ ซึ่ง ...หมายถึงขนาดไหน ก็ ยากจะเดาใจคุณอาจารย์
บางทีถ้า ธรรมดา ๆ กันเสียบ้าง มองโลกในแง่ดีกันบ้่าง ปล่อยวาง ลาภยศสรรเสริญ กันบ้าง
...จดหมายฉบับนี้ก็ไม่มีอะไร น่าจะเป็นประเด็น
...เขียนเวลา เวลาที่สะดวก แปะ ประตูเอาไว้ ....เดี๊ยวที่เหลือน้องเขาก็ คงจะมาจัดการเอง ไม่เห็นต้องมีอารมณ์
ส่วนประเด็นเอาจดหมายเด็กมาประนาม ...
ในเวลาที่สังคมไทย กำลัเปลี่ยนแปลง จาก อมาตย์ ไปเป็นประชาธิปไตย ต้องระวัง ไม่งั้นงานนี้ ไม่รู้ว่าเสร็จแล้ว จะเป็นการประนามใคร ระหว่าง คนโพสต์ กับ คนถูกโพสต์
....
จาก FB
Aphirom PromchanyaDecember 4 at 7:04am
กลับจากพา นศ. ออกภาคสนามที่เกาะสิมิลัน ได้รับเศษกระดาษโน๊ตจากนักศึกษาปี 1 รหัส 57 สาขา TRM ต้องการย้ายสาขาไปเรียนสาขาการบริการ ประเด็น ไม่ใช่ อาจารย์ไม่เซนต์ให้ ยินดี รีบเซนต์ ให้ด่วน เลย ครับ
แต่ แปลกใจที่ว่า ในเมื่อมาแล้วไม่พบ ทำไมไม่ติดต่อ เจ้าหน้าที่ เพื่อประสานงานต่อไป แต่มีโน๊ต เชิงตำหนิว่า มาหาแต่ไม่พบ อยากจะเรียนเพื่อทราบ วันนี้ ครูพา นศ.ปี 3 สาขาท่องเที่ยว ออกภาคสนามครับ ไปสิมิลัน ตั้งแต่เช้าตรู พึ่งกลับมาถึงตอน 1 ทุ่ม นั่น หมายความว่า วันนี้ ครูมีงานข้างนอก หรือ วันอื่นๆ ก่ตาม ดังนั้น นศ.เมื่อ มาหาแล้วไม่พบ ก่น่า จะให้ข้อมูล ครูน่ะ ว่าชื่อ อะไร เบอร์โทร ติดต่อกลับ
แต่ นศ. รายนี้ มาโน๊ตให้ เชิงตำหนิ แล้วสั่งการครูอีก แล้วจะรู้มั้ยว่า คุณเป็นใคร
แต่ก่ยินดี ครับ ที่ จะได้เรียน สาขา การบริการ เพราะจะได้รู้ว่า การให้บริการคนอื่น นั้น ควรจะต้องทำอย่างไร หรือ เคยชินแต่เป็นผู้ใช้บริการ
