วันเสาร์, พฤษภาคม 13, 2566

มาจนได้ ตำรวจชงสำนวนสั่งฟ้อง ม.๑๑๒ ให้อัยการจัดไป เพื่อหยุด ปิยบุตร แสงกนกกุล

อีกหนึ่งวิธีของการกลั่นแกล้ง เตะตัดขาพรรคการเมืองฝ่ายตรงข้าม ของจ้าวและนาย นึกว่าคราวนี้จะลืมไปเสียแล้ว ไม่ถึงสองวันมาจนได้ ตำรวจชงสำนวนสั่งฟ้องให้อัยการจัดไป เพื่อหยุด ปิยบุตร แสงกนกกุล ผู้ช่วยหาเสียงพรรคก้าวไกล

อะไรมันจะได้จังหวะจะโกลนเพียงนี้ คดีร้องทุกข์กล่าวโทษเมื่อ ๑๗ พ.ย.๖๕ มาลงตัวถึงมืออัยการวันที่ ๑๒ พ.ค.๖๖ พอดี เทพมนตรี ลิมปพยอม ร้อง สน.ดุสิตว่าผิด ม.๑๑๒ การที่ปิยบุตรเขียนทวิตเตอร์เรื่องการปฏิรูปสถาบันฯ

“รู้สึกเหมือนบังเอิญอย่างไรก็ไม่รู้” นักกฎหมายอังดรัวส์ บ่นว่าแหม ช่วยนัดในช่วงหลังเลือกตั้งหน่อยก็ไม่ได้ ตนต้อง “เสียเวลาในการหาเสียง และเสียเวลาในการเตรียมตัวจัดการปราศรัย แต่ก็ไม่เป็นไร” มีข้อสงสัยนิดเดียว

“เรื่องการที่พนักงานสอบสวนเชิญพยานผู้เชี่ยวชาญคดีมาตรา ๑๑๒ หลายคดีเป็นคนกลุ่มเดิม เช่น อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์, เจษฎ์ โทณะวณิก” คนเหล่านี้ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อเขาอย่างแจ้งชัด แล้วยังเอามาเป็นพยาน เพื่อคั้นให้ตายไรหรือ

ทนาย กฤษฎางค์ นุตจรัส บอกว่ากรณีที่ลุกความของเขาถูกฟ้องนั้น ไม่สมเหตุสมผลต่อหลักกฎหมายเรื่อง สิทธิในการแสดงความคิดเห็น “เป็นความเห็นทางวิชาการ ไม่ผิดกฎหมาย” แต่ก็นั่นละ ไอ้การฟ้อง ม.๑๑๒ นี่ งี่เง่าที่ไหนก็ฟ้องได้

พอถึงอัยการรับลูกทุกรายไป โถ ปิยบุตรยังอุตส่าห์หวังว่า คดีตนจะเป็นคดีแรกที่มีความเห็น สั่งไม่ฟ้อง

(https://www.facebook.com/thestandardth/posts/pfbid02SkvawTU)