วันศุกร์, พฤษภาคม 07, 2564

กว่าถั่วจะสุก งาก็ไหม้ แค่คำขอโทษ จะพอเหรอ ?!?



วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์
7h ·

ผมขอโทษ
ผมขอโทษที่คนรุ่นผมทำให้ความฝันอันแสนงามของเด็กรุ่นใหม่พังทลายโดยสิ้นเชิง
ผมขอโทษที่คนรุ่นผม
มีส่วนทำให้เด็กหลายคนต้องบาดเจ็บ โดนกระสุนและแก๊สน้ำตา และหลายคนต้องติดคุก ติดตาราง เพื่อเรียกร้องความฝันของพวกเขากลับมา
ผมขอโทษที่คนรุ่นผม
ทำให้เด็กจำนวนมากอยากย้ายไปอยู่ประเทศอื่นที่เห็นคุณค่าของความเป็นมนุษย์ ความเท่าเทียมกันและความยุติธรรมกับทุกฝ่าย
ผมขอโทษที่คนรุ่นผม
มีส่วนทำให้พวกเผด็จการฉวยโอกาสทำรัฐประหาร และยึดอำนาจจากประชาชนมาครองอย่างยาวนาน ภายใต้คำขวัญโง่ๆว่า “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง”
ผมขอโทษที่คนรุ่นผม
ตกเป็นเครื่องมือของฝ่ายอนุรักษ์ที่ไม่ยอมคืนอำนาจให้ประชาชนมาตลอด
ผมขอโทษที่คนรุ่นผม
ยังมีตัวตนแรงกล้า มีอีโก้มากเกินกว่าจะยอมรับว่าสิ่งที่พวกเขาเชื่อมาตลอดว่าเป็นเรื่องจริง มันคือการหลอกลวงครั้งใหญ่
ผมขอโทษที่คนรุ่นผม
ยังนิ่งดูดาย ที่ความอยุติธรรมครองเมือง และยอมรับให้คนทำผิดอย่างร้ายแรงปกครองประเทศ อย่างศิโรราบ มิหนำซ้ำหลายคนยังออกมาปกป้อง อย่างหมดแล้วซึ่งมโนสำนึก
ผมขอโทษจริงๆครับ
.....
Sujane Kanparit
17m ·

กว่าถั่วจะสุก งาก็ไหม้
หลังเวลาผ่านไป 7 ปี
หลัง Act เป็นฮีโร่มานาน
มันไม่ใช่คนรุ่นคุณทุกคนที่ไปเป่า
แต่ “ตัวคุณ” เครือข่าย “อ้ายนักอนุรักษ์”
ของคุณ คือส่วนหนึ่งในนั้น
เมื่อ 6 พย 56 ผมไม่เคยลืมคำพูดทางโทรศัพท์ของคุณที่ว่าให้มองข้ามสุเทพ
และผมก็ไม่เคยลืมที่คุณส่งเสริมสลิ่มนกหวีดหลายคน เช่น ศศิน เฉลิมลาภ และพรรคพวก
พวกคุณในฐานะปัญญาชน มีความรู้มากมาย แต่กลับเชียร์ กปปส ควรโดนจับขึ้นศาลด้วยซ้ำ
คนตาย คนลี้ภัย เศรษฐกิจพังพินาศ
คำขอโทษ บางทีต้องมาพร้อมกับ “ความยุติธรรม” และการชดใช้บางอย่างด้วย
ดีอย่างเดียว คือขอโทษเป็น
แต่ทุกอย่าง มันก็พังหมดแล้ว