จักรภพ เพ็ญแข - เห็นคนธรรมดา ๆ อย่าง โจ ไบเด็น ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพและทันการณ์ ทำให้อดนึกไม่ได้ว่าอภิสิทธิ์ชนไทยที่เรียนหนังสือกันมาไม่น้อยและเห็นโลกมาเยอะกว่าชาวบ้าน ทำไมถึงชวนเราลงต่ำได้ถึงขนาดนี้ เขารักชาติหรือเขารักใคร?

จักรภพ เพ็ญแข - Jakrapob Penkair
19h ·

ดีใจ-เจ็บใจ-มั่นใจ
โดย จักรภพ เพ็ญแข

ดู โจ ไบเด็น สรุปผลงาน 100 วันแรก ในฐานะประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกตั้งของสหรัฐฯ ฟังทั้งปริมาณและคุณภาพของคนที่เขาเข้ามารับใช้สังคมและประชาชน ไม่ใช่มารับใช้คนแค่กลุ่มเดียวและบริษัทแค่บางบริษัท แล้วเกิดความรู้สึกขึ้นมาพร้อมกัน 3 อย่างครับ

1. ดีใจ: ที่รู้ว่าประชาธิปไตยแบบฉลาดทันโลกและไม่หน้าด้านโง่เขลา ต้องกลับมาสู่เมืองไทยในไม่ช้าและช่วยดึงเราทุก ๆ คนขึ้นจากหลุมลึกแห่งความดักดาน ล้าหลัง และหมดหวังที่คนเห็นแก่ตัวกลุ่มเดียวบังคับให้เราเดินลงไป ขณะนี้ตัวอย่างระดับโลกเริ่มชัดเจนขึ้นอีกครั้งแล้ว

2. เจ็บใจ: ที่ไทยเราก็เคยขึ้นสู่สวรรค์ประชาธิปไตยกันมาแล้ว แต่เพราะผลประโยชน์ของชาวบ้านมันดันไปขัดผลประโยชน์ของพวกอภิสิทธิ์ชน เราจึงถูกทหารรับจ้างเอาปืนจี้บังคับให้เดินลงนรกกันอีกครั้งและถูกขังอยู่ในนั้นมาหลายปีจนถึงปัจจุบัน ไม่ใช่ว่าชาตินี้เราไม่เคยไปสวรรค์มาก่อน เราทุกคนต่างรู้ว่าของดีเป็นอย่างไร

3. มั่นใจ: ที่ความตกต่ำของสังคมและเศรษฐกิจไทยทุกวันนี้ ได้ทำให้คนไทยเข้าใจกันทั่วหมดแล้วว่า ตัวปัญหาของชาติคืออะไรและอยู่ตรงไหน คนที่บอกตัวเองว่าอยู่ฝ่ายที่ต้องการทำลายประชาธิปไตยเพื่อจะเก็บเมืองไทยไว้บูชายัญ หรือเพราะหลงอดีตจนตาบอด เริ่มมองเห็นกันแล้วว่าตัวเองสังกัดผิดข้างและเริ่มจะหาทางช่วยแก้ผิดทั้งหลายให้กลายเป็นถูก

แต่การจะเอาชนะความชั่วร้ายที่เป็นระบบได้ เราเองต้องมีระบบบริหารจัดการ ต้องจัดตั้งตัวเอง และต้องอาศัยเครือข่ายที่มากกว่าในประเทศไทยเข้ามาร่วมกันอย่างลงตัว

เห็นคนธรรมดา ๆ อย่าง โจ ไบเด็น ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพและทันการณ์ ทำให้อดนึกไม่ได้ว่าอภิสิทธิ์ชนไทยที่เรียนหนังสือกันมาไม่น้อยและเห็นโลกมาเยอะกว่าชาวบ้าน ทำไมถึงชวนเราลงต่ำได้ถึงขนาดนี้ เขารักชาติหรือเขารักใคร?

ความดีใจ เจ็บใจ และมั่นใจ ผสมกันแล้วจะออกมาดีครับ

จักรภพ เพ็ญแข
29 เมษายน พ.ศ. 2564