วันอังคาร, มกราคม 12, 2564

ความเจ็บปวดของแรงงานข้ามประเทศ ยามชัง..!



Apichet Tongnoy is feeling sad 
21h ·

แรงงาน..แรงงาม..
และในวันนี้..แรงงามยามชัง!
๑. แรงงาม
แถวเรียงหนึ่งข้างถนนบนทางแคบ
พวกเขาเดินชิดแอบระวังข้าง
มือถือถุงกับข้าวก้มมองทาง
แต่น้องแต่ละนางยังอ่อนเยาว์
เธอมาจากฟากแดนตะวันตก
หนีนรกหมกไหม้ดั่งไฟเผา
ภัยสงคราชาติพันธุ์ไม่บรรเทา
เศรษฐกิจก็รุมเร้าเผาทวี
ถึงคราวตกทุกข์ยากพรากเรือนเหย้า
เป็นแรงงานห่างลำเนาไกลน้องพี่
ห่างครอบครัวพ่อแม่คุ้มชีวี
ไม่รู้จักมักจี่ไร้วงศ์วาน
ซื้อผักปลามาทำกินกับข้าว
แต่ละคำปวดร้าวคิดถึงบ้าน
เงินทุกบาทคือเลือดเนื้อและเหงื่อกาฬ
อะเผ่ อะเหม่ * วานลูกเก็บกำ
งานทำปลา ก่อสร้าง ล้างขยะ
เสิร์ฟอาหารสวยสะแม่งามขำ
ทำทุกอย่างที่คนไทยไม่อยากทำ
พี่เลี้ยงเด็กก็สุขล้ำชื่นฉ่ำใจ
ดอกไม้แรงงานบานข้ามชาติ
หมายมาดอยากมีชีวิตใหม่
ช่วยกันสรรค์โลกเลิศวิไล
ด้วยจิตใจสากล "คนแรงงาม"!
อภิเชษฐ์ บาบุญ ทองน้อย
เผยแพร่ครั้งแรก: ๗ กรกฎาคม ๒๕๖๐
* อะเผ่ (พม่า) พ่อ อะเหม่ (พม่า) แม่
๒. แรงงามยามชัง
แรงงานข้ามประเทศต่างเขตขัณฑ์
มาช่วยสรรค์สร้างฐานการเป็นอยู่
ไม่หวั่นความยากเข็ญควรเอ็นดู
"แรงงาม" น่าชื่นชูทั้งสากล
ถึงคราวเกิดโรคร้ายระบาดวิบัติ
โคโรน่าไวรัสรอบสองทำหมองหม่น
ตลาดกลางกุ้งสาครบุรี * อลวน
แรงงานเมียนมาร์หลายหมื่นคนถูกเพ่งมอง
ว่านำเชื้อโควิดสิบเก้าเข้ามาขยาย
เข้าเมืองผิดกฎหมายโทษซ้ำสอง
เท็จจริงอย่างไรไม่ไตร่ตรอง
ถูกจดจ้องว่าก่อกรรมเป็นจำเลย
เกลียดประดังชังน้ำหน้ากว่าเชื้อโรค
ยิ่งกว่าสิ่งโสโครกเศร้าสุดเอ่ย
บ้างขับไล่ออกประเทศเฉดไปเลย
เคว้งคว้างอย่างไม่เคยได้พบเจอ
มนุษยธรรมคำนี้มีไหมหนอ
ควรร่วมต่อต้านโรคภัยไว้เสมอ
ผลประโยชน์ทั้งสองฝ่ายได่บำเรอ
ไม่ควรโกรธเกลียดเบลอร์บังความจริง
"แรงงามยามชัง" ดั่งเพลงเศร้า
จะหวนคืนเรือนเหย้าก็ไกลยิ่ง
จึงต้องอยู่กับสายตาที่ชังชิง
ไม่อาจทิ้งงานที่เอื้อเพื่อครอบครัว!
อภิเชษฐ์ บาบุญ ทองน้อย
๑๑ มกราคม ๒๕๖๔
* สาครบุรี ชื่อที่เรียกเมืองสมุทรสาคร พร้อมชื่ออื่นๆได้แก่ มหาชัย และบ้านท่าจีน