กระหึ่มละสิ ‘สุราพื้นบ้านไทย’ ก้าวหน้าไม่ยั้ง หลังจาก ‘พิธา’ พูดถึง ‘สังเวียน’ เหล้ารัมสุพรรณ และ ‘คิโล’ จากกระบี่ มีทั้งว้อดก้าและจิน ออกรายการกรรมกรข่าวตอนเช้า ตกเย็นคนแห่ซื้อสังเวียนเกลี้ยงโรงงาน จากนั้นพื้นบ้านอื่นๆ โผล่กันนับสิบ
“กิ่วลม-ลำปาง, กระซิบ-น่าน, ฉาน-แพร่, ม้าแก้วมังกร-อุตรดิตถ์, ป๊าดโธ-ร้อยเอ็ด, ออนซอน-สกลนคร, ซอดแจ้ง-อุบลราชธานี, สปิริต ออฟ ชัยภูมิ-ชัยภูมิ, ควอนตัม-จันทบุรี, ตาคิยะ-สงขลา, นาสาร-สุราษฎร์ธานี” เพจ WI Fueng แจงเป็นพรวน
ยังมีทีเด็ดจากแพร่ โดยเฉพาะที่สะเอียบผลิตยี่ห้อ “ฉาน ยามเย็น เมียหลวง ขาล แก่งเสือเต้น สักทอง ล.ลิงร่าเริง” ประเภทเหล้าขาวร้อนแรงทั้งนั้น แถมบางตัวมีประวัติเบื้องหลัง อย่าง ‘ฉาน’ นั่นเป็น “จิตวิญญาณของกบฏเงี้ยวเมืองแพร่”
Thanawin Kanchanavipas เล่าเอาไว้ยาวเชียวแหละ บอกว่าสุราแพร่นั้นเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นสืบทอดมานานกว่า ๒๐๐ ปี โดยใช้น้ำจากแหล่งดั้งเดิม ‘หล่มด้ง’ “มีต้นน้ำมาจากภูเขาไฟที่ดับแล้ว” ข้อสำคัญที่นั่นทำเหล้าแล้วได้ side effects อย่างดีคือ “ส่าเหล้าที่เหลือจากกระบวนการต้มกลั่นของที่นี่อุดมไปด้วยคาร์โบไฮเดรต ชาวบ้านยังนำไปเลี้ยงหมู ทำให้หมูอารมณ์ดี” ส่งผลไปถึงรสชาติของเนื้อหมู อันนี้อ้างได้ เพราะใครที่อยู่ในรัฐแคลิฟอร์เนียจะรู้ว่า เขาอ้างวัวที่นั่นอารมณ์ดี
ทั้งสายลม แสงแดด ฝูงวัวที่แทะเล็มหญ้าอย่างชื่นมื่นบนทุ่งเขียวชอุ่มตามไหล่เขา ทำให้ผลิตน้ำนมรสเลิศ เมื่อทำเป็นชีสจะอร่อยกว่าที่อื่นๆ พวก creameries โรงทำชีสที่นั่นเขาท้าประชันกับวิสคอนซินด้วยน่ะ
(https://www.facebook.com/Thanawin.Kanchanavipas/posts/FWil, https://www.matichon.co.th/politics/news_4010621 และ https://www.facebook.com/permalink.php100009637266669)