วันอาทิตย์, สิงหาคม 07, 2565

บันทึกเยี่ยม “ไบรท์”: ยืนยันเรียกร้องให้ปล่อยตัวนักกิจกรรมทางการเมืองทุกคน


ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน
Yesterday

5 ส.ค. 2565 เราเยี่ยม #ไบรท์ ชินวัตร จันทร์กระจ่าง ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ เป็นครั้งแรก และได้เล่าถึงสถานการณ์ภายนอก รวมถึงกรณีของบุ้งและใบปอที่ศาลอาญากรุงเทพใต้ ศาลอาญา และศาลจังหวัดนนทบุรี ให้ประกันตัว ตอนนี้ทั้งสองคนออกจากเรือนจำแล้ว
.
“นั่นแหละคือสิ่งที่ผมต้องการ ผมสงสารน้องทั้งสองคน ผมเห็นทนายความยื่นประกันกี่ครั้งไม่ได้ประกันสักที ผมเลยอยากหาวิธีใหม่ๆ”
.
หลังจากจากนั้นได้อ่านข้อความและจดหมายจากภายนอกให้ไบรท์ได้ฟัง เขาจึงตอบกลับมา
.
.
ผมหวังว่าการแสดงจุดยืนครั้งนี้ของผม จะส่งผลให้กระบวนการยุติธรรมกลับมามองเห็นความเป็นธรรมให้กับพวกเราสักนิด
.
“พอผมฟังจดหมายทำให้ผมรู้สึกตื้นตันใจ และมีกำลังใจในการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมให้กับพวกเราทุกคน
.
“เราไม่สามารถรู้เลยว่าชัยชนะของประชาชนที่เราร่วมคิดร่วมฝันจะมาถึงวันไหน สิ่งที่เราต้องคงดำรงไว้คืออุดมการณ์ที่แน่นหนักและยืนหยัดต่อสู้ตามเจตนารมณ์
.
“สิ่งที่ผมทำลงไปนี้ ผมเพียงเห็นว่ากระบวนการยุติธรรมในประเทศไทยนั้นไม่ได้ฟังเสียงของเราบ้างเลย แม้กระทั่งลมหายใจของน้องบุ้ง น้องใบปอ จะหายใจด้วยความรวยริน ก็ไม่ได้รับการแยแสจากกระบวนการยุติธรรม
.
“ผมหวังว่าการแสดงจุดยืนครั้งนี้ของผมจะส่งผลให้กระบวนการยุติธรรมกลับมามองเห็นความเป็นธรรมให้กับพวกเราสักนิด
.
“หลังจากผมทราบว่าบุ้งและใบปอได้ประกัน ผมจึงขอให้ทนายประกันตัว ผมขอเรียกร้องให้กระบวนการยุติธรรมปล่อยตัวนักกิจกรรมทางการเมืองทุกคน เพราะทุกคนไม่ใช่อาชญากร เขาแค่เพียงมีความเห็นแตกต่างกัน
.
“ผมเรียกร้องการปล่อยตัวนี้ให้เขาทุกคน รวมถึงตัวผมด้วย ให้ออกมาต่อสู้คดี เพื่อความเป็นธรรม และความถูกต้องให้ตัวเขาเองด้วยเถิด”
.
.
ครั้งแรกที่ถูกขังในเรือนจำพลเรือน ข้าวแต่ละมื้อ ทานไม่ได้เลย
.
ไบรท์เล่าว่า การถูกคุมขังครั้งนี้ “เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ติดในเรือนจำพลเรือน ข้าวแต่ละมื้อทานไม่ได้เลย ยังดีที่คนข้างในห้องขัง แบ่งปันอาหารกันในห้องขังผมมี 12 คน อาหารในเรือนจำทานไม่ได้เลย”
.
“ผมเคยนอนในค่ายทหาร หลังการรัฐประหารถูกเรียกรายงานตัว อยู่ในค่ายทหาร 7 วัน อาหารในค่ายทหาร เหมือนกับอาหารที่ควรกินทั่วไป แต่อาหารที่นี่สารอาหารไม่มี รสชาติไม่เท่าไหร่ วัตถุดิบไม่ดี”
.
“รัฐบาลมองไม่เห็นว่าเราเป็นมนุษย์แม้แต่นิดเดียว หลายคนในเรือนจำ คดียังอยู่ระหว่างการพิจารณาไม่ได้ตัดสินเหมือนกัน ก็ต้องอยู่ในนี้ แต่ไม่ว่าคดีจะตัดสิน หรือยังไม่ตัดสิน รัฐก็ต้องดูแล ต้องปฏิบัติแบบเป็นมนุษย์ ให้กินข้าวไหม้ๆ แบบกินได้ก็กิน กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน แบบนี้ไม่ได้”
.
.
อ่านบนเว็บไซต์ https://tlhr2014.com/archives/46922