Bangkok I Love You
12h
คำสอนดีๆจากคุณแม่
มือใหม่หัดดูหนังโรงครั้งแรก
เพลงสรรเสริญฯดังขึ้น….
แม่ : “ยืนขึ้นลูก”
พี่ฟ้า : เงยหน้ามองแม่ มองไปรอบๆอย่างลังเล ไม่แน่ใจว่าต้องทำยังไง
ภูผา : แม่!!! แต่ไม่มีใครยืนเลยนะ
แม่ : ตัดสินใจ ลุกขึ้นนำลูก ใจแป้วเล็กน้อยเพราะลุกยืนขึ้นคนเดียวในโรง แต่คิดว่าจะปล่อยผ่านไม่ได้ คิดแล้วต้องทำ หันไปหาลูกและพูดคำเดิม “ยืนขึ้นลูก”
ภูผา กับพี่ฟ้า : ลุกขึ้น ทำตามแม่บอก
เรายืนกัน 3 คน ทั้งโรง…หลังจากนั้นชั่วอึดใจก็มีอีกกลุ่มข้างๆ ลุก เพราะอาจจะอยากช่วยสร้างความมั่นใจให้เด็กน้อย และคงรู้สึกอะไรบางอย่างในสิ่งที่เด็กน้อยในชุดนักเรียนทำ
คงมีบางคน เหมือนเราเช่นกันที่แอบกลัวๆกล้าๆเกรงใจคนในโรง เกรงจะแปลกแยกทำตัวเสล่อไม่เหมือนคนหมู่มากที่เค้าไม่ยืน แต่เอาเถอะ ยอมเป็นคนเสล่อ เพราะเราจะไม่ทรยศกับความรู้สึกตัวเอง
หนังเลิก… แม่ถามลูกว่า หนูภูมิใจมั้ยที่เกิดเป็นคนไทย ถ้าใช่…ยืนขึ้นเมื่อเพลงชาติ เพลงสรรเสริญฯ ขึ้นเป็นสิ่งที่หนูทั้ง 2 คนทำถูกแล้ว คนอื่นไม่ทำไม่เป็นไร มันเป็นเรื่องปัจเจกบุคคล ไปห้ามความคิด ความรู้สึกเค้าไม่ได้ และเค้าก็มาห้ามความคิดของเราไม่ได้เช่นกัน….ในหนังเค้าบอกว่ายังไง เราไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของใครมาถึงทุกวันนี้…เพราะใคร หนูควรภูมิใจในชาติ ควรเคารพกตัญญูต่อสถาบันฯและบรรพบุรุษที่ช่วยปกปักรักษาบ้านเมืองให้เราอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขมาทุกวันนี้ใช่มั้ย…ถ้าหนูรู้สึก แบบที่แม่รู้สึก ยืนนะลูกนะ
Cr.https://www.facebook.com/.../pfbid037ziSc8LMiShvXYCzoozPE...
