ท่านผู้หญิงศศิเฌอปราง วชิรมหิดล ณ อยุธยา
16h
·
Bring it on!! นั่งตลาดพิชิตยุโรป
ตอน แฟชั่นที่พังพินาศของนางนั่งตลาด
-----------------------------------
Dress code ที่อีชาญบอกไว้ในจดหมายเชิญ คืออีชาญจะใส่สีม่วง และงานเน้นพื้นหลังเป็นน้ำเงินแบบ Royal blue ดังนั้นให้ welcome ให้ทุกคนใส่สีโทนม่วง-น้ำเงินมาได้เลย
อีนั่งตลาดก็ตื่นเต้น รีบให้ผัวตัดชุดนายเรือสีกรมท่าที่ไม่เคยใส่มาก่อน แล้วตัวเองก็ตัดชุดใหม่สีแมทช์กัน พร้อมเครื่องเพชรสีขาวสว่างประกาย ที่จะตัดกับชุดสีกรมท่า กะไปฆ่าทุกนางในงาน....
.....แต่ดันได้โชคสามเด้ง
-----------------------------------
เด้งที่ 1 คือ อิชุดเครื่องเพชรที่วางแผนจะใส่ตอนแรก เอาออกมาจากกล่องแล้วหักคามือนางเลย ทำให้นางพยายามหาอะไรที่มันอลังการทัดเทียมกับชุดเครื่องเพชร ก็เลยได้ชุดไพลินที่มันเข้ากับชุดนาง ลองชุดอยู่หน้ากระจกในห้องนอน ดูวับ ๆ ระยิบระยับ เล่นไฟสวยงาม แต่พอไปออกงานจริง มันเป็นงานกลางวัน ไม่มีไฟให้เล่น แถมเมฆก็ครึ้ม ๆ ฝนตกปรอย ๆ สภาพออกมาก็เลยจมมาก ไพลินไม่ยอมเล่นไฟ แถมยังกลืนกันกับชุดแบบหายไปเลย แล้วอย่าให้พูดถึงความที่เป็นชุดตัดใหม่หมด แต่ดันออกมาลุคซ้ำกับชุดเก่าที่เคยใส่ออกงานมาแล้ว เปลี่ยนลายผ้าแค่นิดเดียวเหมือนไม่ได้เปลี่ยน เลยเกิดคำถามว่าถ้าจะตัดมาซ้ำแบบนี้ จะสิ้นเปลืองตัดมาใหม่ทำไม ได้ข่าวว่าผ้าชิ้นนี้ราคาเมตรละหลักแสนนะคะ
-----------------------------------
เด้งที่ 2 คือ ตอนสั่งตัดชุดนายเรือ ผัวดันไปหมกมุ่นอยู่กับสาวเหนือและผองคณานาง ไม่มาวัดตัว อิช่างก็ไม่รู้จะทำไง ต้องกะเอาจากขนาดชุดเก่า ๆ แล้วก็ประมาณเอาเองว่าเสี่ยอ้วนขึ้นเนื่องจากความเครียดสะสมตอนหญิงฮูกขิต แล้วก็ไม่ได้ลองชุดก่อนใส่จริง มาใส่จริงคือวันงานเลย สภาพก็เห็น ๆ อะค่ะ เป็นชุดสูท double-breasted ที่หลวมโพลกที่สุดในโลก ช่วงไหล่คือไซส์เดิมมันเลยไม่มีปัญหา แต่พังตรงช่วงเอว บานเบอะมาก ยิ่งติดดาวติดเข็มนู่นนี่จนเละเทะไปหมด เหมือนบอร์ดผ้าในงานนิทรรศการที่ให้เด็กนักเรียนเอาผลงานมาแปะ ๆ มั่ว ๆ เละ ๆ กางเกงเอวก็เล็กไป ติดพุง ทำให้ต้องนุ่งต่ำแบบเลื่อนลงมาใต้พุง ปลายขากางเกงเลยยาวไปเกือบลากดิน เหลืออีกครึ่งนิ้วถึงพื้นอะค่ะ สภาพพังมาก ไม่ได้เลย เหมือนเด็กใส่ชุดคอสเพลย์ทหารเรือแบบ one size fits all อะค่ะ ไม่มีสง่าราศีเลยสักนิดเดียว
-----------------------------------
เด้งที่ 3 คือความพังในข้อ 1 และข้อ 2 โดนมรสุมซ้ำซ้อนจากคนที่ประกบด้านหน้าด้านหลัง อิเสี่ยใส่ชุดหลวม ๆ ขาเกงเกงลากพื้น ประกอบกับพื้นฐานที่เสี่ยเป็นคนเตี้ยหมาตื่นอยู่แล้ว แต่ต้องมาเดินนำอิเฟที่ตัวสูง 197 เซ็นฯ แล้วเขาตัดชุดมาแบบพอดีตัวเป๊ะไร้ที่ติ มันจะเอาอะไรไปสู้เขาคะ? ส่วนอินั่งตลาดที่ชุดจม เครื่องไพลินไม่ยอมเล่นไฟ ดันต้องไปปะทะอีประไหมสุหรี ซึ่งอีนี่ game on มาก นางไม่ได้มาเพื่อเป็นตัวประกอบ เลือกชุดมาแบบแหก dress code ทุกอย่าง อิชาญสั่งสีม่วงหรอ ได้ค่ะ ฉันจะนุ่งเหลือง อีนั่งตลาดเจอแบบนั้นเข้าไปก็ยิ่งจมสนิท มองไม่เห็นเลย เวลาจะมองหาอีนั่งตลาดก็ต้องหาอีประไหมสุหรีก่อน ทั้ง ๆ ที่อีประไหมสุหรีแต่งมาแบบเบาไม่ได้ครึ่งของอีนั่งตลาด แต่ก็ทำให้อีนั่งตลาดจมได้
-----------------------------------
สรุปว่างานนี้ ปัง ปัง ปัง ปังปิ๊นาศค่ะ ถ้าเป็นงานกลางคืนในแสงโคมไฟ อีนั่งตลาดอาจจะทำได้ดีกว่านี้ แต่นี่งานกลางวัน ฝนก็ตก นางใส่สีชุดทะเลลึกมา ก็จงจมลงก้นมหาสมุทรไปเลยค่ะ กู่ไม่กลับ R.I.P. e
Bring it on!! นั่งตลาดพิชิตยุโรป
ตอน แฟชั่นที่พังพินาศของนางนั่งตลาด
-----------------------------------
Dress code ที่อีชาญบอกไว้ในจดหมายเชิญ คืออีชาญจะใส่สีม่วง และงานเน้นพื้นหลังเป็นน้ำเงินแบบ Royal blue ดังนั้นให้ welcome ให้ทุกคนใส่สีโทนม่วง-น้ำเงินมาได้เลย
อีนั่งตลาดก็ตื่นเต้น รีบให้ผัวตัดชุดนายเรือสีกรมท่าที่ไม่เคยใส่มาก่อน แล้วตัวเองก็ตัดชุดใหม่สีแมทช์กัน พร้อมเครื่องเพชรสีขาวสว่างประกาย ที่จะตัดกับชุดสีกรมท่า กะไปฆ่าทุกนางในงาน....
.....แต่ดันได้โชคสามเด้ง
-----------------------------------
เด้งที่ 1 คือ อิชุดเครื่องเพชรที่วางแผนจะใส่ตอนแรก เอาออกมาจากกล่องแล้วหักคามือนางเลย ทำให้นางพยายามหาอะไรที่มันอลังการทัดเทียมกับชุดเครื่องเพชร ก็เลยได้ชุดไพลินที่มันเข้ากับชุดนาง ลองชุดอยู่หน้ากระจกในห้องนอน ดูวับ ๆ ระยิบระยับ เล่นไฟสวยงาม แต่พอไปออกงานจริง มันเป็นงานกลางวัน ไม่มีไฟให้เล่น แถมเมฆก็ครึ้ม ๆ ฝนตกปรอย ๆ สภาพออกมาก็เลยจมมาก ไพลินไม่ยอมเล่นไฟ แถมยังกลืนกันกับชุดแบบหายไปเลย แล้วอย่าให้พูดถึงความที่เป็นชุดตัดใหม่หมด แต่ดันออกมาลุคซ้ำกับชุดเก่าที่เคยใส่ออกงานมาแล้ว เปลี่ยนลายผ้าแค่นิดเดียวเหมือนไม่ได้เปลี่ยน เลยเกิดคำถามว่าถ้าจะตัดมาซ้ำแบบนี้ จะสิ้นเปลืองตัดมาใหม่ทำไม ได้ข่าวว่าผ้าชิ้นนี้ราคาเมตรละหลักแสนนะคะ
-----------------------------------
เด้งที่ 2 คือ ตอนสั่งตัดชุดนายเรือ ผัวดันไปหมกมุ่นอยู่กับสาวเหนือและผองคณานาง ไม่มาวัดตัว อิช่างก็ไม่รู้จะทำไง ต้องกะเอาจากขนาดชุดเก่า ๆ แล้วก็ประมาณเอาเองว่าเสี่ยอ้วนขึ้นเนื่องจากความเครียดสะสมตอนหญิงฮูกขิต แล้วก็ไม่ได้ลองชุดก่อนใส่จริง มาใส่จริงคือวันงานเลย สภาพก็เห็น ๆ อะค่ะ เป็นชุดสูท double-breasted ที่หลวมโพลกที่สุดในโลก ช่วงไหล่คือไซส์เดิมมันเลยไม่มีปัญหา แต่พังตรงช่วงเอว บานเบอะมาก ยิ่งติดดาวติดเข็มนู่นนี่จนเละเทะไปหมด เหมือนบอร์ดผ้าในงานนิทรรศการที่ให้เด็กนักเรียนเอาผลงานมาแปะ ๆ มั่ว ๆ เละ ๆ กางเกงเอวก็เล็กไป ติดพุง ทำให้ต้องนุ่งต่ำแบบเลื่อนลงมาใต้พุง ปลายขากางเกงเลยยาวไปเกือบลากดิน เหลืออีกครึ่งนิ้วถึงพื้นอะค่ะ สภาพพังมาก ไม่ได้เลย เหมือนเด็กใส่ชุดคอสเพลย์ทหารเรือแบบ one size fits all อะค่ะ ไม่มีสง่าราศีเลยสักนิดเดียว
-----------------------------------
เด้งที่ 3 คือความพังในข้อ 1 และข้อ 2 โดนมรสุมซ้ำซ้อนจากคนที่ประกบด้านหน้าด้านหลัง อิเสี่ยใส่ชุดหลวม ๆ ขาเกงเกงลากพื้น ประกอบกับพื้นฐานที่เสี่ยเป็นคนเตี้ยหมาตื่นอยู่แล้ว แต่ต้องมาเดินนำอิเฟที่ตัวสูง 197 เซ็นฯ แล้วเขาตัดชุดมาแบบพอดีตัวเป๊ะไร้ที่ติ มันจะเอาอะไรไปสู้เขาคะ? ส่วนอินั่งตลาดที่ชุดจม เครื่องไพลินไม่ยอมเล่นไฟ ดันต้องไปปะทะอีประไหมสุหรี ซึ่งอีนี่ game on มาก นางไม่ได้มาเพื่อเป็นตัวประกอบ เลือกชุดมาแบบแหก dress code ทุกอย่าง อิชาญสั่งสีม่วงหรอ ได้ค่ะ ฉันจะนุ่งเหลือง อีนั่งตลาดเจอแบบนั้นเข้าไปก็ยิ่งจมสนิท มองไม่เห็นเลย เวลาจะมองหาอีนั่งตลาดก็ต้องหาอีประไหมสุหรีก่อน ทั้ง ๆ ที่อีประไหมสุหรีแต่งมาแบบเบาไม่ได้ครึ่งของอีนั่งตลาด แต่ก็ทำให้อีนั่งตลาดจมได้
-----------------------------------
สรุปว่างานนี้ ปัง ปัง ปัง ปังปิ๊นาศค่ะ ถ้าเป็นงานกลางคืนในแสงโคมไฟ อีนั่งตลาดอาจจะทำได้ดีกว่านี้ แต่นี่งานกลางวัน ฝนก็ตก นางใส่สีชุดทะเลลึกมา ก็จงจมลงก้นมหาสมุทรไปเลยค่ะ กู่ไม่กลับ R.I.P. e
