มันผิดตรงไหน ‘คร้อปท้อป’ ไทยเดินในมอลล์ หน้าร้านแฟชั่นชั้นสูง เจ้าของเอง ‘ก็ลำบาก’ ต้องถูกขังคุก ถูกศาลเพิกถอนประกัน ทั้งที่ตัวอย่างดีๆ ก็มีอยู่ คนไทยไปเดินมอลล์เจอรมัน เป็น ‘ต้นตำหรับ’ พวกนักกิจกรรมถึงต้องไปร่วมกันเปิดพุงประท้วง
๑๖.๓๐ น. ๒๐ พ.ย. ที่หอศิลปวัฒนธรรม นักกิจกรรมและประชาชนจัดแสดงออก “ไว้อาลัยแด่คำตัดสินของศาล หลังไม่ให้ประกันตัว รุ้ง-ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล” ต่างสวมคร้อปท้อปเดินห้างกันหลากหลาย ยืนยัน “ไม่ผิดฏหมาย ไม่เป็นภัยต่อความมั่นคง”
พวกเขาพร้อมใจกันไปโดยมิได้นัดหมาย (เหมือนอาสาฬหะ) แล้วถามว่า “การเรียกร้องยกเลิกมาตรา ๑๑๒ เข้าข่ายอาฆาตมาดร้ายใครหรือ...วันนี้พวกเรามาตีกลองร้องเพลง เราได้พยายามจะทำร้ายใครหรือไม่” ตรงไหนเส้นแบ่งว่าการแสดงออกเป็นอาฆาต
พวกเขาใช้เวลาเพียงชั่วโมงเดียวเพื่อบอกกับทั้งโลกว่า “ประชาชนเป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริง...การคิดและวิธีการแสดงออกทางความคิดทางเสรีภาพ จะต้องไม่ถูกควบคุม ไม่ถูดริดรอนสิทธิ์ ประชาชนจะต้องไม่ถูกจองจำในเรือนจำ
จากคดีทางการเมือง หรือคดีทางความคิด” ทุกคนมี “สิทธิในการวิพากวิจารณ์ เสรีภาพในการแสดงออก และสิทธิในการได้รับการประกันตัว เป็นของประชาชนทุกคนอย่างไม่มีเงื่อนไข”
(https://www.facebook.com/VoiceOnlineTH/posts/10162346504219848)