.jpeg)
สว.ท่านนี้นำเอา ‘พระราชดำรัส’ รัชกาลที่ ๑๐ ในวันเปิดประชุมรัฐสภาเมื่อ ๓ กรกฎา มาอ้างให้ ‘สมาชิกผู้ทรงเกียรติ’ “พึงต้องตระหนักในเกียรติภูมิแห่งความเป็นสมาชิกรัฐสภา และพึงต้องระมัดระวังไม่กระทำการใดๆ ที่อาจเป็นการสุ่มเสี่ยง
ต่อการละเมิดรัฐธรรมนูญมาตรา ๑๑๓ ว่าด้วย สมาชิกวุฒิสภาต้องไม่ฝักใฝ่ หรือยอมตนอยู่ใต้อาณัติของพรรคการเมืองใด ๆ หรือ มาตรา ๑๑๔...ย่อมเป็นผู้แทนปวงชนชาวไทย ไม่อยู่ในความผูกมัดแห่งอาณัติมอบหมาย หรือความครอบงำใด ๆ”
เหล่านั้นมิได้เป็นเพียงแค่หลักการลอยๆ สว.ผู้นี้พาดพิงถึงเหตุอันเป็นที่มาจนต้องย้ำเตือนให้ตระหนักกัน ว่ามี “ประเด็นวิพากษ์วิจารณ์กล่าวหา กันอย่างรุนแรงและกว้างขวาง เกี่ยวกับความเหมาะสมของบุคคลบางคน” โดยมีลักษณะรณรงค์ต่อต้าน
ขัดขวางการขึ้นสู่ตำแหน่งของบุคคลบางคน ด้วยการสร้างมายาคติบนความอคติ โดยก้าวล่วงสิทธิเสรีภาพบุคคลอื่น ไม่น่าจะเป็นการกระทำที่เหมาะควรอย่างยิ่ง” แล้วจากนั้นเขาก็ยืนยัน “ให้การสนับสนุนแคนดิเดตนายกรัฐมนตรี
ในบัญชีพรรคการเมืองที่มีจำนวนสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมากที่สุด ได้ทำหน้าที่นายกรัฐมนตรี” เพื่อจรรโลงไว้ซึ่งความสมานฉันท์ในบ้านเมือง “ตลอดจน เพื่อความสอดคล้องกับฉันทามติของมหาชน ที่ไปใช้สิทธิออกเสียงลงคะแนนเลือกตั้ง”
พระราชดำรัสตอนที่ถูกอ้างถึง ว่า “...ประเทศชาติจะมีความเจริญเพียงใด ย่อมขึ้นอยู่กับสติปัญญา ความสามารถ และความสุจริตบริสุทธิ์ของท่าน ที่จะปฏิบัติหน้าที่ทั้งปวง โดยยึดถือประโยชน์ของ ‘ประเทศชาติและประชาชน’ เป็นสิ่งที่มีความสำคัญสูงสุด”
ท่อนเน้นเรื่อง ‘ประเทศชาติและประชาชน’ นั่นคงจำกันได้ว่า พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ได้นำไปใช้ในการตอบคำถามส่อเสียดจากผู้สื่อข่าวสำนัก ‘กินเยี่ยว’ แล้วว่าจะนำพระราชดำรัสนั้นไป “ใช้ในการบริหารราชการแผ่นดิน”
