วันจันทร์, มิถุนายน 13, 2565

อยู่บนโลกใบเดียวกัน แต่เห็นไม่เหมือนกัน


Atukkit Sawangsuk
17h

"ดูไลฟ์ดนตรีในสวนที่มิวเซียมสยาม
ต่อด้วยดูไลฟ์ชัชชาติวิ่งออกกำลังกายที่ปาร์คในซีแอทเทิลกับลูกชายและนักเรียนไทยที่นั่น
แล้วต่อด้วยดูไลฟ์การชุมนุมและการปะทะที่แยกดินแดง"
มิตรสหายที่เชียงใหม่โพสต์เมื่อคืน
:
เราอยู่ในโลกใบเดียวกัน
ใบที่ใบปอ บุ้ง ถูกขังลืมไม่ได้ประกัน
แต่ทำไมบางคนคิดว่าไม่ควรมีม็อบ จะมีเลือกตั้งอยู่แล้ว บลาๆๆ
:
เราอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง
ประชาธิปไตยปลอมใต้ปรสิตอำมหิต
ไม่ใช่ประชาธิปไตยใบสวยของคนชั้นกลางฟีลกู๊ด
ภายใต้ความเหลื่อมล้ำอยุติธรรมและความโกรธแค้นเหลืออด
มีม็อบเมื่อไหร่ก็จะมีมวลชนออกมาทะลุโดยไม่ต้องมีแกนนำ
...
Atukkit Sawangsuk
6h
ขบวนประชาธิปไตยนั้นมีความหลากหลาย ทั้งเป้าหมาย ความต้องการ สถานะทางชนชั้น ชีวิตความเป็นอยู่ ความคิด ประสบการณ์ การรับรู้ ที่แตกต่างกัน
ขณะที่โครงสร้างอำนาจกดทับ ก็มีหลายระดับ ที่ไม่สามารถพังทลายในครั้งเดียวกัน
มันจึงเป็นธรรมชาติที่ต้องมีความแตกต่าง และมีความขัดแย้งในตัว
มีเป้าหมายวงกว้าง (เช่นเอาชนะเลือกตั้ง) มีเป้าหมายที่ยกระดับ (เช่น ปฏิรูปสถาบัน)
โดยทั้งหมดนี้ก็จะเคลื่อนไปด้วยกันอย่างเป็นธรรมชาติ ผลักดัน สนับสนุนกัน และขัดแย้งกันโดยธรรมชาติ
เช่นภาพ "ดนตรีในสวน" กับ "ทะลุแก๊ซ"
ก็เป็นการแสดงออกที่เซาะกร่อนบ่อนทำลายเผด็จการจากคนละด้าน
พูดง่ายๆ ถ้าเราอยู่ในประเทศประชาธิปไตยสมบูรณ์
การมีม็อบดินแดงก็จะถูกตั้งคำถาม ไม่ควรทำให้เสียโมเมนตัม ชัชชาติอุตส่าห์ชนะเลือกตั้ง ฯลฯ
แต่เราอยู่ในประเทศที่ชนะเลือกตั้งแล้วอาจโดนโค่นโดนสอย
การต่อสู้ในสนามเลือกตั้งกับการต่อสู้บนท้องถนนจึงส่งพลังให้กันและกัน
เหมือนมองย้อนชัยชนะของชัชชาติจากการเลือกตั้ง
มันคงไม่หอมหวานถ้าไม่ใช่เพราะใน 3 ปี มีทั้่งม็อบสามนิ้วทะลุฟ้าทะลุแก๊ซทะลุวัง
(แม้บางคนมองว่า ม็อบทำให้เสียโอกาสโค่นประยุทธ์)
อันนี้ไม่ใช่ว่า วิจารณ์กันไม่ได้
เตือนกันได้ว่าอย่าทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ต้องยอมรับว่ามันจะไม่เป็นขบวนที่มีเอกภาพมียุทธศาสตร์ยุทธวิธีเคร่งครัด (แบบพรรคคอมมิวนิสต์) เพราะมันเป็นธรรมชาติ มีพลังอย่างธรรมชาติ
ที่ควรเตือนกันมากกว่าคือ อย่าเห็นแต่การเคลื่อนไหวของตัวเองแล้วด้อยค่าการเคลือนไหวรูปแบบอื่น.....


Pipob Udomittipong
10h

มันเหมือนคำถามระหว่างไก่กับไข่มากกว่า ความจริงการชุมนุมที่ #ดินแดง ครั้งแรก ๆ ไม่ได้รุนแรง แต่มันรุนแรงขึ้น เพราะนโยบาย zero-tolerance ไม่ยอมให้มีการชุมนุมโดยเด็ดขาด เข้ามาตั้งขบวนขวาง ขับรถชนเด็ก ยิงก๊าซน้ำตาตั้งแต่เด็กยังไม่ตั้งขบวน ไล่ยิงเข้าไปถึงในแฟลตดินแดง ทำให้ชาวบ้านแถวนั้นโกรธแค้นไปด้วย
การเปลี่ยนวิธีชุมนุมจะช่วยอะไร ถ้าจนท.ยังไม่เปลี่ยนทัศนคติและนโยบาย? การเปลี่ยนวิธีชุมนุมจะช่วยอะไร ถ้าจนท.ยังมองว่าผู้ชุมนุมไม่ได้เป็นคนเท่ากันเหมือนกับเขา?