ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา ผู้ที่ฝักใฝ่ในการพัฒนาสังคมมองว่า นี่เป็นเรื่องการเมืองซึ่งเกิดขึ้นจากการตระบัดสัตย์ ข้ามขั้ว แล้วข้ามรั้วด้วยอีกทอด ที่ผ่านมาจะไม่เห็นว่ารัฐบาลเป็นเผด็จการรูปแบบไหน ก็ไม่มีการตามล้างกิจกรรมเกื้อหนุนผู้สิ้นไร้เช่นนี้
แต่มันเกิดขึ้นในรัฐบาลนี้ ยังดีที่ไม่ได้เป็นการสิ้นไร้ไปเสียหมด ยังมีพรรคฝ่ายค้านที่ใส่ใจตั้งคำถามต่อความไม่ชอบมาพากล เมื่อ ส.ส.ณัฐวุฒิ บัวประทุม อภิปรายต่อกรรมาธิการสภาผู้แทนราษฎร ว่าเหตุที่เกิดนั้นรัฐบาลนี้จะเอาอะไรกันแน่
“งบประมาณของบ้านกาญจนาฯ ปี ๖๑ นั้นเพียง ๑๓ ล้านบาท” ณัฐวุฒิไล่เรียงไปถึง “ปี ๖๒ ก็ยังเป็น ๑๔ ล้านบาท ยิ่งปี ๖๗ นี่แค่ ๑๒ ล้านบาท แต่ถึงปี ๖๘ งบฯ หายไปไหน” เขาว่านี่นะคือโมเดลดีที่สุดของสถานพินิจฯ
ท้าวความไปถึงคุณหญิง จันทนี สันตะบุตร และสมัยที่อธิบดีกรมพินิจฯ ชื่อวันชัย รุจนวงศ์ “ไม่อยากจะพูดด้วยว่าเป็นหนึ่งในโครงการเฉลิมพระเกียรติเสียด้วย แล้วมันหายไปไหน เมื่อสอบถามไปมากลับกลายเป็นพบว่า
เขาตัดงบฯ ผู้เชี่ยวชาญที่เป็นบุคคลภายนอกอย่าง ‘ป้ามล’ ทิชา ณ นคร ออกไปอย่างไม่มีเหตุผลว่าเพราะอะไร สิ่งที่ตามมาคือบุคคลากรในบ้านกาญจนาฯ ๓๐ กว่าคนเกิดความไม่มั่นใจ แล้วท่านทราบไหมอธิบดีกรมพินิจฯ (พ.ต.ท.วรรณพงษ์ คชรักษ์) บอกว่า
ปิดก็ได้ ก็กระจายเด็กไปอยู่ที่อื่น” โอว ทั่นพูดได้อย่างมักง่ายเสียเหลือเกิน มันเท่ากับเป็นการ “ปิดบ้านกาญจนาโดยสมบูรณ์” ดัง บก.ลายจุด ว่า “นับเป็นเรื่องที่สิ้นคิดมากที่ทำแบบนั้น” เพราะมัน “ทำลายนวัตกรรมการฟื้นฟูเยาวชนผู้ก้าวพลาด”
สมบัติ บุญงามอนงค์ บอกการแก้ไขปัญหาเยาวชนเช่นบ้านกาญจนาฯ นี้ เป็นความหวังอันเจิดจรัสมาช้านาน ถ้าจะอ้างว่ารัฐไม่มีงบประมาณเพียงละ ๑๓-๑๔ ล้าน ให้ภาคประชาชนยินดีจะเข้าไปช่วยแบกภาระ เขาเสนอตัวช่วยระดมทุนเพื่อดำเนินการต่อไปได้
แต่ปัญหาแท้จริงน่าจะอยู่ที่ คนใหญ่คนโตในยุคนี้ ไม่ชอบที่บ้านกาญจนามีป้ามล คนที่ทำให้ ‘หยก’ ธนลภย์ เยาวชนอายุน้อยที่สุดที่โดน ๑๑๒ ไม่เคว้งคว้าง เพียงแต่ว่าเมื่อต้องกำจัดป้ามลไปเสียแล้ว ไม่รู้จะสานต่อบ้านกาญจนาฯ อย่างไร
ก็เลยปล่อยไปตามยถากรรม
(https://x.com/nuling/status/1831870198577770928 และ https://x.com/PPLEThai/status/1831581501340971393)
