วันพุธ, กันยายน 25, 2567
เพชรพระอุมา เวอร์ชั่น 2024 ทำไมรู้สึกไม่ชอบรพินทร์ก็ไม่รู้
ศาสดา
3 days ago
·
เพชรพระอุมา 2024
Nantakin Jingjo Ittiphrommat
4 days ago
·
กลางดึกคืนหนึ่งในสวนสัตว์เขาเขียว ท่ามกลางสายลมที่พัดอ่อน ๆ และแสงจันทร์สลัวที่สาดส่องลอดใบไม้หนาทึบ “หมูเด้ง” ฮิปโปเคระตัวน้อย ผู้เคยเป็นขวัญใจชาวเน็ตทั่วโลก ค่อย ๆ ย่างเท้ากลมป้อมออกจากกรงของมันด้วยท่าทางซุกซน น่ารักเกินจะต้านทาน ประตูกรงที่ควรจะปิดสนิทกลับถูกแง้มออกโดยไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด สายตาใสแจ๋วของมันมองไปรอบ ๆ อย่างไร้เดียงสา แต่ลึก ๆ แล้ว สัญชาตญาณสัตว์ป่าที่ซ่อนอยู่ในตัวมันเริ่มเต้นเร่า เมื่อได้พบเจออิสรภาพเป็นครั้งแรก
เจ้า “หมูเด้ง” ตัวอ้วนกลม เดินเตาะแตะออกจากกรงเหมือนลูกหมูที่เพิ่งหัดเดิน ขาอวบ ๆ ของมันย่ำลงบนพื้นอย่างน่ารักน่าเอ็นดู ผิวหนังมันเงาวาว ราวกับลูกโป่งขนาดยักษ์ที่ลอยไปมาในสายลม แววตาของมันกลมโตใสแจ๋ว ทอประกายเหมือนลูกแก้วมณีที่ไร้ความคิดคำนึง เจ้าหมูเด้งอาจจะเป็นแค่ฮิปโปเคระตัวน้อยที่ไม่มีพิษสงใด ๆ แต่ความน่ารักไร้เดียงสานี้เอง ที่ทำให้มันเป็นที่รักของใครหลาย ๆ คน
ขณะที่มันเดินออกจากกรงโดยไร้ทิศทาง ร่างอวบอ้วนที่สั่นคลอนตามจังหวะก้าวดูเหมือนตุ๊กตากลม ๆ ที่มีชีวิต ท้องอ่อนนุ่มของมันแตะไปกับยอดหญ้าเล็ก ๆ ที่ขึ้นอยู่ริมทาง แต่เจ้าหมูเด้งไม่สนใจความแปลกใหม่รอบตัวเลย มันเพียงแค่เดินไปตามสัญชาตญาณ ท่ามกลางแสงจันทร์ที่โอบล้อมตัวมันไว้
หลายวันผ่านไป…
หลังจากหมูเด้งเดินเตลิดไปไกลจากสวนสัตว์เขาเขียว มันเดินผ่านป่าเขียวขจี ฝ่าพงไพรและทุ่งหญ้า ด้วยความไม่รู้เหนือรู้ใต้ ร่างอวบอ้วนของมันเคลื่อนที่ช้า ๆ แต่ไม่หยุดยั้ง ขาเล็กสั้นของมันตะกายฝ่าเถาวัลย์และดงไม้รกรุงรังอย่างน่าเอ็นดู มันไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายที่รายล้อม มีเพียงความอยากรู้อยากเห็นในโลกใหม่ที่มันไม่เคยเห็นมาก่อน
ในที่สุด เจ้าหมูเด้งก็มาถึง “บ้านหนองน้ำแห้ง” หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากเขาเขียวหลายร้อยกิโลเมตร ชาวบ้านในหมู่บ้านแห่งนี้อาศัยอยู่กับธรรมชาติอย่างเงียบสงบ พวกเขาไม่เคยเห็นสัตว์ประหลาดน่ารักอย่างเจ้าหมูเด้งมาก่อน เมื่อเจ้าฮิปโปเคระตัวน้อยปรากฏตัวขึ้นที่ชายป่า ใคร ๆ ต่างก็ต้องตะลึงงัน
เสียงฮือฮาของชาวบ้านดังกระจายไปทั่วหมู่บ้าน “หมูตัวนี้มาจากไหนกัน!” บ้างก็พูดด้วยความสงสัย บ้างก็หัวเราะขบขันกับรูปร่างอ้วนกลมและท่าทางซุ่มซ่ามของมัน ร่างอวบของหมูเด้งเคลื่อนไหวอย่างเงอะงะ มันมองชาวบ้านด้วยสายตางุนงงปนใสซื่อ คล้ายจะถามว่า “ทำไมทุกคนมองฉันแบบนั้น?”
ข่าวการปรากฏตัวของเจ้าหมูเด้งแพร่สะพัดออกไปเรื่อย ๆ จนถึง “หล่มช้าง” ดินแดนของพรานป่า และเมื่อข่าวนี้ไปถึงหูของ “รพินทร ไพรวัลย์ วรรณบุตร” นายพรานผู้ล่าลือชื่อแห่งป่าใหญ่ เรื่องราวที่เริ่มต้นด้วยความน่ารักไร้เดียงสาของหมูเด้ง ก็กลายเป็นภารกิจสำคัญของพรานผู้มากประสบการณ์นี้
ที่มาของเรื่องการตามล่าครั้งนี้ เกิดขึ้นจาก “ตาบุญคำ” ลูกน้องปากไวของรพินทร ผู้ซึ่งไปพูดซี๊ซั๊วในหมู่บ้านว่ามีข่าวลือว่า เนื้อฮิปโป โดยเฉพาะหมูเด้ง หากนำไปทำข้าวขาหมูจะมีสรรพคุณล้ำเลิศในการ “รีแพร์” อวัยวะเพศได้ แม้ว่าเรื่องนี้จะฟังดูเป็นเรื่องไร้สาระ แต่สำหรับรพินทร ที่มีภรรยารักอย่าง “ดาริน วราฤทธิ์” ซึ่งกำลังตั้งท้องลูกคนที่แปดของเขา คำเล่าลือนี้กลับกลายเป็นแรงกระตุ้นที่ทำให้เขาต้องออกตามล่า
รพินทรไม่ใช่คนที่เชื่อเรื่องเหลวไหลง่าย ๆ แต่ตาบุญคำได้พูดคุยเรื่องนี้กับดาริน ภรรยาของเขา ซึ่งทำให้เธอเอ่ยปากขอให้เขาไปจับเจ้าหมูเด้ง เพื่อเอาเนื้อมาทำข้าวขาหมู เขาจึงไม่อาจปฏิเสธได้ แม้หัวใจจะรู้สึกสงสารเจ้าหมูเด้งที่ไม่มีพิษสงใด ๆ ก็ตาม
รพินทรเตรียมปืนไรเฟิลคู่ใจ “วินเชสเตอร์ .375 โมเดล 70” เขารู้ดีว่าหมูเด้งไม่ใช่สัตว์อันตราย แต่ภารกิจนี้เป็นเรื่องของการ รีแพร์ และความรักที่มีต่อภรรยา มือของเขาลูบไปตามด้ามปืนอย่างเงียบงัน จนลำปืนตั้งตรง ก่อนจะก้าวออกจากกระท่อมมุ่งหน้าไปยังชายป่า
ไม่เขียนต่อละ