วันศุกร์, มีนาคม 09, 2561

ข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนยัน หากมุ่งมั่นฟื้นคืนประชาธิปไตยผ่านการเลือกตั้ง ไทยต้องเลิกจำกัดเสรีภาพขั้นพื้นฐาน เปิดพื้นที่แก่กิจกรรมทางการเมือง





คณะมนตรีสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ

ยูเอ็นแนะไทย ‘เลิกจำกัดเสรีภาพ’


Mar 8, 2018
Voice TV


ข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนยัน หากมุ่งมั่นฟื้นคืนประชาธิปไตยผ่านการเลือกตั้ง ไทยต้องเลิกจำกัดเสรีภาพขั้นพื้นฐาน เปิดพื้นที่แก่กิจกรรมทางการเมือง


เมื่อวันพุธที่ 7 มีนาคม ข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ ซาอิด ราอัด อัล-ฮุสเซน นำเสนอรายงานสถานการณ์ที่น่าห่วงกังวลของประเทศต่างๆ ทั่วโลกในที่ประชุมคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนที่นครเจนีวา สวิตเซอร์แลนด์

ในกรณีของประเทศไทย ข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนกล่าวว่า รัฐบาลไทยยังคงปิดกั้นเสรีภาพในการแสดงออก เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น และเสรีภาพในการชุมนุม

“ผมยังคงได้รับรายงานเกี่ยวกับการใช้กระบวนการยุติธรรมในการกลั่นแกล้งและข่มขู่คุกคามนักปกป้องสิทธิมนุษยชน สื่อมวลชน นักการเมือง และนักกิจกรรมภาคประชาสังคม ซึ่งได้แสดงออกโดยชอบในประเด็นทางสังคมและการเมือง” อัลฮุสเซนกล่าว

ข้าหลวงใหญ่ฯ ยังกล่าวอีกว่า หากประเทศไทยมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนผ่านสู่ประชาธิปไตยโดยวิถีทางการเลือกตั้ง นับเป็นความจำเป็นอย่างยิ่งที่ไทยจะต้องยุติการจำกัดเสรีภาพขั้นพื้นฐานต่างๆโดยทันที รวมถึงเสรีภาพในการเคลื่อนไหวทางการเมือง

เขาบอกด้วยว่า ตนยินดีที่รัฐบาลไทยประกาศให้สิทธิมนุษยชนเป็นวาระแห่งชาติ และตนปรารถนาที่จะหารือกับทางการไทยถึงแนวทางดำเนินงานในเรื่องนี้.

ที่มา : UN Human Rights Office of the High Commissioner

ภาพ: AFP

,,,


High Commissioner’s global update of human rights concerns


(Excerpt)


37th session of the Human Rights Council

Item 2: Annual Report and Oral Update by the High Commissioner for Human Rights on the activities of his Office and recent human rights developments 

Statement by UN High Commissioner for Human Rights Zeid Ra'ad Al Hussein

7 March 2018

Distinguished President,
Excellencies,
Colleagues, Friends,


A few days ago, we celebrated the centenary year of Nelson Mandela’s birth. We spoke of his example; his fortitude, his suffering and compassion, while recalling also the declaration that he and my predecessor Mary Robinson signed in 2000 on diversity and tolerance.

And it was right for us – not just to have remembered Mandela’s greatness, but to have, almost unconsciously, contrasted it with all the narrow politicians who continue to proliferate across the face of the world. Authoritarian in nature, many of them are wily political in-fighters, but most are of thin mind and faint humanity – prone to fan division and intolerance and just for the sake of securing their political ambition. While some do this more openly than others, all are well aware what they practise comes at the expense of vulnerable humans.

To them I say: you may seize power, or stubbornly hold onto it, by playing on and stoking the fears of your followers. You may congratulate yourselves for this and you may think yourself so clever for it. But we know all you’ve done is copy the behaviour of previous generations of once strong, but ultimately catastrophic, leaders and politicians. Yours will in the end become a mouse-like global reputation, never the fine example of the leader you think you are – and never even close to a Mandela. To deserve global respect, you must begin to follow his example – committing to the spirit and letter of the Universal Declaration of Human Rights.

What makes it so difficult for us to understand this Declaration, its universality and how to view our fundamental sameness relative to our differences? We are all humans. We are almost identical genetically – on average, in DNA sequence, each human is 99.9% the same as any other human. We have the same organs, we all have to breathe, eat, sleep and, to survive as a species, reproduce. We have feelings, we love, we think, we have hopes and, if fortunate, we will grow old before expiring. This is the core of what it is to be a human being.

Everything that’s bolted on – that is colour, race, ethnicity, gender and all the rest – comes only afterthe acquisition by each of us of our rights as human beings. And this is what the adoption of the Universal Declaration formalized seventy years ago. The present-day hatred, and its corresponding rising uncertainties, seem to come from humans who view the relationship between the core and the bolted–on characteristics in reverse. In their view, the differences decide everything. But this approach, if each of us were to adopt it, and act upon it, would be an open invitation to human self-annihilation. It cannot be – it simply cannot be!

Mr President,

Since my last update to this Council I have conducted missions to Libya, Peru, Uruguay, El Salvador, Guatemala, Indonesia, Papua New Guinea and Fiji. Recognising that not all States will accept a visit, I express my deep appreciation for these invitations, which demonstrate commendable openness to discussing human rights issues. In my statement to the Council in June, I will be addressing the issue of refusals of access to international human rights mechanisms, and to my Office.

In every instance, I encourage the concerned States to embark on deeper dialogue and cooperation with my Office and the human rights mechanisms. Before I begin what will sadly prove to be a very long list of human rights violations and abuses, I would like to highlight a sample of advances which are underway in several countries.

.
.

In Thailand, restrictions continue to be imposed on the freedom of expression, opinion and assembly, and I continue to receive reports of judicial harassment and intimidation against human rights defenders, journalists, politicians and civil society activists for legitimately expressing their opinions on political and social matters. If Thailand is committed to transitioning to democratic rule through the general elections, it is imperative that restrictions on fundamental freedoms, including on political activities, be immediately lifted. I welcome the decision of the government to mainstream human rights in its development agenda, Thailand 4.0, and I look forward to further discussions with the authorities on measures to uphold human rights in this context.