วันอาทิตย์, กันยายน 10, 2560

ศาสตราจารย์ในสหรัฐฯ Professor Kevin Hewison วิเคราะห์ ‘ยิ่งลักษณ์’ ไม่ปรากฏตัวฟังคำพิพากษา บ่งชี้ประชาธิปไตยพบหายนะ พร้อมชำแหละสองมาตรฐานในกระบวนการยุติธรรมไทย





ศาสตราจารย์ในสหรัฐฯวิเคราะห์ ‘ยิ่งลักษณ์’ ไม่ปรากฏตัวฟังคำพิพากษา บ่งชี้ประชาธิปไตยพบหายนะ พร้อมชำแหละสองมาตรฐานในกระบวนการยุติธรรมไทย

http://www.eastasiaforum.org/2017/09/07/thai-democratic-blight-after-yinglucks-flight/#more-85620

Prof.Kevin Hewison อาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนา วิทยาเขตเมืองชาเพลฮิลล์ เขียนบทความวิเคราะห์การเมืองไทยภายหลังการไม่ปรากฏตัวฟังคำพิพากษาของอดีตนายกรัฐมนตรี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ระบุว่า ระบอบประชาธิปไตยของไทยกำลังพบความวิบัติ

บทความซึ่งเผยแพร่ทางเว็บไซต์ EastAsiaForum.orgระบุว่า ระบอบทหารของไทยนำองค์กรตุลาการมาใช้ในงานการเมืองอย่างลึกซึ้ง ตลอดหลายปีนับแต่นายทักษิณ ชินวัตรครองอำนาจเมื่อปี 2544 องค์กรตุลาการได้ล่วงเข้าสู่การตัดสินใจทางการเมือง และได้เพิ่มบทบาททางการเมืองของตนยิ่งขึ้นภายใต้ระบอบทหาร

รัฐบาลคณะรัฐประหารใช้ศาลในการกำจัดสิ่งที่เรียกว่า ‘ระบอบทักษิณ’ ในวันเดียวกับที่นางสาวยิ่งลักษณ์ไม่ปรากฎตัวรับฟังคำพิพากษาศาลในคดีจำนำข้าวนั้น นักการเมืองและข้าราชการที่เกี่ยวข้องกับรัฐบาลของเธอถูกสั่งจำคุกเพราะโครงการดังกล่าวเป็นระยะเวลาสูงสุดถึง 42 ปี ก่อนหน้านี้ แกนนำพรรคเพื่อไทยเคยถูกจำคุกไปแล้วหลายราย บางคนกำลังถูกไต่สวน

ย้อนไปก่อนหน้ารัฐประหารปี 2557 คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญในคดีโยกย้ายข้าราชการระดับสูงคนหนึ่งส่งผลให้นางสาวยิ่งลักษณ์พ้นจากตำแหน่ง ก่อนหน้านั้น ศาลปกครองวินิจฉัยว่า การโยกย้ายดังกล่าวไม่มีเหตุผลที่เหมาะสมรองรับ ถัดมาไม่กี่สัปดาห์ ทหารเข้ายึดอำนาจ

ฮิววิสันบอกว่า รัฐบาลทหารสั่งปลดย้ายข้าราชการนับร้อยที่ถูกมองว่าไม่น่าไว้วางใจทางการเมือง แล้วแต่งตั้งคนที่ภักดีต่อผู้ปกครองทหารเข้าแทนที่ การโยกย้ายเหล่านั้นไม่ถูกกล่าวหาว่า “ไม่มีเหตุผลที่เหมาะสมรองรับ”

ปรากฏการณ์สองมาตรฐานเช่นนี้ยังเห็นชัดอีกครั้งเมื่อฝ่ายต่อต้านทักษิณและยิ่งลักษณ์ขึ้นศาล ไม่กี่วันหลังจากนางสาวยิ่งลักษณ์หายตัวไป ศาลฎีกาปฏิเสธที่จะรับคำฟ้องนายอภิสิทธิ์ เวชาชาชีวะ อดีตนายกรัฐมนตรีและหัวหน้าพรรคการเมืองนิยมทหาร กับนายสุเทพ เทือกสุบรรณ แกนนำกลุ่มกปปส. ในความผิดฐานฆ่าคนตายสืบเนื่องจากกรณีสลายการชุมนุมของคนเสื้อแดงเมื่อปี 2553 ซึ่งมีผู้เสียชีวิตราว 100 คน ก่อนหน้านั้น คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ปฏิเสธที่จะสอบสวนคนทั้งสองในข้อหาปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ

ผู้เขียนวิเคราะห์ว่า หลังจากทำให้นางสาวยิ่งลักษณ์หนีไป อายัดทรัพย์ของเธอ เปลี่ยนกติกาการเลือกตั้ง และเขียนรัฐธรรมนูญปิดทางพรรคการเมืองของกลุ่มชินวัตร ประเทศไทยกำลังจะมีระบอบประชาธิปไตยที่มีทหารเป็นผู้ชี้นำ

ทันทีที่นางสาวยิ่งลักษณ์พ้นไปจากเวทีการเมือง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ผู้นำทหาร ลงพื้นที่ภาคอีสาน ถิ่นของคนเสื้อแดง ส่งสัญญาณว่าระบอบทหารมุ่งแสวงความนิยม ผู้นำทหารให้คำมั่นที่จะแจกจ่ายเงินแก่เกษตรกรและคนจน ทำโครงการสาธารณูปโภค แบบเดียวกับที่นายทักษิณเคยทำ

ฮิววิสันมองว่า เมื่อนางสาวยิ่งลักษณ์และนายทักษิณไม่อยู่ ความมั่งคั่งของกลุ่มชินวัตรถูกยึดอายัด กติกาการเลือกตั้งถูกเปลี่ยน องค์กรอิสระและองค์กรตุลาการถูกนำมาใช้ในงานการเมือง ข้าราชการที่โยงใยกับ “ระบอบทักษิณ” ถูกขับ ทั้งหมดบ่งบอกว่า ผู้ปกครองทหารต้องการเห็นคนของตนชนะเลือกตั้ง

“ประชาธิปไตยของไทยถูกทำลายอย่างย่อยยับ คงกินเวลาอีกหลายปี หรือหลายทศวรรษ ก่อนที่ไทยจะพอมีความหวังถึงประชาธิปไตยแบบที่เคยมีเมื่อครั้งประกาศใช้รัฐธรรมนูญปี 2540” ศาสตราจารย์ด้านเอเชียศึกษาผู้นี้กล่าว.

ที่มา FB

การเมืองไทย ในกะลา


ooo

Thai democratic blight after Yingluck’s flight7 September 2017


Author: Kevin Hewison, UNC
Source: East Asia Forum


Most observers were surprised when former Thai prime minister Yingluck Shinawatra did not appear in court on 25 August for the final day of her trial. A rumour mill developed, with claims and counter-claims about where she was and who was responsible for her no-show, with many claiming a deal was done with the ruling junta.

If Yingluck really has gone into exile — and this remains unclear — she travels a well-worn path in Thailand. From at least the 1890s, the flight of senior royal political and then political figures has been common. Yingluck’s elder brother Thaksin fled in 2008 when he faced two years in jail. Others fled following the 2014 coup, most being politicians and activists pursued by the military regime.





By contrast, Yingluck neither fled following the coup nor in the years that followed. She returned several times from overseas trips and appeared at each court sitting, vowing to fight her case to the very end.

Speculation rages about Yingluck’s whereabouts, the fate of her Pheu Thai Party, the Shinawatra family and red shirts, the role of the junta in her no-show and more. But what does Yingluck’s sudden disappearance from the political stage tell us about Thailand’s political situation?

A defining feature of the military regime has been its deep politicisation of the judiciary. Over the years since Thaksin came to power in 2001, the judiciary has increasingly inserted itself in political decision-making, and its political role has widened and deepened under the military regime.

The junta has used the courts to uproot the so-called ‘Thaksin regime’. On the same day that Yingluck failed to appear in court, 20 politicians and officials associated with her government and the rice scheme were convicted and received massive sentences of up to 42 years in jail. Before this, several senior Pheu Thai Party members had been jailed or fined, while others still await trial and expect similarly crippling sentences.

When Yingluck failed to appear, she faced charges variously described as malfeasance, dereliction of duty or criminal negligence related to her government’s rice-pledging scheme. Her assets had already been seized. But current junta leader and prime minister, General Prayuth Chan-ocha, scoffs at notions that he could face similar charges for some of his actions in office. He can do this because his decisions are protected by decrees and laws that his puppet legislature has affirmed.

In another case against Yingluck, two weeks before the 2014 coup and under huge pressure from the pro-military People’s Democratic Reform Committee (PDRC), she was removed from office by the Constitutional Court. Her ‘crime’ was reassigning a senior official appointed by the previous government when she took office in 2011. Earlier, the Supreme Administrative Court ruled that the transfer was legal but ‘unreasonable’, which led to the coup and the mountain of subsequent judicial actions.

Yet when the military junta came to power, General Prayuth removed or transferred hundreds of officials in a purge of anyone considered politically unreliable. Those removed were replaced with officials who gave their allegiance to the junta. What was ‘unreasonable’ in a single instance for Yingluck was unchallenged for the junta on a massive scale.

Such double standards are also evident when Thaksin and Yingluck’s opponents face the courts. Just days after Yingluck’s missed court appearance, former premier and leader of the pro-military Democrat Party Abhisit Vejjajiva and his former deputy Suthep Thaugsuban, who was also the leader of the anti-Yingluck PDRC, went before the Supreme Court. That court dismissed the notion that the two be charged over their responsibility for some 100 deaths in bloody crackdowns on red shirt protesters in April and May 2010.

Once the junta came to power, earlier efforts under the Yingluck government to hold Abhisit and Suthep accountable were undercut. The National Anti-Corruption Commission soon ruled that they had no case to answer. Now all courts up to the Supreme Court have rubber-stamped that decision. Despite several courts having ruled that soldiers were responsible for many of the 2010 deaths, no officials of the organisations responsible have been held responsible.

The junta rightly views Yingluck as a potent and popular symbol for the opposition. Putting her out of political action and seizing or freezing Shinawatra assets were important aims for the junta when it seized power. Now, as it prepares for another round of military-guided democracy in Thailand, this neutralisation of opposition, its purge of officials and the reconstruction of electoral rules and the constitution makes it virtually impossible for a pro-Shinawatra party to take and exercise power.

It is no accident that at the time Yingluck went off the political stage, Prayuth was campaigning in the red shirt heartland in the Northeast, signalling the regime’s determination to do more in the popularity stakes. Mimicking Thaksin’s populist style, Prayuth promised cash for farmers and the poor as well as infrastructure for the region. This campaigning prompted the PDRC’s Suthep to call for Prayuth to stay on as prime minister — with or without an election.

With Yingluck and Thaksin gone, much of the Shinawatra family’s wealth tied up, electoral rules changed, ‘independent’ institutions and the judiciary politicised and the bureaucracy purged, the junta wants to ensure that its people win any election it might eventually hold.

The foundations of electoral democracy have been severely undermined in Thailand. It is likely to be years, if not decades, before Thailand looks even remotely like the democratic regime that generated so much optimism following the enactment of the 1997 constitution.


Kevin Hewison is the Weldon E Thornton Emeritus Distinguished Professor of Asian Studies at the University of North Carolina at Chapel Hill.

ooo