ม็อบ ๑๐ สิงหา ๖๕ ไม่เวิ้งว้างหรือว่างเปล่า ‘เจตจำนง’ ยังอยู่ ทั้ง ‘ยึดมั่น’ และ ‘ยืนยัน’ สามอย่าง ๑.‘ยุทธ์โอชา’ ต้องออกไป ๒.ต้องร่างรัฐธรรมนูญใหม่โดยประชาชน กับ ๓. “ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ให้อยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญตามระบอบประชาธิปไตย
แถมเพิ่มหลักคิดอีก ๖ ประการ สำหรับการเลือกตั้งที่ฟันธงกันแล้วว่า ‘จะมา’ “หนึ่ง - การเลือกตั้งครั้งนี้ คือจุดเปลี่ยนสำคัญที่สุดในการเคลื่อนไหวต่อสู้ระลอกปัจจุบัน สอง - การเลือกตั้งครั้งนี้ คือปฏิบัติการทางการเมืองในการแสดงอำนาจเชิงจำนวนที่แท้จริง
สาม - การเลือกตั้งครั้งนี้ คือตัวชี้วัดความเปลี่ยนแปลงทางความคิดความเชื่อโดยรวมทั้งหมด สี่ - การเลือกตั้งครั้งนี้ คืออาวุธในการกลับขั้วอำนาจทางการเมืองที่ทรงพลังที่สุด ห้า - การเลือกตั้งครั้งนี้ เป็นการเปิดโครงสร้างโอกาสทางการเมือง”
ไปสู่การร่างรัฐธรรมนูญใหม่ (และ) “หก - การเลือกตั้งครั้งนี้ คือหนทางเดียวที่จะนำไปสู่การปฏิรูปในทุกองคาพยพอย่างแท้จริง” นี่คือแถลงการณ์จาก แกนนำแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม ซึ่งยอมรับใน “ความท้อแท้และเหนื่อยล้า”
ภายใต้ช่วงเวลาการต่อสู้ที่ยาวนาน “เป็นสิ่งธรรมดาสามัญที่เกิดขึ้นได้เป็นเรื่องปกติ โดยเฉพาะเมื่อพวกเรากำลังต่อสู้กับโครงสร้างอำนาจที่ใหญ่ที่สุด และฝังรากลึกในสังคมไทย...พวกเราขอยืนยัน” ในความเป็นจริงมันมีชัยชนะจำนวนมาก
“ทั้งที่ถูกพูดถึงและยังไม่ถูกพูดถึงในวันนี้ คือข้อยืนยันว่าพวกเราไม่ได้เดินอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่า แต่เรากำลังมุ่งใกล้เป้าหมาย พร้อมๆ กับปักหลักชัยไปตลอดเส้นทางการต่อสู้ของพวกเรา” แม้จะเป็นเพียง ‘คำมั่น’ อีกครั้ง
หากว่าจะย้อนกลับไปดูเมื่อ ๑๐ สิงหา สองปีที่ผ่านมา “สังคมการเมืองไทยไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ความเปลี่ยนแปลงในวันนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไม่มีวันหวนกลับ อำนาจทั้งหลายในสังคมได้ถูกตั้งคำถาม” ซ้ำแล้วซ้ำอีก ยังซ้ำอยู่ และต่อไป
โดยเฉพาะแม้กระทั่งกับ “อำนาจที่ไม่เคยถูกพูดถึงมาก่อน”
(ขอบคุณรายงานจาก https://www.facebook.com/waymagazine/posts/pfbid02u7AZn)